ابن مغازلی، علی بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ه اى ' به 'ه‌اى ')
    جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    خط ۳۷: خط ۳۷:
    '''ابوالحسن على بن محمّد بن طیّب جُلّابى'''، معروف به ابن مغازلى، منسوب به جُلّاب، و معروف به ابن مغازلى مورخ و محدث از شهر واسط عراق است. نسبت جُلابى يا به واژه فارسى «گلاب» يا به روستاى «جلابيه» واسط است. اشتهار وى به «ابن مغازلى» نيز بدان خاطر بوده كه يكى از اجداد وى در محله «مغازليان» شهر واسط ساكن بوده است.او را از آن‌ جهت‌ که‌ مدتی‌ در واسط به‌ خطابت‌ پرداخته‌ خطیب‌ نیز می‌خوانند.
    '''ابوالحسن على بن محمّد بن طیّب جُلّابى'''، معروف به ابن مغازلى، منسوب به جُلّاب، و معروف به ابن مغازلى مورخ و محدث از شهر واسط عراق است. نسبت جُلابى يا به واژه فارسى «گلاب» يا به روستاى «جلابيه» واسط است. اشتهار وى به «ابن مغازلى» نيز بدان خاطر بوده كه يكى از اجداد وى در محله «مغازليان» شهر واسط ساكن بوده است.او را از آن‌ جهت‌ که‌ مدتی‌ در واسط به‌ خطابت‌ پرداخته‌ خطیب‌ نیز می‌خوانند.


    ابن نجار كه شرح حالى براى وى در ذيل [[تاریخ بغداد|تاريخ بغداد]] نوشته، او را محدثى بسيار پر غلط و كم دانش توصيف كرده است.  
    ابن نجار كه شرح حالى برای وى در ذيل [[تاریخ بغداد|تاريخ بغداد]] نوشته، او را محدثى بسيار پر غلط و كم دانش توصيف كرده است.  


    برخى وى را «مالكى» و برخى ديگر «شافعى» دانسته‌اند كه دومى صحيح‌تر به نظر مى رسد زيرا او کتابى درباره مناقب شافعى نوشته و در آن مرجحات مذهب شافعى بر سائر مذاهب را بيان داشته است. مؤلف کتاب «النكت و اللطائف» ادعا مى‌كند كه ابن مغازلى يا شيعه‌اى بوده كه تقيه می‌کرده و يا «قاصى» (قصه گو و داستان سرا) بوده كه فهم حديث نداشته و بنابر اين احاديثى را كه او روايت مى‌كند نبايد معتبر دانست.
    برخى وى را «مالكى» و برخى ديگر «شافعى» دانسته‌اند كه دومى صحيح‌تر به نظر مى رسد زيرا او کتابى درباره مناقب شافعى نوشته و در آن مرجحات مذهب شافعى بر سائر مذاهب را بيان داشته است. مؤلف کتاب «النكت و اللطائف» ادعا مى‌كند كه ابن مغازلى يا شيعه‌اى بوده كه تقيه می‌کرده و يا «قاصى» (قصه گو و داستان سرا) بوده كه فهم حديث نداشته و بنابر اين احاديثى را كه او روايت مى‌كند نبايد معتبر دانست.

    نسخهٔ ‏۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۱:۰۵

    ابن مغازلی، علی بن محمد
    نام ابن مغازلی، علی بن محمد
    نام‌های دیگر ابن المغازلی، ابی‌الحسن علی بن محمد

    مغازلی، علی بن محمد

    نام پدر محمد
    متولد
    محل تولد شهر واسط عراق
    رحلت ۱۰ صفر ۴۸۳ق‌/۱۴ آوریل‌ ۱۰۹۰م‌)
    اساتید احمد بن محمد بن عبدالوهاب بن طاوان، ابوبكر سمسار واسطى، ابن دبثائى محمد بن احمد ازهرى، ابوغالب نحوى واسطى، مشهور به ابن خاله
    برخی آثار مناقب الإمام علي بن أبي‌طالب علیه‎السلام (مناقب مغازلي)

    مناقب أهل‌البيت عليهم‌السلام

    کد مؤلف AUTHORCODE911AUTHORCODE

    ابوالحسن على بن محمّد بن طیّب جُلّابى، معروف به ابن مغازلى، منسوب به جُلّاب، و معروف به ابن مغازلى مورخ و محدث از شهر واسط عراق است. نسبت جُلابى يا به واژه فارسى «گلاب» يا به روستاى «جلابيه» واسط است. اشتهار وى به «ابن مغازلى» نيز بدان خاطر بوده كه يكى از اجداد وى در محله «مغازليان» شهر واسط ساكن بوده است.او را از آن‌ جهت‌ که‌ مدتی‌ در واسط به‌ خطابت‌ پرداخته‌ خطیب‌ نیز می‌خوانند.

    ابن نجار كه شرح حالى برای وى در ذيل تاريخ بغداد نوشته، او را محدثى بسيار پر غلط و كم دانش توصيف كرده است.

    برخى وى را «مالكى» و برخى ديگر «شافعى» دانسته‌اند كه دومى صحيح‌تر به نظر مى رسد زيرا او کتابى درباره مناقب شافعى نوشته و در آن مرجحات مذهب شافعى بر سائر مذاهب را بيان داشته است. مؤلف کتاب «النكت و اللطائف» ادعا مى‌كند كه ابن مغازلى يا شيعه‌اى بوده كه تقيه می‌کرده و يا «قاصى» (قصه گو و داستان سرا) بوده كه فهم حديث نداشته و بنابر اين احاديثى را كه او روايت مى‌كند نبايد معتبر دانست.

    اساتيد

    برخى مشايخ وى كه در صدر اسناد روايى وى قرار دارند عبارتند از: احمد بن محمد بن عبدالوهاب بن طاوان، ابوبكر سمسار واسطى (م. 448)، ابن دبثائى محمد بن احمد ازهرى، ابوغالب نحوى واسطى (م. 462)، مشهور به ابن خاله، ابومحمدحسن بن احمد بن موسى غندجانى (م467). ابونصر طحان. ابوطاهر بغدادى. على بن عمر ابوالحسن واسطى. محمد بن اسماعيل ابوجعفر علوى نقيب واسط.

    آثار

    برخى کتابهاى وى عبارتند از: ذيل تاريخ واسط بحشل (م. 292) كه سمعانى و ذهبى از اين کتاب استفاده كرده‌اند اما نسخه‌اى از آن اينك موجود نيست، کتاب مناقب الشافعى و مرجحات مذهبه على سائر المذاهب، شرح الجامع الصحيح، مناقب اهل البيت (مناقب على بن ابى طالب).

    وفات

    وى در رود دجله در بغداد غرق شد و جنازه وى به واسط حمل و در آنجا دفن شد. به گفته سمعانى اين واقعه در سال 483 اتفاق افتاده است.


    وابسته‌ها