گوپاموی، محمد قدرتالله: تفاوت میان نسخهها
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ گوپاموی، محمد قدرت الله را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به گوپاموی، محمد قدرتالله منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE6392AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
==ولادت== | |||
«محمد قدرتالله خان گوپاموى» در سال 1199ق، متولد شد. | |||
==خاندان و نسب== | |||
«محمد قدرتالله خان گوپاموى»، متخلص به قدرت است. نسبش به بيست و سه واسطه به قاسم بن محمد بن ابىبكر مىرسد كه از فقهاى سبعه مدينه بود و سلسله صوفيه نقشبنديه به او منتهى مىشود. اسلاف مؤلف از عربستان به هندوستان آمده و در قنوج اقامت جستند و از آنجا يكى از اجداد مؤلف در اواخر سلطنت غوريان (571 - 612ق)، در گوپامو يا گوپامن يا گوپاماو كه يكى از شهرهاى دارالسلطنه لكهنو و در نواحى استان اختر (اود) بود، سكونت گزيد و با شرفا و اهالى محترم آنجا روابط و هم نسبتى پيدا كرد و نظر به تقوى و صلاح و ديانت و امانت، او را به نيابت صدارت (رياست) برگزيدند و به اين سمت، مأمور و منصوب كردند. | «محمد قدرتالله خان گوپاموى»، متخلص به قدرت است. نسبش به بيست و سه واسطه به قاسم بن محمد بن ابىبكر مىرسد كه از فقهاى سبعه مدينه بود و سلسله صوفيه نقشبنديه به او منتهى مىشود. اسلاف مؤلف از عربستان به هندوستان آمده و در قنوج اقامت جستند و از آنجا يكى از اجداد مؤلف در اواخر سلطنت غوريان (571 - 612ق)، در گوپامو يا گوپامن يا گوپاماو كه يكى از شهرهاى دارالسلطنه لكهنو و در نواحى استان اختر (اود) بود، سكونت گزيد و با شرفا و اهالى محترم آنجا روابط و هم نسبتى پيدا كرد و نظر به تقوى و صلاح و ديانت و امانت، او را به نيابت صدارت (رياست) برگزيدند و به اين سمت، مأمور و منصوب كردند. | ||
==کسب علم و دانش== | |||
وی چون به سن تمييز رسيد، كتب درسى فارسى و عربى را پيش بعضى استادان مانند مولوى مقيم و شيخ غلام جيلانى و شيخ بدر عالم خواند. در فن شعر از اول شاگرد «خوشدل» بود و چندى بعد به دست سيد شاهغلام نصيرالدين سعدى بيعت كرده و در سلسله قادريه درآمد. در اوايل سن بيست و نه سالگى در سال 1227ق، جهت استفاده از صحبت استادان خود «خوشدل» و «خوشنود» به مدراس مهاجرت كرد. مولوى محمد ارتضى علىخان خوشنود، قدرت را به دربار اعظم جاه نواب كرناتك (1234 - 1241ق) معرفى كرد و قدرت بدين ترتيب در زمره ندماى نوّاب مزبور درآمد. | |||
==آثار== | |||
از قدرت، دو ديوان فارسى بهجاى مانده است. | |||
منظومههايى نيز بدو نسبت دادهاند كه عبارتند از: | |||
# ازهار قدرت؛ | |||
# اكوان قدرت؛ | |||
# تماشاى قدرت؛ | |||
# كيمياى قدرت؛ | |||
# گلزار قدرت؛ | |||
# مجراى قدرت؛ | |||
# گلزار عشرت. | |||
===رسالههاى وی:=== | |||
# حكايات قدرت؛ | |||
# رفعات قدرت؛ | |||
# عجايب قدرت؛ | |||
# تذكره نتايج الافكار. | |||
==وفات== | |||
سال وفات او بهاحتمال 1281ق، است. | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
| خط ۴۵: | خط ۷۹: | ||
كتابخانه موزه و مركز اسناد مجلس شوراى اسلامى به آدرس: | كتابخانه موزه و مركز اسناد مجلس شوراى اسلامى به آدرس: | ||
http://www.ical.ir/index.php?option | http://www.ical.ir/index.php?option com_k2&view item&id 12493:%DA%86%D8%A7%D9%BE-%D8%AF%D9%88%D9%85-%D8%AA%D8%B0%DA%A9%D8%B1%D9%87-%D9%86%D8%AA%D8%A7%DB%8C%D8%AC-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%81%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%DA%AF%D9%88%D9%BE%D8%A7%D9%85%D9%88%DB%8C&Itemid 8 ، در تاريخ 12 ارديبهشت 1392. | ||
نسخهٔ ۳۱ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۰۸:۳۱
| نام | گوپاموی، محمد قدرتالله |
|---|---|
| نام های دیگر | گوپاموی، محمد قدرةالله بن محمدکامل
قدرت |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | - |
| رحلت | 1281 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | تذکره نتائج الافکار / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده |
| کد مولف | AUTHORCODE6392AUTHORCODE |
ولادت
«محمد قدرتالله خان گوپاموى» در سال 1199ق، متولد شد.
خاندان و نسب
«محمد قدرتالله خان گوپاموى»، متخلص به قدرت است. نسبش به بيست و سه واسطه به قاسم بن محمد بن ابىبكر مىرسد كه از فقهاى سبعه مدينه بود و سلسله صوفيه نقشبنديه به او منتهى مىشود. اسلاف مؤلف از عربستان به هندوستان آمده و در قنوج اقامت جستند و از آنجا يكى از اجداد مؤلف در اواخر سلطنت غوريان (571 - 612ق)، در گوپامو يا گوپامن يا گوپاماو كه يكى از شهرهاى دارالسلطنه لكهنو و در نواحى استان اختر (اود) بود، سكونت گزيد و با شرفا و اهالى محترم آنجا روابط و هم نسبتى پيدا كرد و نظر به تقوى و صلاح و ديانت و امانت، او را به نيابت صدارت (رياست) برگزيدند و به اين سمت، مأمور و منصوب كردند.
کسب علم و دانش
وی چون به سن تمييز رسيد، كتب درسى فارسى و عربى را پيش بعضى استادان مانند مولوى مقيم و شيخ غلام جيلانى و شيخ بدر عالم خواند. در فن شعر از اول شاگرد «خوشدل» بود و چندى بعد به دست سيد شاهغلام نصيرالدين سعدى بيعت كرده و در سلسله قادريه درآمد. در اوايل سن بيست و نه سالگى در سال 1227ق، جهت استفاده از صحبت استادان خود «خوشدل» و «خوشنود» به مدراس مهاجرت كرد. مولوى محمد ارتضى علىخان خوشنود، قدرت را به دربار اعظم جاه نواب كرناتك (1234 - 1241ق) معرفى كرد و قدرت بدين ترتيب در زمره ندماى نوّاب مزبور درآمد.
آثار
از قدرت، دو ديوان فارسى بهجاى مانده است.
منظومههايى نيز بدو نسبت دادهاند كه عبارتند از:
- ازهار قدرت؛
- اكوان قدرت؛
- تماشاى قدرت؛
- كيمياى قدرت؛
- گلزار قدرت؛
- مجراى قدرت؛
- گلزار عشرت.
رسالههاى وی:
- حكايات قدرت؛
- رفعات قدرت؛
- عجايب قدرت؛
- تذكره نتايج الافكار.
وفات
سال وفات او بهاحتمال 1281ق، است.
منابع مقاله
كتابخانه موزه و مركز اسناد مجلس شوراى اسلامى به آدرس:
http://www.ical.ir/index.php?option com_k2&view item&id 12493:%DA%86%D8%A7%D9%BE-%D8%AF%D9%88%D9%85-%D8%AA%D8%B0%DA%A9%D8%B1%D9%87-%D9%86%D8%AA%D8%A7%DB%8C%D8%AC-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%81%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%DA%AF%D9%88%D9%BE%D8%A7%D9%85%D9%88%DB%8C&Itemid 8 ، در تاريخ 12 ارديبهشت 1392.
وابستهها
تذکره نتائج الافکار / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
