رسالة في الأدوية القلبية: تفاوت میان نسخه‌ها

كتاب ادويه قلبيه از جمله آثارى است كه بنا بر نظر بسيارى از مورخين نگاشته ابن سينا است. نگارش اين اثر به پيروى از نظريه ارسطو است. وى بر اين باور است كه همه قوا و ارواحى كه به جسم انسان سيطره دارد از قلب منشأ مى‌گيرد. ابن سينا نيز با پذيرش اين نظريه دست به نگارش رساله اى پيرامون ادويه قلبى زده است و از اين رو در اين اثر از روح و منشأ آن و چگونگى استقرار آن در اعضا سخن مى‌گويد.

اين كتاب به خواهش شخصى به نام شريف ابو الحسين بن على بن حسين حسينى نگاشته است. ابن سينا در اين باره مى‌گويد: ورد على امر السيد ان اجمع لمجلسه مقالۀ تشتمل على احكام الادويۀ القلبيۀ فيها الاختصار فتلقيته بالطاعۀ. (الادويه القلبيۀ، ص221).

رساله ادويه قلبيه اولين و مهم ترين اثرى است كه به شكل تخصصى به اين مبحث پرداخته است. البته كتب طبى - چه پس از اين رساله و چه بعد از آن - به اين مطلب اشاراتى داشته‌اند ولى اين تدوين و ترتيب و اين تفصيل كار بديعى است كه تا قبل از ابن سينا سراغ نداريم.

حتى پس از روزگار ابن سينا نيز اين تأليف جايگاه ارزنده‌اى داشته به گونه‌اى كه بعضى همانند حكيم احمد الله خان دهلوى آن را ترجمه نموده اند و بعضى ديگر همانند حكيم سيد محمد باقر موسوى (پزشك دربار صفوى) مباحث آن را شرح و توضيح داده‌اند.

اين اثر قسمت سوم از مجموعه نگاشته هاى پزشكى ابن سينا است كه بر اساس سه نسخه خطى تصحيح و تحقيق شده است.