غیبت صغری

غیبت صغری
پدیدآوران	رضوانی، علی‌اصغر (نويسنده)
ناشر	مسجد مقدس جمکران
مکان نشر	قم - ایران
سال نشر	1386 ش
چاپ	3
شابک	‎978-964-973-016-5
موضوع	محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - غیبت صغری مسجد جمکران، قم
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
کد کنگره	‏BP‎‏ ‎‏224‎‏/‎‏4‎‏ ‎‏/‎‏ر‎‏6‎‏غ‎‏9‎‏
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

غيبت صغرى اثر فارسى على‌اصغر رضوانى، از مجموعه كتاب‌هاى «سلسله مباحث مهدويت» بوده كه به مسائل مربوط به عصر غيبت صغرى از قبيل حكمت آن، سفيران و توقيعات صادره، پرداخته است.

ساختار

كتاب، با مقدمه ناشر در انتقاد از كسانى كه موعود واقعى را براى حيات خود خطرناك مى‌دانند، آغاز شده و مطالب در سه بخش كلى ارائه گرديده است.

گزارش محتوا

در بخش اول، نويسنده درباره مبدأ غيبت صغرى، دو نظريه را مطرح كرده است:

1. مبدأ آن از زمان ولادت حضرت مهدى(عج) باشد؛ وى اين نظريه را مورد مناقشه دانسته، زيرا بحث از غيبت امام است و در آن هنگام، حضرت هنوز به مقام امامت نرسيده بودند.
2. غيبت از زمان شهادت امام حسن عسکری(ع) باشد؛ كه اين نظريه را تأييد مى‌كند.

وى معتقد است غيبت صغرى، نشانگر اولين مرحله از امامت حضرت مهدى(عج) مى‌باشد و جهت آن اين است كه عادت شيعيان اين بوده كه هر زمان اراده مى‌كردند، خدمت امام خود رسيده و با غيبت كلى و تام، انس نداشتند، لذا براى جا افتادن اين موضوع، ابتدا غيبت صغرى تحقق پيدا كرده است.

عصر غيبت صغرى از امتيازاتى برخوردار است كه نويسنده به برخى از آن‌ها اشاره كرده است؛ از جمله:

1. در اين عصر امام مهدى(عج) متصدى امامت و خلافت شد.
2. امام(ع) در اين دوران استتار كامل نداشتند، بلكه به جهت مصالح كلى با برخى خواص ملاقات برقرار مى‌كردند.
3. در اين عصر، چهار سفير وجود داشت كه از طرف حضرت به طور خصوص مأمور به رسيدگى امور مردم بودند.

مؤلف ولادت امام جواد و هادى(ع) را زمينه ساز امامت حضرت مهدى(عج) مى‌داند؛ زيرا اين دو امام در سنين كودكى به امامت رسيدند و لذا اعتقاد شيعه به امامت اين دو امام، رافع استبعاد از امامت امام زمان(عج) در سنين كودكى خواهد بود.

دوم، به معرفى و بررسى مدرك سفارت چهار نايب امام زمان(عج) در عصر غيبت صغرى اختصاص داشته و پس از اثبات نيابت اين افراد و نحوه ارتباط آنان با شيعيان، وظايف و محور كلى فعاليت‌هاى ايشان، مفصلا توضيح داده شده است؛ از جمله:

1. زدودن شك و حيرت مردم درباره وجود امام مهدى(عج)
2. حفظ امام از راه پنهان داشتن نام و مكان آن حضرت
3. سازماندهى و سرپرستى سازمان وكالت
4. پاسخ دادن به پرسش‌هاى فقهى و مشكلات عقيدتى و...

نويسنده معتقد است امامان معصوم(ع) بر اساس حكمت رفتار مى‌كردند و در نصب نواب، معيارها و ملاك‌هايى را مد نظر داشتند؛ از قبيل:

1. تقيه و رازدارى در حد بالا
2. صبر و استقامت ممتاز
3. نسبت به ديگران فهميده‌تر بودن
4. حساس نبودن حكومت نسبت به آنان.

دريافت، تحويل و توزيع وجوه شرعى، رسيدگى به اوقاف، راهنمايى و ارشاد شيعيان و مناظره با مخالفان، ايفاى نقش سياسى و ارتباطى سازمان وكالت، كمك به نيازمندان و حل مشكلات شيعيان، از جمله وظايف و كاركردهايى هستند كه مؤلف براى سازمان وكالت در عصر غيبت صغرى برشمرده است.

سوم، پس از بيان نقش سفيران در توقيعات مقدسه و مدت زمان صدور توقيع، به برخى از توقيعات صادره، به صورت فهرست‌وار اشاره كرده و در پايان نيز، متن و ترجمه نمونه‌هايى از اين توقيعات را آورده است.

وضعيت كتاب

فهرست مطالب در ابتداى كتاب آمده است.

پاورقى‌ها به ذكر منابع اختصاص دارد.

منابع مقاله

مقدمه و متن كتاب