۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله== ' به '== منابع مقاله== ') |
جز (جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهلبيت') |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
وى معتقد است اگر حالت توجه به خداوند در ما پديد آمد، بايد براى تقويت و استمرار آن بكوشيم، چه اينكه توجه قلبى به خدا، امر بسيار نفيسى است كه بهاى سنگينى دارد و بايد بهاى سنگين اين امر نفيس را پرداخت؛ يعنى اولاً با زحمت و تلاش اين حالت را در خود پديد آوريم و سپس به تقويت آن بپردازيم. از جمله راههايى كه وى براى تحصيل توجه قلبى به خداوند در نماز مفيد دانسته است، عبارتند از: | وى معتقد است اگر حالت توجه به خداوند در ما پديد آمد، بايد براى تقويت و استمرار آن بكوشيم، چه اينكه توجه قلبى به خدا، امر بسيار نفيسى است كه بهاى سنگينى دارد و بايد بهاى سنگين اين امر نفيس را پرداخت؛ يعنى اولاً با زحمت و تلاش اين حالت را در خود پديد آوريم و سپس به تقويت آن بپردازيم. از جمله راههايى كه وى براى تحصيل توجه قلبى به خداوند در نماز مفيد دانسته است، عبارتند از: | ||
1- توجه به عظمت بىنهايت خداوند؛ 2- توجه به لطف بىنهايت پروردگار به انسانها؛ 3- توجه به عظمت پذيرش بنده از سوى خداوند؛ 4- توسل به | 1- توجه به عظمت بىنهايت خداوند؛ 2- توجه به لطف بىنهايت پروردگار به انسانها؛ 3- توجه به عظمت پذيرش بنده از سوى خداوند؛ 4- توسل به اهلبيت(ع).در فصل دوم، سازوكارهاى تحصيل اخلاص و قصد قربت در نماز بيان شده است. به اعتقاد نويسنده، پايينترين مرتبه نيت در نماز كه بدون آن نماز باطل مىگردد، اين است كه نمازگزار براى اطاعت امر خدا نماز بخواند. به باور وى، انگيزه نمازگزار بايد اطاعت امر خداوند باشد كه اگر خداوند درباره نماز دستورى نداشت يا نماز مطلوب خداوند نبود، او نماز نمىخواند؛ با اين مرتبه از نيت، تنها نماز انسان صحيح خواهد بود و تكليف از او ساقط گرديده و نيازى به اعاده و قضا نيست. اما به اعتقاد نويسنده، مقبول گشتن نماز در پيشگاه خداوند، بسته به آن است كه نيت انسان خالص بوده و واقعاً در نماز، قصد قربت به خداوند داشته باشد و آن نماز، موجب رشد، كمال و نزدیک شدن او به خداوند گردد. | ||
وى براى تأييد گفتههاى خويش، به رواياتى اشاره مىكند كه در آنها، عبادتها به سه قسم كلى زير تقسيم مىگردند: | وى براى تأييد گفتههاى خويش، به رواياتى اشاره مىكند كه در آنها، عبادتها به سه قسم كلى زير تقسيم مىگردند: |
ویرایش