۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به 'ق') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک ') |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
امام '''ظهيرالدين نيشابورى''' (م | امام '''ظهيرالدين نيشابورى''' (م نزدیک به 582 ق)، بر پايه گفتار راوندى در راحة الصدور و آية السرور، از بزرگان دربارى عهد سلجوقى و آموزگار دو تن از شاهزادگان اين سلسله بود كه در روزگار آخرين حاكم سلجوقى ايران؛ يعنى طغرل بن ارسلان به نوشتن سلجوق نامه دست گشاد. | ||
از زندگى وى اطلاعات چندانى در دست نيست، اما روشن است كه او در دستگاه پادشاهان سلجوقى مانند طغرل و سلطان مسعود مىزيست و به گفته راوندى، معلم آنان بود و از اينرو، از مسائل روز و روىدادهاى پشت پرده آگاهى داشت. او تاريخى بسيار نيكو درباره آل سلجوق نوشت، اما با مرگ ظهيرى در 588 هجرى قمرى، به پايان نرسيد و پس از وى، ابوحامد محمد بن ابراهيم در 599 هجرى، نوشتهاى به نام «ذيلى بر سلجوقنامه ظهيرالدين نيشابورى» بر آن افزود و روىدادها را تا پايان پادشاهى طغرل سوم گزارش كرد. | از زندگى وى اطلاعات چندانى در دست نيست، اما روشن است كه او در دستگاه پادشاهان سلجوقى مانند طغرل و سلطان مسعود مىزيست و به گفته راوندى، معلم آنان بود و از اينرو، از مسائل روز و روىدادهاى پشت پرده آگاهى داشت. او تاريخى بسيار نيكو درباره آل سلجوق نوشت، اما با مرگ ظهيرى در 588 هجرى قمرى، به پايان نرسيد و پس از وى، ابوحامد محمد بن ابراهيم در 599 هجرى، نوشتهاى به نام «ذيلى بر سلجوقنامه ظهيرالدين نيشابورى» بر آن افزود و روىدادها را تا پايان پادشاهى طغرل سوم گزارش كرد. |
ویرایش