۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
آسیب‌شناسی و روش‌شناسی تفسیر معصومان علیهم‌السلام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۰:۵۶
، ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'براى' به 'برای'
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''آسيب‌شناسى و روش‌شناسى تفسير معصومان عليهم‌السلام''' اثرى است به زبان فارسى كه توسط آقاى على اكبر رستمى به نگارش درآمده است. | '''آسيب‌شناسى و روش‌شناسى تفسير معصومان عليهم‌السلام''' اثرى است به زبان فارسى كه توسط آقاى على اكبر رستمى به نگارش درآمده است. | ||
پيوند ريشه‌دار و استوار قرآن و عترت، لزوم پژوهش ژرف سخنان تفسيرى ايشان را | پيوند ريشه‌دار و استوار قرآن و عترت، لزوم پژوهش ژرف سخنان تفسيرى ايشان را برای تفسيرپژوهان، به منظور ارائه تفسيرى قابل اطمينان از قرآن آشكار مى‌سازد.اما بهره‌مندى از اين سخنان نيازمند شناسايى آسيب‌ها و آفاتى است كه در گذر زمان باعث ايجاد ناراستى‌هايى در دو حوزۀ سند و متن آنها شده است.در اين کتاب جايگاه و نقش روايات تفسيرى معصومان(ع) در تفسير و آسيب‌شناسى و روش‌شناسى آن به بحث نهاده شده است. | ||
قبل از ورود به موضوع اصلى، ابتدا دربارۀ پيوند معصومان(ع) با قرآن، با توجه به رواياتى چون حديث شريف ثقلين، سخن به ميان آمده و گفتار شمارى از عالمان برجسته شيعه و اهل تسنن دربارۀ سند و محتواى آن بازگو شده است.در ادامه به طرح پرسشى دربارۀ روايات تفسيرى و پاسخ آن پرداخته شده و آن اينكه آيا مى‌توان با همان ملاك و روش ارزشگذارى روايات در حوزۀ فقه به سراغ روايات تفسيرى رفت.ديدگاه شمارى از مفسران و صاحب نظران در اين زمينه كه آيا تعبدبه روايات تفسيرى همانند تعبدبه روايات فقهى جايز است يا نه، مطرح شده است.نگارنده پس از مقايسه‌اى ميان آنچه در فقه گفته شده با آنچه در اصول گفته مى‌شود، ديدگاههاى مخالف نظريه امكان تعبدبه روايات تفسيرى را بيان | قبل از ورود به موضوع اصلى، ابتدا دربارۀ پيوند معصومان(ع) با قرآن، با توجه به رواياتى چون حديث شريف ثقلين، سخن به ميان آمده و گفتار شمارى از عالمان برجسته شيعه و اهل تسنن دربارۀ سند و محتواى آن بازگو شده است.در ادامه به طرح پرسشى دربارۀ روايات تفسيرى و پاسخ آن پرداخته شده و آن اينكه آيا مى‌توان با همان ملاك و روش ارزشگذارى روايات در حوزۀ فقه به سراغ روايات تفسيرى رفت.ديدگاه شمارى از مفسران و صاحب نظران در اين زمينه كه آيا تعبدبه روايات تفسيرى همانند تعبدبه روايات فقهى جايز است يا نه، مطرح شده است.نگارنده پس از مقايسه‌اى ميان آنچه در فقه گفته شده با آنچه در اصول گفته مى‌شود، ديدگاههاى مخالف نظريه امكان تعبدبه روايات تفسيرى را بيان | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
کتاب به قلم آقاى على اكبر رستمى نگاشته و در قطع وزيرى با جلد شوميز در 204 صفحه | کتاب به قلم آقاى على اكبر رستمى نگاشته و در قطع وزيرى با جلد شوميز در 204 صفحه برای بار نخست در سال 1380 شمسى از سوی «انتشارات کتاب مبين» رشت به چاپ رسيده است. | ||