ابن عتیق، ماءالعینین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
</div> | </div> | ||
'''ماء العينين بن عتيق'''، عالم مالكى‌مذهب در سال 1307ق، در ساقية الحمراء، از مناطق جمهورى عربى صحراء، در خانواده‌اى اصيل متولد شد. خانواده اصيل و مشهور «الطالب المختار»، در منطقه صحراء و خارج آن، داراى احترام و فرزندان آن، به نبوغ و علم و غيرت وطنى ممتاز بوده است. در | '''ماء العينين بن عتيق'''، عالم مالكى‌مذهب در سال 1307ق، در ساقية الحمراء، از مناطق جمهورى عربى صحراء، در خانواده‌اى اصيل متولد شد. خانواده اصيل و مشهور «الطالب المختار»، در منطقه صحراء و خارج آن، داراى احترام و فرزندان آن، به نبوغ و علم و غيرت وطنى ممتاز بوده است. در طفولیت، پدرش العتيق محمد بن فاضل را از دست داد و جدش، شيخ ماء العينين كه از علماى بزرگ بود، سرپرستى و تربيت او را به عهده گرفت و علم حديث و كلام را از وى فراگرفت. ادبيات عرب را نيز از شيخ نعمت و احمد هيبت و نحو را از شيخ محمد بن سيدين و اصول را از محمد عاقب بن مايا آموخت. | ||
پس از وفات جدش، ملازم دايى‌اش شيخ احمد هيبت و شيخ مربيه ربه گرديد و آن دو را يارى و بر جهاد تشجيع نمود. وى پس از پایان مقاومت در جنوب در سال 1934م، به طنطان بازگشت و به قضاوت مشغول گرديد. | پس از وفات جدش، ملازم دايى‌اش شيخ احمد هيبت و شيخ مربيه ربه گرديد و آن دو را يارى و بر جهاد تشجيع نمود. وى پس از پایان مقاومت در جنوب در سال 1934م، به طنطان بازگشت و به قضاوت مشغول گرديد. | ||
نسخهٔ ۷ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۱۶
| نام | ابن العتیق، ماء العینین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | شنقیطی، ماءالعینین بن العتیق
شنجیطی، ماءالعینین بن العتیق ماءالعینین بن محمد العتیق |
| نام پدر | |
| متولد | 1887 م |
| محل تولد | |
| رحلت | 1376 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00534AUTHORCODE |
ماء العينين بن عتيق، عالم مالكى‌مذهب در سال 1307ق، در ساقية الحمراء، از مناطق جمهورى عربى صحراء، در خانواده‌اى اصيل متولد شد. خانواده اصيل و مشهور «الطالب المختار»، در منطقه صحراء و خارج آن، داراى احترام و فرزندان آن، به نبوغ و علم و غيرت وطنى ممتاز بوده است. در طفولیت، پدرش العتيق محمد بن فاضل را از دست داد و جدش، شيخ ماء العينين كه از علماى بزرگ بود، سرپرستى و تربيت او را به عهده گرفت و علم حديث و كلام را از وى فراگرفت. ادبيات عرب را نيز از شيخ نعمت و احمد هيبت و نحو را از شيخ محمد بن سيدين و اصول را از محمد عاقب بن مايا آموخت.
پس از وفات جدش، ملازم دايى‌اش شيخ احمد هيبت و شيخ مربيه ربه گرديد و آن دو را يارى و بر جهاد تشجيع نمود. وى پس از پایان مقاومت در جنوب در سال 1934م، به طنطان بازگشت و به قضاوت مشغول گرديد.
در سال 1357ق، فريضه حج را به رياست شيخ مربيه ربه با نفقه خزانه به‌جاى آورد. وى در روز جمعه، 16 شوال از طنطان خارج شد و سه‌شنبه دوم محرم سال بعد به نزد خانواده‌اش بازگشت. او در خلال سفر با تعدادى از علما و رجال فكرى و سياسى، مانند عبدالوهاب بن منصور، مكى ناصرى و شكيب ارسلان، در طرابلس، سویس و حجاز ديدار نمود.
در اواخر سال 1956م، به‌عنوان استاد دانشكده يوسفيه مراكش تعيين گرديد و تا زمان وفاتش در سال 1376ق، به تدريس مشغول بود.
آثار
او در علوم مختلف داراى تأليف است كه از جمله آنهاست:
1. الرحلة المعينية؛
2. بحور البدائع المحتویة على درر الاشعار المصطفویة؛
3. البغية من ملخص الاحكام الشرعية على المستمد من مذهب المالكية؛
4. تحفة المكاتب بقرائة شيخنا الشيخ ماء العينين لحزبه الراتب؛
5. ديوان الكبير؛
6. سحر البيان في شمائل شيخنا الشيخ ماء العينين الحسان؛
7. المحاظرات؛
8. مسرح الافكار بسيرة النبى المختار؛
9. مطالع الانوار في مديح المختار؛
10. منظومة في سيرة فقهاء المدينة و اعيان المذهب.