آوی، حسین بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به '') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (ویرایش Hbaghizadeh@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که A-esmaili@noornet.net انجام داده بود وا...) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE6945AUTHORCODE | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE6945AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
وى مدّت‌ها در اصفهان زيست و با بزرگان و متنفّذين آن شهر، مثل افراد خاندان صاعدى و خواجه شمس‌الدّين محمّد بن نظام‌الدّين يزدى و امير مظفّرالدّين شيخ على، حكّام آن‌جا محشور بود و از خوان نعم اينان بهره برد.== وابسته‌ها == | |||
'''حسين بن محمّد بن ابى‌الرّضا آوى''' نويسنده کتاب معروف «ترجمه محاسن اصفهان» است. از احوال او هيچ‌گونه اطّلاعى در دست نيست؛ همين قدر از اشاراتى كه خود او در طىّ اين تأليف به احوال خويش نموده، معلوم مى‌شود كه او از سادات آوه (آبه كنونى، بين قزوين و همدان) بوده است. در جوانى، از آن‌جا به كاشان و از كاشان به اصفهان رفت و در اين شهر مقيم شد. در آن‌جا به کتاب عربى «محاسن اصفهان» دست يافت و آن را تا سال 729ق به فارسى ترجمه و به خواجه غياث‌الدّين محمّد هديه نمود. | |||
وى مدّت‌ها در اصفهان زيست و با بزرگان و متنفّذين آن شهر، مثل افراد خاندان صاعدى و خواجه شمس‌الدّين محمّد بن نظام‌الدّين يزدى و امير مظفّرالدّين شيخ على، حكّام آن‌جا محشور بود و از خوان نعم اينان بهره برد. | |||
== وابسته‌ها == | |||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[ترجمه محاسن اصفهان]] | [[ترجمه محاسن اصفهان]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ ۱۳ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۱۶
| نام | آوی، حسین بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | محاسن اصفهان |
| کد مؤلف | AUTHORCODE6945AUTHORCODE |
حسين بن محمّد بن ابى‌الرّضا آوى نويسنده کتاب معروف «ترجمه محاسن اصفهان» است. از احوال او هيچ‌گونه اطّلاعى در دست نيست؛ همين قدر از اشاراتى كه خود او در طىّ اين تأليف به احوال خويش نموده، معلوم مى‌شود كه او از سادات آوه (آبه كنونى، بين قزوين و همدان) بوده است. در جوانى، از آن‌جا به كاشان و از كاشان به اصفهان رفت و در اين شهر مقيم شد. در آن‌جا به کتاب عربى «محاسن اصفهان» دست يافت و آن را تا سال 729ق به فارسى ترجمه و به خواجه غياث‌الدّين محمّد هديه نمود.
وى مدّت‌ها در اصفهان زيست و با بزرگان و متنفّذين آن شهر، مثل افراد خاندان صاعدى و خواجه شمس‌الدّين محمّد بن نظام‌الدّين يزدى و امير مظفّرالدّين شيخ على، حكّام آن‌جا محشور بود و از خوان نعم اينان بهره برد.