آل طیب، سید محمدحسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ آل‌طیب، محمدحسن را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به آل طیب، محمدحسن منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''سيد محمد حسن موسوى جزايرى''' مشهور به آل‌طيب، فقيه، مجتهد و اديب معاصر در سال 1329ق در شوشتر متولد گرديد. در محضر عموى خود سيد محمدباقر آل‌طيب، علوم مقدماتى و نزد پدر خود و شيخ محمد كاظم ابن‌شيخ، سطوح عالى را فراگرفت. سپس به دزفول مهاجرت كرد و از محضر شيخ محمدرضا دزفولى در زمينه فقه و اصول و حديث بهره برد. آن‌گاه به قم رفت و چند سال در محضر آيات عظام: حائرى، بهجت و خوانسارى تلمذ كرد. پس از دريافت درجه اجتهاد، به زادگاه خود بازگشت و به ترويج مذهب و نشر معارف اسلامى مهارت پرداخت. وى در فلسفه، از شاگردان مبرز ميرزا مهدى آشتيانى بود. از او آثار زيادى در فقه، اصول، حكت و ادبيات باقى مانده است. از جمله آثار وى: «كشف المراد عن حديث (لاتعاد)»، منظومه‌ى «رياض المرضيه» كه متضمن الفيه ابن‌مالك نحوى است. | |||
وى بر اقامه عزاى اهل‌بيت(ع) و به ويژه امام حسن(ع) بسيار اهتمام مى‌ورزيد و عجيب آن‌كه وفات وى نيز در صبح روز سوم صفر سال 1415 قبل از وفات امام حسن(ع) واقع شد و تشييع او همزمان با روز شهادت آن حضرت انجام گرديد. | وى بر اقامه عزاى اهل‌بيت(ع) و به ويژه امام حسن(ع) بسيار اهتمام مى‌ورزيد و عجيب آن‌كه وفات وى نيز در صبح روز سوم صفر سال 1415 قبل از وفات امام حسن(ع) واقع شد و تشييع او همزمان با روز شهادت آن حضرت انجام گرديد. | ||
نسخهٔ ۲۹ ژوئن ۲۰۱۶، ساعت ۱۴:۴۵
| نام | آل طیب، محمد حسن |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1415 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | 4726 |
سيد محمد حسن موسوى جزايرى مشهور به آل‌طيب، فقيه، مجتهد و اديب معاصر در سال 1329ق در شوشتر متولد گرديد. در محضر عموى خود سيد محمدباقر آل‌طيب، علوم مقدماتى و نزد پدر خود و شيخ محمد كاظم ابن‌شيخ، سطوح عالى را فراگرفت. سپس به دزفول مهاجرت كرد و از محضر شيخ محمدرضا دزفولى در زمينه فقه و اصول و حديث بهره برد. آن‌گاه به قم رفت و چند سال در محضر آيات عظام: حائرى، بهجت و خوانسارى تلمذ كرد. پس از دريافت درجه اجتهاد، به زادگاه خود بازگشت و به ترويج مذهب و نشر معارف اسلامى مهارت پرداخت. وى در فلسفه، از شاگردان مبرز ميرزا مهدى آشتيانى بود. از او آثار زيادى در فقه، اصول، حكت و ادبيات باقى مانده است. از جمله آثار وى: «كشف المراد عن حديث (لاتعاد)»، منظومه‌ى «رياض المرضيه» كه متضمن الفيه ابن‌مالك نحوى است.
وى بر اقامه عزاى اهل‌بيت(ع) و به ويژه امام حسن(ع) بسيار اهتمام مى‌ورزيد و عجيب آن‌كه وفات وى نيز در صبح روز سوم صفر سال 1415 قبل از وفات امام حسن(ع) واقع شد و تشييع او همزمان با روز شهادت آن حضرت انجام گرديد.
وابسته‌ها
کشف المراد عن حدیث ( لاتعاد) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده