المعجم المفصل في النحو العربي: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'معرفى اجمالى' به '') |
جز (جایگزینی متن - '== ==' به '') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR15225J1.jpg | |||
| عنوان =المعجم المفصل في النحو العربي | |||
| عنوان‌های دیگر = | |||
| پدیدآوران = | |||
| | [[بابتی، عزیزه فوال]] (نويسنده) | ||
| زبان =عربی | |||
| | | کد کنگره =PJ 6151 /ب2م6 | ||
| موضوع = | |||
زبان عربی - نحو - واژه نامهها | |||
| ناشر = | |||
دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون | |||
|زبان | | مکان نشر =بیروت - لبنان | ||
| سال نشر = 1413 ق | |||
|کد کنگره | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE15225AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =2 | |||
|موضوع | | کتابخانۀ دیجیتال نور =20468 | ||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
|ناشر | | پیش از = | ||
}} | |||
|مکان نشر | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
|کد | |||
| | |||
'''المعجم المفصّل في النّحو العربي'''، تأليف عزيزه فوّال بابتى، از جمله فرهنگ‌هاى معاصر پيرامون قواعد و اصطلاحات نحو عربى است كه در دو جلد منتشر شده است. | '''المعجم المفصّل في النّحو العربي'''، تأليف عزيزه فوّال بابتى، از جمله فرهنگ‌هاى معاصر پيرامون قواعد و اصطلاحات نحو عربى است كه در دو جلد منتشر شده است. | ||
| خط ۶۳: | خط ۵۲: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ ۱۳ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۳۷
| المعجم المفصل في النحو العربي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بابتی، عزیزه فوال (نويسنده) |
| ناشر | دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1413 ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | زبان عربی - نحو - واژه نامهها |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | PJ 6151 /ب2م6 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المعجم المفصّل في النّحو العربي، تأليف عزيزه فوّال بابتى، از جمله فرهنگ‌هاى معاصر پيرامون قواعد و اصطلاحات نحو عربى است كه در دو جلد منتشر شده است.
ساختار
اين فرهنگ بر اساس حروف الفبا تنظيم شده است. شيوه نگارش بدين ترتيب است كه ابتدا معناى لغوى يا اصطلاحى لفظ ذكر شده است، سپس شواهد قرآنى و شعرى و اقسام و انواع آن ذكر و تبيين گرديده است.
گزارش محتوا
نويسنده در مقدمه كتاب به درخواست دانشجويان در نگارش كتاب جامعى در قواعد لغت عربى اشاره كرده است كه وى آنها را به رجوع به منابع كتب نحوى قديم و معاجم لغوى جديد ارجاع مى‌داده است، تااينكه تصميم به نگارش معجم نحوى مى‌گيرد. وى مهم‌ترين امتياز اين معجم بر معاجم پيش از آن را نگارش آن بر مبناى حروف ابجد دانسته است.[۱]
نويسنده علاوه بر استفاده فراوان از آيات قرآن كريم كه از امتيازات اين معجم است، از اشعار نيز استفاده نموده، اما با عبارت «كقول الشاعر»، از ذكر نام و منبع اشعار خوددارى كرده و تنها در مواردى خاص نام شاعر را برده است، مانند: شاعره بنت النعمان.[۲]از جلمه اشكالات اين فرهنگ مى‌توان به عدم ارجاع اصطلاحات اشاره نمود. در شيوه‌هاى رايج فرهنگ‌نويسى معاصر اگر در مواردى اصطلاحى به لحاظ معنايى با اصطلاح ديگر يكى باشد، به آن ارجاع داده مى‌شود تا از تكرار مطالب خودارى شود كه در اين اثر اين‌گونه عمل نشده است؛ به‌عنوان مثال در صفحه 415 از جلد اول كتاب چنين آمده است: «الجماع: اصطلاحاً هو الجمع»، اما به كلمه «الجمع» كه معناى لغوى و اصطلاحى آن به‌تفصيل بيان شده، ارجاع داده نشده است و يا در صفحه 598 ضمير منفصل، اصطلاحاً ضمير بارز منفصل معنا شده كه در ده صفحه قبل (589) آمده است و لازم است خواننده با مراجعه به فهرست و يا تورق صفحات كتاب آن را بيابد. تنها با يك فلش و شماره صفحه، از اين اتلاف وقت جلوگيرى مى‌شد.
وضعيت كتاب
نويسنده، فراوان از آيات قرآن كريم استفاده كرده و در پاورقى كتاب آدرس آيات را آورده است. فهرست مصادر و منابع و فهرست مطالب در انتهاى كتاب آمده است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.