ابن دباغ، عبدالرحمن بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== ' به '==') |
جز (جایگزینی متن - ' ==' به '==') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
'''الشيخ ابوزيد عبدالرحمن بن محمد بن عبدالله الانصارى الاسيدى''' مشهور به «دباغ»، متولد سال 605ق و متوفى به سال 699ق است. وى مردى فقيه، مورخ، عالم و از مردم قيروان بود. اطلاعات چندانى از ايشان در دست نيست. وى تأليفاتى دارد كه از آن جمله است کتابى نيكو و سودمند درباره طبقاتى از فضلا كه از آغاز رواج اسلام در قيروان بدان شهر درآمده‌اند و نيز «معالم الايمان في معرفة اهل القرآن» در چهار جزء. همچنين «تاريخ ملوك الاسلام» و «جلاء الافكار في مناقب الانصار» از اوست. | '''الشيخ ابوزيد عبدالرحمن بن محمد بن عبدالله الانصارى الاسيدى''' مشهور به «دباغ»، متولد سال 605ق و متوفى به سال 699ق است. وى مردى فقيه، مورخ، عالم و از مردم قيروان بود. اطلاعات چندانى از ايشان در دست نيست. وى تأليفاتى دارد كه از آن جمله است کتابى نيكو و سودمند درباره طبقاتى از فضلا كه از آغاز رواج اسلام در قيروان بدان شهر درآمده‌اند و نيز «معالم الايمان في معرفة اهل القرآن» در چهار جزء. همچنين «تاريخ ملوك الاسلام» و «جلاء الافكار في مناقب الانصار» از اوست. | ||
==منابع مقاله == | ==منابع مقاله== | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
نسخهٔ ۲۷ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۴۰
| نام | ابن دباغ، عبدالرحمن بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن الدباغ، ابوزید عبدالرحمن بن محمد انصاری
ابن الدباغ، عبدالرحمن بن محمد |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 695 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | معالم الإیمان فی معرفة أهل القیروان |
| کد مؤلف | AUTHORCODE453AUTHORCODE |
الشيخ ابوزيد عبدالرحمن بن محمد بن عبدالله الانصارى الاسيدى مشهور به «دباغ»، متولد سال 605ق و متوفى به سال 699ق است. وى مردى فقيه، مورخ، عالم و از مردم قيروان بود. اطلاعات چندانى از ايشان در دست نيست. وى تأليفاتى دارد كه از آن جمله است کتابى نيكو و سودمند درباره طبقاتى از فضلا كه از آغاز رواج اسلام در قيروان بدان شهر درآمده‌اند و نيز «معالم الايمان في معرفة اهل القرآن» در چهار جزء. همچنين «تاريخ ملوك الاسلام» و «جلاء الافكار في مناقب الانصار» از اوست.
منابع مقاله
- (معجم المطبوعات العربية)
- (الاعلام زركلى ج 2)