اللمعة الجليّة في معرفة النية: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'أبي ' به 'أبي') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
[[فاضل هندی، محمد بن حسن|فاضل هندى]] (م 1137 ق) در «[[كشف اللثام عن قواعد الأحكام|كشف اللثام]]»، | [[فاضل هندی، محمد بن حسن|فاضل هندى]] (م 1137 ق) در «[[كشف اللثام عن قواعد الأحكام|كشف اللثام]]»، | ||
[[حسینی عاملی، محمدجواد بن محمد| | [[حسینی عاملی، محمدجواد بن محمد|سيدمحمد جواد عاملى]] (م 1226 ق) در «[[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]]»، | ||
[[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی| | [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيدعلى طباطبايى]] (م 1231 ق) در «[[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]»، | ||
[[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]] (م 1281 ق) در «رسائل فقهية» به آن استناد نمودهاند. | [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]] (م 1281 ق) در «رسائل فقهية» به آن استناد نمودهاند. | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
از تاريخ تأليف كتاب اطلاع دقيقى در دست نيست. | از تاريخ تأليف كتاب اطلاع دقيقى در دست نيست. | ||
در الذريعة (351/18) به نسخههايى از كتابخانۀ خوانسارى در نجف، حاج آقا در اصفهان، [[آل کاشفالغطاء، علی|شيخ على کاشفالغطاء]]، محمد على هبةالدين و نسخۀ | در الذريعة (351/18) به نسخههايى از كتابخانۀ خوانسارى در نجف، حاج آقا در اصفهان، [[آل کاشفالغطاء، علی|شيخ على کاشفالغطاء]]، محمد على هبةالدين و نسخۀ سيدمهدى در كويت كه مربوط به عصر مصنف مىباشد، اشاره شده است. | ||
همچنين به نسخههايى از آستان قدس رضوى، دانشگاه تهران، با شمارۀ 2312 به خط رضىالدين مربوط به سال 952ق ذكر شده است. | همچنين به نسخههايى از آستان قدس رضوى، دانشگاه تهران، با شمارۀ 2312 به خط رضىالدين مربوط به سال 952ق ذكر شده است. |
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۱:۳۴
الرسائل العشر (للحلی) | |
---|---|
![]() | |
پدیدآوران | ابن فهد حلی، احمد بن محمد (نويسنده) رجایی، مهدی (محقق) |
ناشر | کتابخانه عمومی آیتاللهمرعشی نجفی(ره) |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1409 ق |
چاپ | 1 |
موضوع | فقه جعفری - قرن 9ق. |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 182/5 /الف2ر5 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اللمعة الجليّة في معرفة النية، تألیف جمالالدين ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد حلّى، معروف به ابن فهد حلی (م 841 ق) است که تحقیق آن توسط مهدی رجایی صورت گرفته و با اشراف سید محمود مرعشی، ضمن الرسائل العشر منتشر شده است.
موضوع
در اين كتاب مباحث مربوط به نيت در قسمت عبادات فقه بررسى شده است. سبک نگارش آن، فقه رسالهاى و فتوايى است و در موارد نادرى مثل صفحۀ 269، چهرۀ استدلالى دارد.
در كتابهاى فقهى قدماء بررسى مستقل مسائل مربوط به نيت سابقۀ طولانى داشته و كتابهايى نظير «الفخرية في معرفة النية» از فخر المحققين (م 771 ق)، «جواهر الكلمات» تأليف مفلح بن حسن بن راشد (از علماى قرن نهم)، «رسالة في النية» (م 965 ق) و غير آنها تدوين و تأليف شده است.
اين كتاب از زمان نگارش مورد توجه فقهاى بزرگ واقع شده.
ابن طى فقعانى (م 855 ق) در «الدر المنضود»،
فاضل هندى (م 1137 ق) در «كشف اللثام»،
سيدمحمد جواد عاملى (م 1226 ق) در «مفتاح الكرامة»،
سيدعلى طباطبايى (م 1231 ق) در «رياض المسائل»،
شيخ انصارى (م 1281 ق) در «رسائل فقهية» به آن استناد نمودهاند.
در الذريعة ج 190/6، 350/18 به حاشيۀ شيخ يحيى بن حسين بحرانى يزدى، شاگرد محقق كركى بر اين كتاب اشاره شده است. مؤلف در مقدمۀ كتاب دربارۀ آن مىنويسد:
فهذه المقدمة الموسومة به اللمعة الجليّة في معرفة النية و هي مع اشتمالها على فروع غريبة و نكات عجيبة، حلوة الطعم، لذيذة المغنم عملتها واجبا بوضعها الثواب.
نسخهها
از تاريخ تأليف كتاب اطلاع دقيقى در دست نيست.
در الذريعة (351/18) به نسخههايى از كتابخانۀ خوانسارى در نجف، حاج آقا در اصفهان، شيخ على کاشفالغطاء، محمد على هبةالدين و نسخۀ سيدمهدى در كويت كه مربوط به عصر مصنف مىباشد، اشاره شده است.
همچنين به نسخههايى از آستان قدس رضوى، دانشگاه تهران، با شمارۀ 2312 به خط رضىالدين مربوط به سال 952ق ذكر شده است.
در مقدمهاى بر فقه شيعه ص158 نيز به نسخههاى دانشگاه تهران، كتابخانۀ آيتالله گلپايگانى، آيتالله مرعشى، آستان قدس رضوى و غير آنها اشاره شده است.
در چاپ كتاب موجود از نسخههاى خطى متعددى استفاده شده است و همچنين از نسخۀ چاپى آن در مجلة تراثنا استفاده شده است.
فهرست مطالب
مباحث كتاب در يك مقدمه و 9 باب مطرح شده است.
در مقدمۀ وجوب نيت و حقيقت آن مطرح شده و در 9 فصل بعدى به تعداد ابواب عبادات مباحث مربوط به نيت در طهارت، صلاة، زكاة، خمس، صوم، اعتكاف، حج، جهاد، امر به معروف و نهى از منكر بيان شده است.
ويژگىها
اگرچه كتاب به سبک فقه رسالهاى نوشته شده است اما در مواردى نيز به كتب قدماء مثل «قواعد الأحكام» و «التحرير» علامۀ حلّى، «المبسوط» شيخ طوسى استناد شده است، از طرف ديگر بعضى از روايات نيز بدون ذكر راوى و مأخذ با عبارت «روى» و نظائر آن مطرح شده است.
منابع مقاله
- روضات الجنات 72/1 كشكول 305/1
- أعيان الشيعة 148/3
- رياض العلماء 65/1
- لؤلؤ البحرين ص157
- الذريعة 350/18
- الكنى و الألقاب 380/1
- فوائد رضوية ص33.