الإفاضات الغروية في الأصول الفقهية: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '| پس از = | پیش از = ' به '| پس از = | پیش از =') |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از =}} | ||
}} | |||
'''الإفاضات الغروية في الأصول الفقهية'''، به زبان عربى، اثر [[فیض‌الاسلام اصفهانی، علی‌نقی|سيد على نقى]]، مشهور به [[فیض‌الاسلام اصفهانی، علی‌نقی|فيض اصفهانى]]، است كه به برخى از مباحث مربوط به اصول الفاظ پرداخته است. | '''الإفاضات الغروية في الأصول الفقهية'''، به زبان عربى، اثر [[فیض‌الاسلام اصفهانی، علی‌نقی|سيد على نقى]]، مشهور به [[فیض‌الاسلام اصفهانی، علی‌نقی|فيض اصفهانى]]، است كه به برخى از مباحث مربوط به اصول الفاظ پرداخته است. | ||
نسخهٔ ۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۸:۳۱
| الإفاضات الغرویة في الأصول الفقهیة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فیض‌الاسلام اصفهانی، علی‌نقی (نويسنده) |
| ناشر | مکتبة الرافدين |
| مکان نشر | نجف اشرف - عراق |
| سال نشر | 1352 ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | اصول فقه شیعه - قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 159/8 /ف9الف7* |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الإفاضات الغروية في الأصول الفقهية، به زبان عربى، اثر سيد على نقى، مشهور به فيض اصفهانى، است كه به برخى از مباحث مربوط به اصول الفاظ پرداخته است.
ساختار
نگارنده، سعى كرده است به‌صورت اجمال و به دور از نقل اقوال و نقض و ابرام ديگران، به بررسى مباحث علم اصول فقه بپردازد. وى، تنها تا مبحث مجمل و مبين به بيان مطالب پرداخته است.
گزارش محتوا
مباحث مطرح شده در كتاب، عبارتند از:
تعريف اصول فقه؛ موضوع اصول فقه؛ غرض و فايده اصول فقه؛ رتبه اصول فقه؛ بيان اينكه ادله اربعه؛ يعنى كتاب، سنت، اجماع و عقل موضوع علم اصول فقه است؛ بيان اينكه تغاير علوم به تمايز موضوع است؛ معناى وضع؛ اقسام وضع؛ فرق ميان اسم و حرف؛ اختصاص داشتن وضع به مفردات و بيان اينكه الفاظ براى ذات معانى وضع شده‌اند؛ بيان اينكه استعمال محتاج به وضع نيست؛ علائم حقيقت و مجاز؛ عدم مساعدت دليل بر اعتبار مرجحات در تعارض احوال؛ امكان و عدم امكان اشتراك و ترادف؛ حقيقت شرعيه؛ صحيح و اعم؛ ادله قائلين به صحيح؛ ادله قائلين به اعم؛ انحصار نزاع صحيحى و اعمى در اجزاء؛ جارى نبودن نزاع مزبور در معاملات در صورتى كه براى آثار مخصوصه وضع شده باشند؛ مشتق و مفهوم آن؛ بيان اينكه اختلاف مبادى مشتق، موجب انحصار نمى‌گردد و بيان مراد از «حال» در عنوان بحث مشتق؛ مراد از بساطت؛ كفايت مغايرت بين مبدأ؛ آنچه مشتق از لحاظ مفهومى بر آن جارى مى‌شود؛ ادله قائلين به وضع مشتق براى اعم؛ ادله قائلين به اخص؛ بيان معانى امر؛ اعتبار يا عدم اعتبار علو و استعلاء در صدق امر؛ عدم مغايرت بين طلب و اراده؛ حقيقت بودن لفظ امر در وجوب؛ مشترك نبودن امر؛ حقيقت بودن صيغه امر در وجوب؛ ظهور يا عدم ظهور جمله‌هاى خبريه‌اى كه در مقام طلب استعمال مى‌شوند در وجوب؛ اقتضاى امر نسبت به توصليت؛ مفاد امر عقيب حظر؛ دلالت امر بر طلب طبيعت؛ بيان اينكه مصدر، ماده براى مشتقات نيست و بيان مراد از مره و تكرار؛ عدم دلالت امر، بر فور و تراخى؛ عدم دلالت فعل، بر زمان؛ آيا امر به يك شىء، مقتضى اجزاء است يا خير؟؛ مقصود از اقتضاء؛ تقسيم مقدمه؛ تقسيم واجب؛ واجب مطلق و مشروط؛ عدم تفاوت بين مشروط و معلق؛ تبعيت مقدمه از ذى المقدمه؛ ثبوت ملازمه؛ اقتضاء يا عدم اقتضاء امر به شىء، نسبت به نهى از ضد آن؛ محال بودن دو امر در عرض واحد؛ جايز نبودن امر آمر با عالم بودن به انتفاء شرط آن؛ عدم اقتضاى نسخ وجوب هيچ يك از احكام را مگر حرمت؛ بيان واجب تخييرى؛ بيان اينكه امر به امر، امر است؛ بيان دلالت نهى بر طبيعت؛ اجتماع امر و نهى؛ اقسام عبادات مكروه؛ اقتضاء يا عدم اقتضاى نهى نسبت به فساد؛ بيان معناى منطوق و مفهوم و اقسام آنها، بررسى معناى مفهوم شرط، وصف، حصر، غايت، لقب، استثناء و مفهوم موافقت و مخالفت و اولويت و بيان احكام عام و خاص و مطلق و مقيد و مجمل و مبين.