الهداية القرآنية إلی الولاية الإمامية: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله == ' به '== منابع مقاله == ')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    جز (جایگزینی متن - '== ساختار == ' به '== ساختار == ')
    خط ۲۷: خط ۲۷:


    == ساختار ==
    == ساختار ==
    كتاب با دو مقدمه از محقق و نويسنده آغاز و مطالب در دو جلد ارائه گرديده است.
    كتاب با دو مقدمه از محقق و نويسنده آغاز و مطالب در دو جلد ارائه گرديده است.



    نسخهٔ ‏۹ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۱۸:۵۱

    الهدایة القرآنیة إلی الولایة الإمامیة
    الهداية القرآنية إلی الولاية الإمامية
    پدیدآورانبحرانی، هاشم بن سلیمان (نويسنده)
    ناشرذوی القربی
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1386 ش
    چاپ1
    شابک978-964-518-201-2
    موضوعتفاسیر شیعه - قرن 12ق. تفاسیر ماثوره - شیعه امامیه
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    ‏‎‏BP‎‏ ‎‏97‎‏/‎‏3‎‏ ‎‏/‎‏ب‎‏3‎‏ﻫ‎‏4

    الهداية القرآنية إلى الولاية الإمامية اثر سيد هاشم حسينى بحرانى (متوفى 1107ق)، از جمله تفاسير موضوعى قرآن كريم درباره ولايت و امامت ائمه(ع) است. كتاب با تحقيق سيد فلاح شريفى و فارس حسّون كريم به زبان عربى نگارش شده است.

    ساختار

    كتاب با دو مقدمه از محقق و نويسنده آغاز و مطالب در دو جلد ارائه گرديده است.

    مؤلف در اين اثر، 250 مورد قرآنى را با احاديث اهل بيت(ع) از كتب روايى، مانند كتب اربعه و... استخراج كرده و بر اساس سوره‌ها، تنظيم نموده و ذيل آيات، روايات را بدون هيچ‌گونه اظهار نظرى، آورده است.[۱]

    در تحقيق كتاب، آيات و روايات استخراج شده و روايت با ارجاع به كهن‌ترين منابع، ثبت و ضبط شده است. توضيح رجال اسناد، واژه‌هاى ديرياب متن احاديث و ويرايش و تنظيم دقيق متن نيز از جمله تلاش‌هاى محققان است.[۲]

    اين تفسير در استفاده از آيات قرآنى درباره ولايت ائمه(ع)، شيوه‌اى نو و جذاب دارد.[۳]

    گزارش محتوا

    در مقدمه محقق، ضمن ذكر زندگى‌نامه مفصلى از نويسنده، اقدامات صورت گرفته از سوى محققان، توضيح داده شده است.[۴]

    در مقدمه نويسنده، به مكتوب بودن و تصريح شدن به ولايت اميرالمؤمنين(ع) در صحف تمامى انبياء و اين‌كه خداوند پيامبرى را مبعوث نكرده است مگر به ولايت اهل‌بيت(ع).[۵]

    نويسنده در ارائه تطبيق و تفسير آيات به ائمه بزرگوار شيعه از طرف خاص و عام، اگرچه تلاش كرده تا سخنان خود را بر پايه روايات مأثور اثبات كند، اما هيچ‌گونه توجهى به صحت و سقم روايات نكرده و گويا همه آن‌ها را تلقى به قبول كرده است.[۶]

    وضعيت كتاب

    فهرست مطالب هر جلد، در انتهاى همان جلد آمده است. پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص يافته است.

    پانويس

    1. ر.ک: پژوهش‌هاى در آستانه نشر، ص68
    2. همان
    3. عظيمى، محمدجواد، ص76
    4. مقدمه محقق، ص8
    5. مقدمه نويسنده، ص41
    6. پيامبر(ص) و اهل بيت(ع)، ص157

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن كتاب.
    2. عظيمى، محمدجواد، «آشنايى با بنياد بعثت»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه: آينه پژوهش، آذر و دى 1370، شماره 10.
    3. «پژوهش‌هاى در آستانه نشر»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه: آينه پژوهش، خرداد و تير 1370، شماره 7.
    4. «پيامبر(ص) و اهل بيت(ع)»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه: كتاب‌هاى اسلامى، پاييز 1383، شماره 18.