نامه‌های افضل کرمانی

‏نامه‎های افضل کرمانی
پدیدآوران	افضل‌الدين کرماني، احمد بن حامد (نويسنده) صرفي، محمد رضا (گردآورنده)
ناشر	دانشگاه شهيد باهنر کرمان
مکان نشر	ايران - کرمان
سال نشر	مجلد1: 1383ش ,
موضوع	افضل الدين کرماني، احمد بن حامد، قرن 6ق. ايران - تاريخ - سلجوقيان، 429 - 590ق. ايران - تاريخ - غزنويان، 351 - 582ق. کرمان - تاريخ
زبان	فارسي
تعداد جلد	1
کد کنگره	‏‏DSR‎‏ ‎‏98‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏7‎‏ ‎‏آ‎‏25

نامه‎های افضل کرمانی، به کوشش محمدرضا صرفی، کتابی است به زبان فارسی در یک جلد، درباره‎ی زندگی، آثار، افکار، تاریخ عصر و فلسلفه‎ی سیاسی افضل‎الدین احمد بن حامد کرمانی. این اثر، با همکاری انتشارات دانشگاه شهید باهنر کرمان و انجمن آثار و مفاخر فرهنگی استان کرمان چاپ شده است.

ساختار

کتاب، دارای اهدائیه، مقدمه ناشر به قلم علی ملانوری (مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و دبیر وقت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی استان کرمان)، پیشگفتار و محتوای مطالب در شش فصل اصلی است. اکثر منابع کتاب (به‎استثنای چند منبع عربی)، فارسی (اصل یا ترجمه) است. برخی منابع پس از قرآن کریم، عبارتند از: لسان العرب ابن منظور، سه کتاب افضل کرمانی، دیوان خاقانی، لغتن‎مه دهخدا، تاریخ در ترازو و همچنین یادداشت و اندیشه‎های عبدالحسین زرین‎کوب، تاریخ ادبیات در ایران ذبیح‎الله صفا و....

گزارش محتوا

در اهدائیه کتاب آمده: «تقدیم به روح بلند افضلی‎پور؛ آنکه تمام هستی‎اش را وقف دانایی نمود و جاودانه شد».

در مقدمه علی ملانوری، درباره شهر کرمان و اهمیت آن و سهم عمده‎اش در غنای فرهنگی کشور صحبت شده و از افرادی نام برده شده که با گام نهادن در عرصه علم و دانایی و خلق آثار سودمند، نام خود را بر پیشانی تاریخ فرهنگ کشور ثبت کرده‎اند. افضل‎الدین ابوحامد کرمانی، نیز در زمره همان بزرگان شمرده شده است.

«افضل‎الدین ابوحامد احمد بن حامد کرمانی، تاریخ‎نگار و پزشک برجسته کرمانی در قرن ششم و نیمه اول قرن هفتم هجری است... [او] در طی 85 سال حیات خود، شاهد وقایع دردآور و خون‎باری در دیار کرمان بوده است. افضل، حاصل مشاهدات خود را در سه کتاب تاریخی... ثبت کرده است... افضل را بیهقی کرمان دانسته‎اند. شیوه‎ی تاریخ‎نگاری وی همان شیوه‎ی تاریخ‎نگاری سنتی ایران‎زمین است. وی هدف خود را از تاریخ‎نگاری در چند نکته خلاصه کرده است که عبارتند از: تحریض بر اخلاق حمیده، عبرت‎انگیزی، شکر انقضای دوران محنت و زنده کردن یاد و خاطره‎ی زمامداران عادل. وی همچنین در لابه‎لای آثارش بر فواید اخلاقی و عملی تاریخ، بررسی اسباب و دلایل اعتلا و انحطاط فرهنگ‎ها، ارائه تصویری کامل از فرمانروایان، وقایع، جنگ‎ها، حوادث طبیعی و کاخ‎ها، بیان آداب و رسوم اجتماعی، ترسیم فلسفه‎ی سیاسی خویش در ضمن بیان حکایات تاریخی و ارائه‎ی نمونه‎ای از نثر زیبا تأکید کرده است. آثار افضل نموداری فشرده از تاریخ دردآور ایران در اعصار کهن است. بااین‎همه وی چندان که باید و شاید در میان تاریخ‎نگاران و ادیبان شناخته‎شده نیست. همین امر سبب شد که کتاب حاضر درباره‎ی زندگی، آثار، افکار، تاریخ عصر و فلسلفه‎ی سیاسی وی نوشته شود، تا زمینه‎های شناخت وی را برای کسانی که با آثار و زندگی این دبیر تاریخ‎نگار آشنایی کمتری دارند، فراهم نماید».

محتوای مطالب کتاب، در شش بخش اصلی ارائه شده است؛ در بخش اول سال‎شمار وقایع عصر افضل بیان شده است. نویسنده در این بخش، اهم رویدادها از سال 530، یعنی تولد افضل‎الدین کرمانی تا سال 619، یعنی ورود براق به کرمان و پایه‎گذاری سلسله قراختیاییان کرمان را که سال احتمالی درگذشت اوست، ذکر کرده است.

سپس در بخش دوم، یعنی صفحات 25 تا 31 کتاب، به بیان زندگی او پرداخته است؛ «از جزییات زندگی وی، به‎خصوص از دوران جوانی‎اش، اطلاع چندانی در دست نیست. آنچه مسلم است آن است که وی از ندیمان و منشیان ملوک و امرای کرمان در دوره‎ی سلجوقیان و غزها بوده است و سه ا ثر ارزشمند به نام‎های «عقد العلی للموقف الأعلی»، «المضاف إلی بدائع الأزمان في وقائع كرمان» و رساله‎ای کوتاه به نام «صلاح الصحاح» از خود به‎جای گذاشته است».

در بخش سوم، روش و هدف تاریخ‎نگاری افضل، ذکر شده است. او در صفحه 165 عقد العلی می‎نویسد: «پیش از من بنده، صاحب کلیله و دمنه و صاحب سندبادنامه آن رموز و حکایات را کسوت عبارت پوشیده‎اند و در حله‎ی براعت عرض داده‎اند. ناقدان که عقل ممیز و فاضلان که طبع مبرز دارند، اگر انصاف دهند، سمین سخن از غَثّ و جدید فضل از رثّ جدا کنند». همچنین در صفحه 52 بدائع الأزمان، می‎خوانیم: «غرض ما از این جمع، ذکر انقلاب دول و تبدیل ملوک است بر وجه کلی؛ اگر به ذکر جزویات وقایع و حوادث و انواع محن و فتن که در این مدت در کرمان افتاد، از عزل و تولیت وزرا و قبض و اطلاع امرا و آمدوشد غلامان و شکل‎های بدیع و کارهای قطیع و قتل‎های زریع و غارات شنیع اشتغال رود، این سواد، ده مجلد شود و این صورت بر وجه نمودار ایراد افتاد».

در بخش چهارم، نظام سیاسی پیشنهادی و اندیشه‎های سیاسی افضل بررسی می‎گردد؛ «نظام سیاسی مورد نظر افضل یک نظام نظری و آرمانی است که فقط می‎توان آن را در لابه‎لای آثار خردمندان یافت. شهریاران شهر افضل به‎هیچ‎نحو آراسته به این صفات نبوده‎اند و هیچ‎گونه تضمین مادی یا معنوی‎ای برای اجرای نظریه‎های آن روزگار قابل تصور نبوده است». افضل در این بخش بر وجود 14 صفت در حاکم و اخلاقیاتی که حاکم باید از آنها پرهیز کند، تأکید می‎کند. او همچنین به 8 مورد از وظایف شهریاران نیز در این بخش اشاره می‎نماید: رفتار بر پایه عدالت و پرهیز از ستم، حسن سیاست، دیدار و همنشینی با عالمان و پرهیزکاران، اعراض از دنیا، عفت گفتار، مهربانی و مردم‎داری و نیکوکاری، حفظ وقار پادشاهی و آگاهی از اخبار ولایت و حال مردم.

بازتاب فرهنگ عامه در آثار افضل کرمانی، بخش پنجم محتوای مطالب کتاب را تشکیل می‎دهد. در این بخش به مباحثی چون: باورهای خرافی در آثار افضل، آداب و رسوم مردم و قوانین و آداب و رسوم حکومتی پرداخته می‎شود.

در بخش ششم، بازنویسی آثار افضل در سه فصل مطرح می‎گردد؛ ابتدا بازنویسی عقد العلی ذکر می‎شود. سپس بدائع الأزمان في وقائع كرمان و پس از آن المضاف إلی بدائع الأزمان في وقائع كرمان. او کتاب سوم (المضاف إلی...) را در تکمیل مطالب کتاب دوم (بدائع الأزمان...) نگاشت. «آثار افضل کرمانی به نثر منشیانه و فنی نوشته شده است. گرایش به دشوارنویسی، بهره‎گیری از آرایش‎های گوناگون لفظی نظیر انواع سجع، جناس، ترصیع، تضمین و بهره‎گیری از مترادفات در کنار بهره‎گیری از صنایع معنوی نظیر کنایه، استعاره، مجاز، و صورت‎های گوناگون تشبیه سبب شده که دریافت معنا و درک پیام آثار او، امروزه برای خوانندگانی که با ادبیات آشنایی کامل ندارند، دشوار شود... در حقیقت تاریخ‎نگاری و گزارش وقایع، هدف دوم این تاریخ‎نگار کرمانی بوده است. وی آن‎گونه که خود بیان کرده، قصد داشته تا کتابی بنویسد که راهنمای اخلاقی و سیاسی زمامداران باشد و از نظر آرایش‎های ادبی با کلیله ودمنه و سندبادنامه و سایر آثار مصنوع نثر فارسی برابری کند».

وضعیت کتاب

فهرست مطالب در ابتدا و منابع و مآخذ در انتهای اثر ذکر شده است. کتاب «نامه افضل» به‎مناسبت کنگره بزرگداشت افضل‎الدین ابوحامد کرمانی از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی استان کرمان چاپ شده است. ناشر در مقدمه‎اش از تلاش‎های دکتر صرفی در راستای چاپ این اثر تشکر کرده است.

در صفحه 12 پیشگفتار کتاب، از برخی افراد که در راستای جمع و نشر این کتاب، یاری‎گر بوده‎اند، تشکر شده است. پس از ذکر منابع و مآخذ، لیستی از کتاب‎های منتشرشده در مرکز چاپ و نشر دانشگاه شهید باهنر کرمان آمده است.

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.