ابن عظم، جمیل بن مصطفی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''') |
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
'''جميل بن مصطفى بن محمد حافظ بن عبدالله بن محمد بن اسماعيل العظم'''، ملقب به '''ابن عظم'''، از اديبان دمشق و از اعضاى «المجمع العلمي العربي» بود. وى به سال 1290ق در اسلامبول متولد شد و در پنج‌سالگى پدر خود را از دست داد و با خانواده خود به دمشق آمد و زبان فارسى و تركى را آموخت. او خطى زيبا داشت و نوشته‌هاى نظم و نثر او نيكو بود و مدتى روزنامه‌نگارى مى‌كرد و در شعر و ادب و | '''جميل بن مصطفى بن محمد حافظ بن عبدالله بن محمد بن اسماعيل العظم'''، ملقب به '''ابن عظم'''، از اديبان دمشق و از اعضاى «المجمع العلمي العربي» بود. وى به سال 1290ق در اسلامبول متولد شد و در پنج‌سالگى پدر خود را از دست داد و با خانواده خود به دمشق آمد و زبان فارسى و تركى را آموخت. او خطى زيبا داشت و نوشته‌هاى نظم و نثر او نيكو بود و مدتى روزنامه‌نگارى مى‌كرد و در شعر و ادب و خوشنویسى، به مقام ارجمندى رسيد. وى به سال 1352ق در دمشق درگذشت. از جمله آثار او مى‌توان به تأليفات زير اشاره نمود: | ||
#عقود الجوهر في تراجم؛ | #عقود الجوهر في تراجم؛ | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
#السر المصون (ذيل كشف الظنون).<ref>ر.ک: چترايى عزيزآبادى، مهرداد، 1387، ص308</ref> | #السر المصون (ذيل كشف الظنون).<ref>ر.ک: چترايى عزيزآبادى، مهرداد، 1387، ص308</ref> | ||
== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۳:۲۵
| نام | عظم، جمیل |
|---|---|
| نام‌های دیگر | عظم، جمیل بن مصطفی ب‍ک
جمیل العظم جميل بك العظم ابن العظم، جمیل بن مصطفی |
| نام پدر | |
| متولد | 1873 م |
| محل تولد | دمشق |
| رحلت | 1352 ق یا 1933 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | السر المصون ذيل علی كشف الظنون |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1889AUTHORCODE |
جميل بن مصطفى بن محمد حافظ بن عبدالله بن محمد بن اسماعيل العظم، ملقب به ابن عظم، از اديبان دمشق و از اعضاى «المجمع العلمي العربي» بود. وى به سال 1290ق در اسلامبول متولد شد و در پنج‌سالگى پدر خود را از دست داد و با خانواده خود به دمشق آمد و زبان فارسى و تركى را آموخت. او خطى زيبا داشت و نوشته‌هاى نظم و نثر او نيكو بود و مدتى روزنامه‌نگارى مى‌كرد و در شعر و ادب و خوشنویسى، به مقام ارجمندى رسيد. وى به سال 1352ق در دمشق درگذشت. از جمله آثار او مى‌توان به تأليفات زير اشاره نمود:
- عقود الجوهر في تراجم؛
- تفريج الشدة في تشطير البردة
- ديوان العرب (ناتمام)؛
- قاموس التراجم (ناتمام)؛
- التذكرة الجامعة
- قاموس الأسماء (فرهنگ اسامى عربى و معادل‌هاى تركى و فارسى آنها)؛
- الماضي و الحال (در شرح حال مردم عثمانى)؛
- رحلة إفريقية (تأليف صادق پاشا مؤيد كه ابن عظم آن را از تركى به عربى ترجمه كرده است)؛
- عقود النجوم؛
- فهرس الخزانة العظيمة؛
- فهرس كتب منتخبة من خزائن الكتب الكائنة في إستانبول؛
- السر المصون (ذيل كشف الظنون).[۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: چترايى عزيزآبادى، مهرداد، 1387، ص308
منابع مقاله
چترايى عزيزآبادى، مهرداد، «نقد و بررسى: انتشار ذيلى تازه بر كشف الظنون»، برگرفته از پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: آينه ميراث، شماره 42، پاييز 1387، (11 صفحه، از 305 تا 315).