دیوان ترکی شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ترکي شيرازي، محمدحسين' به 'ترکی شیرازی، محمدحسین')
    (لینک درون متنی)
    خط ۳۹: خط ۳۹:


    شعر این شاعر شورآفرین و شیرین‎کلام خطه ادب‎خیز شیراز خودجوش، عرفانی، اجتماعی، عاطفی، ولایی، عاشواریی و سلیس و روان است. بی‎شک زبان دل برای صاحبان دل است. طوطی شیرین‎گفتار طبع موزون سراینده خطه فارس در گلزار معانی آیینه‎دار شعر آیینی است. شور بیان و سوز درون و معرفت و اخلاص نسبت به ساحت قدس و مقام منیع ذوات مقدسه در ناب سروده‎هایش موج می‎زند. در اینجا بجاست ابیاتی از مقطع چند غزل مدیحه او، ارائه شود:
    شعر این شاعر شورآفرین و شیرین‎کلام خطه ادب‎خیز شیراز خودجوش، عرفانی، اجتماعی، عاطفی، ولایی، عاشواریی و سلیس و روان است. بی‎شک زبان دل برای صاحبان دل است. طوطی شیرین‎گفتار طبع موزون سراینده خطه فارس در گلزار معانی آیینه‎دار شعر آیینی است. شور بیان و سوز درون و معرفت و اخلاص نسبت به ساحت قدس و مقام منیع ذوات مقدسه در ناب سروده‎هایش موج می‎زند. در اینجا بجاست ابیاتی از مقطع چند غزل مدیحه او، ارائه شود:
    '''کلک «ترکی» را به جان دشمنان مرتضی(ع)    گوییا خون‎ریزتر از نوک خنجر آفرید'''
    '''کلک «ترکی» را به جان دشمنان مرتضی(ع)    گوییا خون‎ریزتر از نوک خنجر آفرید'''


    خط ۵۲: خط ۵۳:


    ارادت و اخلاص زلال‎گونه این شاعر حوزه ادبیات عاشورایی، نسبت به ساحت مقدس امام حسین(ع) را می‎توان در ترکیب‎بندهای بلند وی و دیگر سوگ‎سروده‎هایش به‎خوبی مشاهده کرد. در اینجا به مقطع چند غزل مرثیه او اشاره می‎شود:
    ارادت و اخلاص زلال‎گونه این شاعر حوزه ادبیات عاشورایی، نسبت به ساحت مقدس امام حسین(ع) را می‎توان در ترکیب‎بندهای بلند وی و دیگر سوگ‎سروده‎هایش به‎خوبی مشاهده کرد. در اینجا به مقطع چند غزل مرثیه او اشاره می‎شود:
    '''زین نظم جان‎گداز که «ترکی» سروده است      لوح و مداد و خامه و دفتر گریسته'''
    '''زین نظم جان‎گداز که «ترکی» سروده است      لوح و مداد و خامه و دفتر گریسته'''


    خط ۷۱: خط ۷۳:


    فصل نخست کتاب، به لطیفه‎نگاری‎های شاعر اختصاص یافته است که به‎عنوان نمونه، به قسمتی از اشعار آن، اشاره می‎شود:
    فصل نخست کتاب، به لطیفه‎نگاری‎های شاعر اختصاص یافته است که به‎عنوان نمونه، به قسمتی از اشعار آن، اشاره می‎شود:
    '''نمی‎دانم چه می ‎بود اینکه ساقی داشت در مینا        که از یک جرعه‎اش آتش به جانم ریخت سرتاپا'''
    '''نمی‎دانم چه می ‎بود اینکه ساقی داشت در مینا        که از یک جرعه‎اش آتش به جانم ریخت سرتاپا'''
    '''همین می ‎بود که مجنون خورد و شد دیوانه لیلی          همین می ‎بد که وامق خورد و شد شوریده عذرا'''
    '''همین می ‎بود که مجنون خورد و شد دیوانه لیلی          همین می ‎بد که وامق خورد و شد شوریده عذرا'''
    '''بود رنگ همین می‎ از ازل در سرخ گل پنهان            که از عشقش کشد بلبل به حسن بوستان آوا'''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3</ref>.
    '''بود رنگ همین می‎ از ازل در سرخ گل پنهان            که از عشقش کشد بلبل به حسن بوستان آوا'''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3</ref>.


    در فصل دوم، به مدیحه‎سرایی‎های شاعر اشاره شده است که از جمله آنها، مدیحه‎ای است با عنوان «اقتدار محمد(ص)» در ستایش آن حضرت که با این ابیات آغاز می‎شود:
    در فصل دوم، به مدیحه‎سرایی‎های شاعر اشاره شده است که از جمله آنها، مدیحه‎ای است با عنوان «اقتدار محمد(ص)» در ستایش آن حضرت که با این ابیات آغاز می‎شود:
    '''شمس و قمر عکسی از عذار محمد(ص)          گردش گردون به اختیار محمد(ص) '''
    '''شمس و قمر عکسی از عذار محمد(ص)          گردش گردون به اختیار محمد(ص) '''
    '''نافه مشک خطا و عنبر سارا                  نکهتی از موی مشکبار محمد(ص) '''
    '''نافه مشک خطا و عنبر سارا                  نکهتی از موی مشکبار محمد(ص) '''
    '''چشمه حیوان مجال دم زدنش نیست              پیش لب لعل آبدار محمد(ص)''' <ref>ر.ک: همان، ص127</ref>.
    '''چشمه حیوان مجال دم زدنش نیست              پیش لب لعل آبدار محمد(ص)''' <ref>ر.ک: همان، ص127</ref>.


    در فصل سوم، سوگواری‎ها جای گرفته است. اولین شعر این فصل، مثنوی زیبایی است با عنوان «طبل الرحيل» در رثای سلمان فارسی و چگونگی وفات و غسل وی توسط حضرت علی(ع) که بخشی از آن چنین است:
    در فصل سوم، سوگواری‎ها جای گرفته است. اولین شعر این فصل، مثنوی زیبایی است با عنوان «طبل الرحيل» در رثای سلمان فارسی و چگونگی وفات و غسل وی توسط حضرت علی(ع) که بخشی از آن چنین است:
    '''چون به حکم پادشاه انس و جان            در مداین گشت سلمان حکمران'''
    '''چون به حکم پادشاه انس و جان            در مداین گشت سلمان حکمران'''
    '''گشت چون در حکمرانی مستقل          بنده‎اش گشتند خلق از جان و دل'''
    '''گشت چون در حکمرانی مستقل          بنده‎اش گشتند خلق از جان و دل'''
    '''چون زمان زندگیش آمد به سر                  پیک مرگش آمد و کوبید در'''<ref>ر.ک: همان، ص205</ref>.
    '''چون زمان زندگیش آمد به سر                  پیک مرگش آمد و کوبید در'''<ref>ر.ک: همان، ص205</ref>.


    فصل چهارم،به ترکیب‎بندها اختصاص یافته است. اولین ترکیب‎بند این مجموعه، شانزده بند پیرامون واقعه کربلاست که ابیاتی از آن، بدین قرار می‎باشد:
    فصل چهارم،به ترکیب‎بندها اختصاص یافته است. اولین ترکیب‎بند این مجموعه، شانزده بند پیرامون واقعه کربلاست که ابیاتی از آن، بدین قرار می‎باشد:
    '''سرزد ز چرخ، باز هلال محرما            پیر شد جهان، ز ولوله و شور ماتما'''
    '''سرزد ز چرخ، باز هلال محرما            پیر شد جهان، ز ولوله و شور ماتما'''
    '''هر گوشه گشت باز لوای عزا به‎پا              شد سینه‎ها پر انده و دل‎ها پر از غما'''
    '''هر گوشه گشت باز لوای عزا به‎پا              شد سینه‎ها پر انده و دل‎ها پر از غما'''
    '''شد شورشی چو روز قیامت به‎پا به دهر              شور و نشور گشت هویدا به عالما'''<ref>ر.ک: همان، ص385</ref>.
    '''شد شورشی چو روز قیامت به‎پا به دهر              شور و نشور گشت هویدا به عالما'''<ref>ر.ک: همان، ص385</ref>.


    در آخرین فصل، قطعه‎ها و تک‎بیتی‎های شاعر آمده است که به‎عنوان نمونه، به چند بیت از آن، اشاره می‎شود:
    در آخرین فصل، قطعه‎ها و تک‎بیتی‎های شاعر آمده است که به‎عنوان نمونه، به چند بیت از آن، اشاره می‎شود:
    '''آه‎آه از جور چرخ چنبری            داد‎داد از دست ظلم روزگار'''
    '''آه‎آه از جور چرخ چنبری            داد‎داد از دست ظلم روزگار'''
    '''از جفای این سپهر نیلگون          جای دارد گر بگریم زارزار'''
    '''از جفای این سپهر نیلگون          جای دارد گر بگریم زارزار'''
    '''روز و شب چون شخص مسلولم بود              دل غمین و رنگ زرد و تن نزار'''<ref>ر.ک: همان، ص439</ref>.
    '''روز و شب چون شخص مسلولم بود              دل غمین و رنگ زرد و تن نزار'''<ref>ر.ک: همان، ص439</ref>.



    نسخهٔ ‏۲۷ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۱۶

    ‏دیوان ترکی شیرازی
    دیوان ترکی شیرازی
    پدیدآورانترکی شیرازی، محمدحسین (سراينده) حافظي کاشاني، محسن (اهتمام)
    ناشرصائب
    مکان نشرايران - تهران
    سال نشرمجلد1: 1385ش ,
    موضوعشعر فارسي - قرن 14 شعر مذهبي - قرن 14
    زبانفارسي
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‏‎‏PIR‎‏ ‎‏7658‎‏ ‎‏/‎‏د‎‏9

    دیوان ترکی شیرازی، مجموعه سروده‎های عرفانی، ولایی و عاشورایی شاعر حوزه آئینی، محمدحسین آغولی، متخلص به «ترکی شیرازی» است که با تصحیح، مقدمه و اهتمام محسن حافظی کاشانی، به چاپ رسیده است.

    ساختار

    کتاب، با دو مقدمه از ناشر و مصحح آغاز و مطالب در پنج فصل، تنظیم شده است.

    گزارش محتوا

    در مقدمه اول، به این نکته اشاره شده است که در طول تاریخ سراسر ادب و فرهنگ مشرق‎زمین، شاعران شیرین‎سخن و ادیبانی پا به عرصه وجود نهادند که هریک حامل گنجینه‎ای سرشار از ذوق و استعداد نهفته ذاتی و خداوندی بودند و در این بین، شعرایی بودند و هستند که با ابراز ارادت به ساحت مقدس ائمه اطهار(ع) و در مدح و مراثی آن ذوات مقدسه خوش درخشیدند و در این سیر و سلوک عارفانه، چه بسیار که مورد عنایات ویژه قرار گرفتند که شاعر اثر حاضر نیز از جمله آنهاست[۱].

    در مقدمه مصحح، به معرفی شاعر و برخی از ویژگی‎های شعر او پرداخته شده است[۲].

    شعر این شاعر شورآفرین و شیرین‎کلام خطه ادب‎خیز شیراز خودجوش، عرفانی، اجتماعی، عاطفی، ولایی، عاشواریی و سلیس و روان است. بی‎شک زبان دل برای صاحبان دل است. طوطی شیرین‎گفتار طبع موزون سراینده خطه فارس در گلزار معانی آیینه‎دار شعر آیینی است. شور بیان و سوز درون و معرفت و اخلاص نسبت به ساحت قدس و مقام منیع ذوات مقدسه در ناب سروده‎هایش موج می‎زند. در اینجا بجاست ابیاتی از مقطع چند غزل مدیحه او، ارائه شود:

    کلک «ترکی» را به جان دشمنان مرتضی(ع) گوییا خون‎ریزتر از نوک خنجر آفرید

    سرورا! باشد زبان «ترکی» از مدح تو لال ای وجود تو پس از سوء القضاء حسن ‎القضاء

    کسی که خالق عرض و سماست مداحش زبان «ترکی» در مدح او بود الکن

    «ترکی» ز راه صدق و صفا و ادب زده است دست ولا به دامن احسان فاطمه(س)

    هماره دفتر «ترکی» ز شعر خالی باد به‎غیر مدح رسول(ص) و ائمه اطهار(ع)

    «ترکیا» عشق از حسین(ع) آموز که چنین عشق، عشق با اثر است[۳].

    ارادت و اخلاص زلال‎گونه این شاعر حوزه ادبیات عاشورایی، نسبت به ساحت مقدس امام حسین(ع) را می‎توان در ترکیب‎بندهای بلند وی و دیگر سوگ‎سروده‎هایش به‎خوبی مشاهده کرد. در اینجا به مقطع چند غزل مرثیه او اشاره می‎شود:

    زین نظم جان‎گداز که «ترکی» سروده است لوح و مداد و خامه و دفتر گریسته

    ترکی به یاد غربت مظلوم کربلا خون جای اشک، از مژه، صبح و مسا گریست

    نظم چون آتش «ترکی» که دل عالم سوخت عجب اینجاست که با خامه و دفتر چه کند

    اگر نه شور حسینی(ع) است بر سر «ترکی» ز نظم او شده گیتی پرانقلاب چرا

    «ترکی» چو این مصیبت جان‎سوز می‎سرود در سینه داشت آتش و چشمش پرآب بود

    «ترکی» به یاد قتل شهیدان نینوا هر بندبند اوست چو نی در نوا هنوز

    ز خون دیده «ترکی» در این مصیبت عظمی ز باغ دفتر نظمش هزار لاله دمیده

    از این شوری که «ترکی» راست ترسم که پیش از وعده شور محشر آید[۴].

    اشعار این شاعر حوزه آیینی اثری است زلال که بدون هیچ‎گونه تکلف و تصنع، از مشرب طبع و ذوق سلیم او تراوش کرده و محصول سوز درون اوست و ازاین‎رو بر شنونده تأثیر خاص می‎گذارد. شاعر از نظر اعتقادی و التزام به شرع و آیین و ارادت به حضرات معصومین(ع) نیز دارای مقامی بس ارجمند و تحسین‎برانگیز است. در جای‎جای آثار وی، اظهار ارادت او را نسبت به بزرگان دین، می‎توان مشاهده کرد و از آن، حظ و بهره معنوی برد[۵].

    فصل نخست کتاب، به لطیفه‎نگاری‎های شاعر اختصاص یافته است که به‎عنوان نمونه، به قسمتی از اشعار آن، اشاره می‎شود:

    نمی‎دانم چه می ‎بود اینکه ساقی داشت در مینا که از یک جرعه‎اش آتش به جانم ریخت سرتاپا

    همین می ‎بود که مجنون خورد و شد دیوانه لیلی همین می ‎بد که وامق خورد و شد شوریده عذرا

    بود رنگ همین می‎ از ازل در سرخ گل پنهان که از عشقش کشد بلبل به حسن بوستان آوا[۶].

    در فصل دوم، به مدیحه‎سرایی‎های شاعر اشاره شده است که از جمله آنها، مدیحه‎ای است با عنوان «اقتدار محمد(ص)» در ستایش آن حضرت که با این ابیات آغاز می‎شود:

    شمس و قمر عکسی از عذار محمد(ص) گردش گردون به اختیار محمد(ص)

    نافه مشک خطا و عنبر سارا نکهتی از موی مشکبار محمد(ص)

    چشمه حیوان مجال دم زدنش نیست پیش لب لعل آبدار محمد(ص) [۷].

    در فصل سوم، سوگواری‎ها جای گرفته است. اولین شعر این فصل، مثنوی زیبایی است با عنوان «طبل الرحيل» در رثای سلمان فارسی و چگونگی وفات و غسل وی توسط حضرت علی(ع) که بخشی از آن چنین است:

    چون به حکم پادشاه انس و جان در مداین گشت سلمان حکمران

    گشت چون در حکمرانی مستقل بنده‎اش گشتند خلق از جان و دل

    چون زمان زندگیش آمد به سر پیک مرگش آمد و کوبید در[۸].

    فصل چهارم،به ترکیب‎بندها اختصاص یافته است. اولین ترکیب‎بند این مجموعه، شانزده بند پیرامون واقعه کربلاست که ابیاتی از آن، بدین قرار می‎باشد:

    سرزد ز چرخ، باز هلال محرما پیر شد جهان، ز ولوله و شور ماتما

    هر گوشه گشت باز لوای عزا به‎پا شد سینه‎ها پر انده و دل‎ها پر از غما

    شد شورشی چو روز قیامت به‎پا به دهر شور و نشور گشت هویدا به عالما[۹].

    در آخرین فصل، قطعه‎ها و تک‎بیتی‎های شاعر آمده است که به‎عنوان نمونه، به چند بیت از آن، اشاره می‎شود:

    آه‎آه از جور چرخ چنبری داد‎داد از دست ظلم روزگار

    از جفای این سپهر نیلگون جای دارد گر بگریم زارزار

    روز و شب چون شخص مسلولم بود دل غمین و رنگ زرد و تن نزار[۱۰].

    وضعیت کتاب

    فهرست مطالب در ابتدای کتاب آمده و در پاورقی‎ها، به اختلاف نسخ اشاره شده است[۱۱].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه اول، صفحه الف - ‎ب
    2. ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه یک - ‎دوازده
    3. ر.ک: همان، صفحه هشت - ‎نه
    4. ر.ک: همان، صفحه نه - ‎ده
    5. ر.ک: همان، صفحه یازده
    6. ر.ک: متن کتاب، ص3
    7. ر.ک: همان، ص127
    8. ر.ک: همان، ص205
    9. ر.ک: همان، ص385
    10. ر.ک: همان، ص439
    11. ر.ک: پاورقی، ص127

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها