۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
اختيار مصباح السالكين (شرح نهج‌البلاغة الوسيط) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۴:۱۷
، ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'وي' به 'وی'
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
من کلام مولانا امیرالمؤمنین | من کلام مولانا امیرالمؤمنین | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ابن میثم، میثم بن علی]] ( | [[ابن میثم، میثم بن علی]] (نویسنده) | ||
[[امینی، محمد هادی]] (محقق) | [[امینی، محمد هادی]] (محقق) | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
اين عالم فرزانه، معاصر [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] بوده و ظاهرا ميان آن دو رابطه استادى و شاگردى دو جانبه برقرار بوده است. بدين گونه كه خواجه نزد وى به آموزش فقه و او نزد خواجه به آموزش كلام پرداخته است. هرچند گفته‌اند، مقام فقهى او بسان مقام كلامى خواجه بوده است، با اين همه مهم‌ترين اثر وى كه همين شرح نهج‌البلاغه است، بيش از همه شرحى به روش كلامى و فلسفى است. | اين عالم فرزانه، معاصر [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] بوده و ظاهرا ميان آن دو رابطه استادى و شاگردى دو جانبه برقرار بوده است. بدين گونه كه خواجه نزد وى به آموزش فقه و او نزد خواجه به آموزش كلام پرداخته است. هرچند گفته‌اند، مقام فقهى او بسان مقام كلامى خواجه بوده است، با اين همه مهم‌ترين اثر وى كه همين شرح نهج‌البلاغه است، بيش از همه شرحى به روش كلامى و فلسفى است. | ||
قبل از پرداختن به روش ابن ميثم در اين شرح و ذكر | قبل از پرداختن به روش ابن ميثم در اين شرح و ذكر ویژگى‌هاى آن، لازم به تذكر است كه وى پس از نگارش اين شرح، آن را تلخيص نموده و آن را اختيار مصباح السالكين ناميده است. | ||
وى در اين شرح به ساير شرح‌هاى قبل از خود نظر داشته و گاه با نقل كلمات شارحان پيشين به تاييد يا تضعيف اقوال آنان مى‌پردازد. | وى در اين شرح به ساير شرح‌هاى قبل از خود نظر داشته و گاه با نقل كلمات شارحان پيشين به تاييد يا تضعيف اقوال آنان مى‌پردازد. | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
همچنين استفاده‌هاى به جا و شايسته از قرآن كريم در توضيح و تفسير كلام مولى عليه‌السلام و اشاره به اقوال اديبان گذشته در فهم كلمات نهج‌البلاغه نموده است. | همچنين استفاده‌هاى به جا و شايسته از قرآن كريم در توضيح و تفسير كلام مولى عليه‌السلام و اشاره به اقوال اديبان گذشته در فهم كلمات نهج‌البلاغه نموده است. | ||
اما مهم‌ترين | اما مهم‌ترين ویژگى شرح ابن‌ميثم، صبغه كلامى و فلسفى آن است. ابن ميثم به علت مطالعات گسترده حكمى و كلامى، با نگاه يك متكلم شيعى كوشيده است تا به بررسى و شرح نهج‌البلاغه بپردازد. اين ویژگى ضمن آنكه يك امتياز براى اين شرح تلقى گرديده، اما به علت تحت‌الشعاع قرار گرفتن ساير مسائل، مورد نقد برخى از شارحان ديگر قرار گرفته است. نقد ديگرى كه بر اين شرح مطرح گرديده، كثرت استناد به روايات غيرشيعى و ضعف استفاده از منابع روايى و نقلى شيعى است. هم چنين در مباحث ادبى و لغوى نيز نقدهايى به اين شرح وارد شده است. | ||
در آخر شوال سال 681ه.ق اين مختصر را به اتمام رسانيده است. | در آخر شوال سال 681ه.ق اين مختصر را به اتمام رسانيده است. | ||