۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا == ' به '== گزارش محتوا == ') |
جز (جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً') |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
#در پايان هريك از غزلها به شيوه غزلسرايان پيشين، تخلّص خود (اسرار) را ذكر كرده است كه در حقيقت، مهر يا امضاى سراينده غزل است<ref>همان</ref> | #در پايان هريك از غزلها به شيوه غزلسرايان پيشين، تخلّص خود (اسرار) را ذكر كرده است كه در حقيقت، مهر يا امضاى سراينده غزل است<ref>همان</ref> | ||
#كلمات «دل» و «عشق» در ميان ساير كلمات بالاترين بسامد را دارد؛ زيرا «دل» بيش از صد و چهل بار و عشق بيش از نود و پنج بار به كار رفته است<ref>همان</ref> | #كلمات «دل» و «عشق» در ميان ساير كلمات بالاترين بسامد را دارد؛ زيرا «دل» بيش از صد و چهل بار و عشق بيش از نود و پنج بار به كار رفته است<ref>همان</ref> | ||
#بهندرت سهلانگارىهايى در برخى ابيات ديده مىشود؛ | #بهندرت سهلانگارىهايى در برخى ابيات ديده مىشود؛ مثلاًدر غزل «37» در بيت «7 و 8» پسوند «مند» را قافيه كرده، كه از عيوب قافيه است و به آن «ايطاى جلى» مىگويند. در غزل «119» قافيه رعايت نشده است و...<ref>همان</ref> | ||
#اسرار، در اشعارش از آيات قرآن و احاديث بهره بسيار برده است و اين بهرهگيرى يا اقتباس غالبا بهصورت صنعت «حلّ» است تا صنعت «درج». مثال درج:{{شعر}} | #اسرار، در اشعارش از آيات قرآن و احاديث بهره بسيار برده است و اين بهرهگيرى يا اقتباس غالبا بهصورت صنعت «حلّ» است تا صنعت «درج». مثال درج:{{شعر}} | ||
#:{{ب|''لا أُحِبُّ الْآفِلِينَ، گو چون خليل''|2=''چشم دل بر شاهد يكتا فكن''}}{{پایان شعر}} | #:{{ب|''لا أُحِبُّ الْآفِلِينَ، گو چون خليل''|2=''چشم دل بر شاهد يكتا فكن''}}{{پایان شعر}} |
ویرایش