رضوی، مرتضی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''') |
جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''مرتضى رضوى''' فرزند ارشد شيخ محمدحسین رضوى، در 26 دىماه سال 1326ش در خانوادهاى فرهنگى، مذهبى و روحانى چشم به جهان گشود. | '''مرتضى رضوى''' فرزند ارشد شيخ محمدحسین رضوى، در 26 دىماه سال 1326ش در خانوادهاى فرهنگى، مذهبى و روحانى چشم به جهان گشود. | ||
نسخهٔ ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۳:۵۴
نام | رضوی، مرتضی |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | محمدحسین |
متولد | 1326 ش |
محل تولد | |
رحلت | |
اساتید | |
برخی آثار | علوم انسانی در صحیفه سجادیه |
کد مؤلف | AUTHORCODE1187AUTHORCODE |
مرتضى رضوى فرزند ارشد شيخ محمدحسین رضوى، در 26 دىماه سال 1326ش در خانوادهاى فرهنگى، مذهبى و روحانى چشم به جهان گشود.
پدر بزرگش مرحوم حاج شيخ عباسقلى رضوى و جد بزرگوارش مرحوم شيخ رضاقلى رضوى (اورموى) از فقهاى برجسته زمان خود بودند. شيخ رضاقلى علاوه بر فقه، در كيهانشناسى، تقويمنويسى، طب، رياضيات و هنر معمارى نيز تبحر داشت. در ايام جوانى معلم شاهزاده ملك قاسم ميرزا و فرزندان او بوده، او در پى درگيرى و مقابله با حاكم و سردار اروميه، ناگزير منطقه سولدوز را براى اقامت برگزيده بود. جد بزرگترش، حاج شيخ محمد على كاظمينى از شهر كاظمين به اروميه مهاجرت كرده بود و از علماى بزرگ آن ديار به شمار مىرفت.
مرتضى رضوى در اواخر سال 1340ش، پس از تحصيل دوره ابتدايى و علوم مقدماتى به شهر مقدس قم عزيمت نمودند و در محضر اساتيد بزرگ، به تحصيل علوم و معارف اسلامى پرداختند: دروس فلسفه و منطق را نزد بزرگانى چون انصارى شيرازى، شهيد دكتر مفتح و استاد مرتضى مطهرى گذراندند. فقه و مكاسب را در محضر آيتالله فاضل لنكرانى و آيتالله جعفر سبحانى و درس «خارج» را مدتى نزد آيتالله داماد و آنگاه از كلاس درس خارج آيات عظام گلپايگانى، شريعتمدارى و ملكوتى بهرهمند شدند.
وى كه در يك خانواده و خاندان بزرگ فرهنگى رشد يافتهاند، از همان اوان كودكى با محافل نقد و بحث علمى، مذهبى مأنوس و آشنا بودهاند، همچنان كه خود بيان مىدارند، در كلام، اعتقادات و اسلامشناسى، شاگرد پدر و مرهون راهنمايىهاى مستمر ايشان بودهاند. در سن 19 سالگى كتاب «خلقت آدم و بحثى در تكامل» را با مقدمه شهيد دكتر مفتح تحرير و به چاپ مىرسانند.
ايشان در زمينه تحليل و نقد فلسفههاى غربى، و شناخت اديان شرقى (هند و چين) تحقيقات گسترده انجام دادهاند.
بعضى از آثار و تأليفات ايشان:
- خلقت آدم و بحثى در تكامل (2 جلد).
- مضارعه و مضاربه در اسلام.
- تحليل نظامهاى سياسى.
- تفسير سوره جمعه.
- تحليلى بر اوضاع كردستان.
- نهج الشهادة.
- تبيين جهان و انسان.
- گذرى بر جامعهشناسى شناخت.
- تصحيح جامع الشتات(4جلد).
- برداشتهاى فقهى.
- دانش ايمنى در اسلام.
- نقد مبانى حكمت متعاليه.
- محىالدين در آيينه فصوص.
- انسان و چيستى زيبايى.
- حلقات 1 (در احكام ماء البئر و دفاع از فتواى متقدمين).
- حلقات 2 (ويژگى هاى كتاب الخمس در فقه).
- حلقات 3 (جامعه شناسى متعه).
- حلقات 4 (سير تحول وضوى در ميان امت).
- حلقات (5) جامعه شناسىِ كار برد تك واژ «الرّحمن» در انهدام توتميسم عرب.
- مكتب در فرايند تهاجمات تاريخى.
- جامعهشناسى كعبه.
- دو دست خدا.
- جامعهشناسى انقلاب مخملى در ايران.
- قرآن و نظام رشتهاى جهان.
- آفريدگار و آفرينش.
- تفسير هاشميه (بيش از 10 جلد در دست چاپ).