نیر واسطی، سید علی‌احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==') |
جز (جایگزینی متن - 'محققي' به 'محققی') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''حكيم نير واسطى''' از پزشکان و | '''حكيم نير واسطى''' از پزشکان و محققین تاريخ پزشکى در دوران معاصر بوده است. | ||
او كه به زبان‌هاى فارسى، عربى، اردو، هندى، انگليسى و برخى زبان‌هاى محلى (مثلاً پنجابى و غيره) مسلط بود، قريب به يك قرن حيات پر خير او منشأ خدمات فراوانى در زمينه احياء ميراث طب اسلامى، تربيت دانشجويان و حكماء بسيار در پاكستان و تسكين آلام بسيارى از دردمندان بود. وى كه اجدادش از شهر واسط (از شهرهاى ايرانى‌نشين عراق) و خود متولد هندوستان بود و پس از تجزيه هندوستان به دو كشور هند و پاكستان در لاهور اقامت گزيده بود، از سادات جليل القدر و شخصيت‌هاى بسيار مورد احترام و داراى نشان درجه يك خدمت بود. | او كه به زبان‌هاى فارسى، عربى، اردو، هندى، انگليسى و برخى زبان‌هاى محلى (مثلاً پنجابى و غيره) مسلط بود، قريب به يك قرن حيات پر خير او منشأ خدمات فراوانى در زمينه احياء ميراث طب اسلامى، تربيت دانشجويان و حكماء بسيار در پاكستان و تسكين آلام بسيارى از دردمندان بود. وى كه اجدادش از شهر واسط (از شهرهاى ايرانى‌نشين عراق) و خود متولد هندوستان بود و پس از تجزيه هندوستان به دو كشور هند و پاكستان در لاهور اقامت گزيده بود، از سادات جليل القدر و شخصيت‌هاى بسيار مورد احترام و داراى نشان درجه يك خدمت بود. | ||
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۰۵
| نام | حکیم نیر واسطی |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 0 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE3079AUTHORCODE |
حكيم نير واسطى از پزشکان و محققین تاريخ پزشکى در دوران معاصر بوده است.
او كه به زبان‌هاى فارسى، عربى، اردو، هندى، انگليسى و برخى زبان‌هاى محلى (مثلاً پنجابى و غيره) مسلط بود، قريب به يك قرن حيات پر خير او منشأ خدمات فراوانى در زمينه احياء ميراث طب اسلامى، تربيت دانشجويان و حكماء بسيار در پاكستان و تسكين آلام بسيارى از دردمندان بود. وى كه اجدادش از شهر واسط (از شهرهاى ايرانى‌نشين عراق) و خود متولد هندوستان بود و پس از تجزيه هندوستان به دو كشور هند و پاكستان در لاهور اقامت گزيده بود، از سادات جليل القدر و شخصيت‌هاى بسيار مورد احترام و داراى نشان درجه يك خدمت بود.
«تاريخ روابط پزشکى ايران و پاكستان» از جمله آثار وى مى‌باشد.
وفات
درگذشت او در سال 1364ش ضايعه‌اى سخت بر دوستداران ميراث پزشکى اسلامى بود.