۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== ' به '==') |
|||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
'''ابن عطاء اللّه، ابوالعباس (ابوالفضل) تاجالدين احمد بن محمد بن عبدالكريم اسكندرى جذامى'''، ملقب به شيخ كبير، عارف، شاعر، نحوى، محدث، مفسر و فقيه مالكى و از مشايخ بزرگ طريقت شاذليه است. نياكان او از مهاجران بنى جذام بودند كه در اسكندريه سكنى گزيده بودند. | '''ابن عطاء اللّه، ابوالعباس (ابوالفضل) تاجالدين احمد بن محمد بن عبدالكريم اسكندرى جذامى'''، ملقب به شيخ كبير، عارف، شاعر، نحوى، محدث، مفسر و فقيه مالكى و از مشايخ بزرگ طريقت شاذليه است. نياكان او از مهاجران بنى جذام بودند كه در اسكندريه سكنى گزيده بودند. | ||
== تولد == | ==تولد == | ||
ابن عطاء الله در اسكندريه زاده شد. تاريخ ولادتش معلوم نيست، اما به يارى برخى شواهد و قرائن مىتواند تولد او حدود 650ق باشد. | ابن عطاء الله در اسكندريه زاده شد. تاريخ ولادتش معلوم نيست، اما به يارى برخى شواهد و قرائن مىتواند تولد او حدود 650ق باشد. | ||
== تحصیلات == | ==تحصیلات == | ||
تاجالدين، با وجود آنكه از خردسالى به تحصيل علوم مختلف اشتغال داشته، به گفته خود آشنايى درستى با تعاليم شاذليه نداشته و با ايشان در ابتدا به مخالفت مىپرداخته است. | تاجالدين، با وجود آنكه از خردسالى به تحصيل علوم مختلف اشتغال داشته، به گفته خود آشنايى درستى با تعاليم شاذليه نداشته و با ايشان در ابتدا به مخالفت مىپرداخته است. | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
آوازه بلند ابن عطاء الله در قاهره سبب اشتياق ملك منصور به ديدار او شد. ابن عطاء الله كه امر به معروف و نهى از منكر را در مورد سلاطين از جمله كارهاى بايسته صوفيه مىدانست، اين ديدار را به مجلس وعظ بدل كرد و در آن به نصيحت و ارشاد ملك منصور پرداخت. | آوازه بلند ابن عطاء الله در قاهره سبب اشتياق ملك منصور به ديدار او شد. ابن عطاء الله كه امر به معروف و نهى از منكر را در مورد سلاطين از جمله كارهاى بايسته صوفيه مىدانست، اين ديدار را به مجلس وعظ بدل كرد و در آن به نصيحت و ارشاد ملك منصور پرداخت. | ||
== وفات == | ==وفات == | ||
به روايت اغلب منابع، مرگ وى در 709ق روى داده است. در اين ميان تنها [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]] 707ق را تاريخ درگذشت او دانسته است. جنازه ابن عطاء الله را پس از تشييع در مدرسه منصوريه قاهره و در زاويهاى كه عبادتگاه او بود، به خاك سپردند و مقبرهاش كه هماكنون نيز برپاست زيارتگاه مردم است. در پيرامون مزار او بسيارى از بزرگان فقه، حديث و كسانى چون ابن دقيق العيد به خاك سپرده شدهاند. | به روايت اغلب منابع، مرگ وى در 709ق روى داده است. در اين ميان تنها [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]] 707ق را تاريخ درگذشت او دانسته است. جنازه ابن عطاء الله را پس از تشييع در مدرسه منصوريه قاهره و در زاويهاى كه عبادتگاه او بود، به خاك سپردند و مقبرهاش كه هماكنون نيز برپاست زيارتگاه مردم است. در پيرامون مزار او بسيارى از بزرگان فقه، حديث و كسانى چون ابن دقيق العيد به خاك سپرده شدهاند. | ||
== آثار == | ==آثار == | ||
خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== منابع مقاله == | ==منابع مقاله == | ||
حفیظی، مینا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377 | حفیظی، مینا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377 | ||
== وابستهها == | ==وابستهها == | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
ویرایش