ابن حبان، محمد بن حبان: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به '‌‎ ق')
    جز (جایگزینی متن - '‌‎ ق' به '‌‎ق')
    خط ۲۰: خط ۲۰:
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|354 ‌‎ ق یا 965 م
    |data-type='authorDeathDate'|354 ‌‎ق یا 965 م
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید

    نسخهٔ ‏۲۷ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۴۹

    ابن‌حبان، محمد بن حبان
    نام ابن‌حبان، محمد بن حبان
    نام‌های دیگر ابن‌حبان البستی، ابوحاتم محمد بن احمد

    ابوحاتم بستی، محمد بن حبان

    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت 354 ‌‎ق یا 965 م
    اساتید
    برخی آثار ‏السيرة النبوية و أخبار الخلفاء (ابن حبان بستي)

    المجروحین من المحدثین و الضعفاء و المتروکین

    ‏تاريخ الصحابة الذين روي عنهم الأخبار

    روضة العقلاء

    کد مؤلف AUTHORCODE463AUTHORCODE


    محمد بن حبان بن احمد بن حبان، محدث، فقيه شافعى، مورخ و لغوى تميمى بُستى كه زادگاه و تاريخ تولدش دقيقا معلوم نيست. آنچه مشهور است ايشان در بُست (شهرى قديمى در جنوب شرقى افغانستان كنونى) متولد شد و از ابواحمد اسحاق ابن ابراهيم و ابوالحسن محمد بن عبدالله بن جنيد و ديگران مقدمات علوم را فراگرفت و سپس براى تكميل دانش خود در 300ق913/م به نيشابور رفت و اين، سرآغاز سفرهاى علمى وى بوده است. در نيشابور از ابوالعباس محمدبن اسحاق سراج و ديگران استماع حديث كرد و در جست‌وجوى حديث به بسيارى از شهرهاى خراسان و ماوراءالنهر، عراق، حجاز، شام و مصر سفر كرد و چنان‌كه نوشته‌اند، مسافت طولانى و حوزه گسترده‌اى از شاش (چاچ تاشكند كنونى) تا اسكندريه را پيمود. مشايخ او به گفته خود وى بيش از دو هزار تن بوده‌اند. در هرات از ابوبكر محمد بن عثمان دارمى، در رى از ابوالقاسم عباس بن فضل مقرى، در بصره از ابوخليفه فضل‌الله بن حباب جمحى، در بغداد از ابوالعباس حامد بن محمد بن شعيب بلخى، در مكه از ابوبكر محمد بن ابراهيم بن منذر نيشابورى، در دمشق از ابوالحسن احمد بن عمير بن جوصا، در بيروت از محمد بن عبدالله بن عبدالسلام بيروتى، در بيت‌المقدس از عبدالله بن محمد بن مسلم مقدسى و در مصر از ابوعبدالرحمان احمد بن شعيب نسائى و گروه بسيارى از ديگر فقيهان و محدثان اين طبقه در شهرهاى مختلف ديگرى كه در مسير سفرهاى وى قرار داشته، استماع حديث كرده و دانش اندوخته كه اسامى شهرها و شيوخ وى را ياقوت به تفصيل ياد كرده است. وى پس از سفرى طولانى در 334ق، به نيشابور رفت و جمع بسيارى از او نقل حديث كرده‌اند. ابن حبان بار ديگر نيز در 337ق به نيشابور رفت و در باب الرازيّين خانقاهى بنا كرد و در آن‌جا كتب خويش را تدريس كرد. مدتى نيز در سمرقند فقه تدريس مى‌كرد.

    شاگردان

    شاگردان وى بسيارند كه مى‌توان از آن ميان به ابوعبدالله بن منده اصفهانى، ابوعبدالله بن بيع حاكم نيشابورى، ابوعبدالله محمد بن احمد ابن غنجار، ابوعلى منصور بن عبدالله بن خالد ذُهلى هروى اشاره كرد.

    مكانت علمى

    تراجم‌نويسان و مورخان از او دو چهره متفاوت و گاه متضاد ترسيم كرده‌اند: برخى وى را ثقه، حافظى بزرگوار و عالم به متون و اسانيد حديث دانسته‌اند. اما دسته‌اى چهره‌اى منفى از وى به دست داده‌اند.

    آثار

    او به تصريح عبّادى، ابن ماكولا و ديگران، داراى تصنيفات بسيار بوده است. او خود در کتاب «روضة العقلاء» به شمارى از کتاب‌هاى خويش اشاره كرده است. خطيب بغدادى متجاوز از 40 کتاب او را نام برده و به نقل از سجزى تصريح كرده است كه ابن حبان خانه و کتابخانه خود را وقف كرده بود تا دانشمندان بتوانند از کتاب‌هاى وى نسخه‌بردارى كنند. اما بيشتر آثار وى از ميان رفت و جز اندكى از آثار او در دست نيست.

    الف - آثار چاپى:

    1. الثقات.
    2. روضد العقلاء و نزهد الفضلاء، کتابى است در اخلاق.
    3. المجروحين من المحدثين و الضعفاء و المتروكين، در جرح و تعديل.
    4. مشاهير علماء الامصار، در جرح و تعديل، كه شامل 1602 شرح حال از محدثان موثق است و در آن ثقات صحابه و تابعين عنوان شده‌اند.

    ب - آثار خطى:

    1. اسماء الصحابة.
    2. تفسير، كه نسخه‌هاى آن در کتابخانه‌هاى محمودية مدينه و دانشگاه استانبول موجود است.
    3. صحيح، كه در مآخذ به اسامى التقاسيم و الانواع يا الانواع و التقاسيم نيز خوانده شده و از منابع مهم حديث اهل سنت به‌شمار مى‌رود. نسخه‌هاى خطى از اين کتاب به صورت اجزاى پراكنده در کتابخانه‌هاى توپكاپى سرايى، برلين، ازهريه، خديويه موجود است.


    وابسته‌ها

    روضة العقلاء

    السيرة النبوية و أخبار الخلفاء (ابن حبان بستي)

    تاريخ الصحابة الذين روي عنهم الأخبار

    المجروحین من المحدثین و الضعفاء و المتروکین

    الثقات