حسینی شاهرودی، سید محمود: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ش' به 'ش') |
|||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type='authorbirthDate'|1259 | |data-type='authorbirthDate'|1259 ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type='authorDeathDate'|1353 | |data-type='authorDeathDate'|1353 ش یا 1394 هـ.ق یا 1974 م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
نسخهٔ ۳۱ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۲۳:۲۰
| نام | حسینی شاهرودی، محمود |
|---|---|
| نام های دیگر | حسینی، محمود
شاهرودی، محمود شاهرودی، سید محمود بن سید علی |
| نام پدر | |
| متولد | 1259 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1353 ش یا 1394 هـ.ق یا 1974 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE175AUTHORCODE |
سيد محمود شاهرودى، فرزند سيد على، در سال 1301ق، در خانواده‌اى مذهبى در يكى از روستاهاى شاهرود ديده به جهان گشود. وى، پس از طى تحصيلات اوليه و دوره‌ى مقدمات در شهر بسطام، عازم حوزه‌ى علميه‌ى مشهد مقدس شد و در دروس سطح و خارج فقه و اصول اساتيد و فقهاى آن زمان حاضر گرديد، سپس در سال 1328ق، عازم حوزه‌ى علميه‌ى نجف اشرف شد.
سيد محمود شاهرودى، از محضر درس مرحوم آقاى آخوند خراسانى صاحب «كفايه» به مدت يك سال و نيم استفاده نمود. پس از فوت استاد به مجلس درس نايينى و عراقى حاضر شد و از آن دو بهره‌ى وافى برد.
پس از فوت مرحوم نايينى، تدريس خارج ايشان شروع گشت و مورد توجه فضلا و طلاب قرار گرفت.
با رحلت آقا سيد ابوالحسن اصفهانى، رساله‌ى عمليه‌ى سيد محمود شاهرودى در دست‌رس مقلدين در كشورهاى عراق و ايران و خليج و لبنان و هند و پاكستان قرار گرفت و با درگذشت آیت‌الله بروجردى، مرجعيت وى در اماكن يادشده، به‌خصوص ايران و عراق و خليج، شهرت و توسعه‌ى بيشترى حاصل نمود و حوزه‌ى بحث فقه و اصول ايشان در نجف، فضلا و علماى بى‌شمارى را در بر داشت.
نماز جماعت مسجد هندى كه او در آن اقامه نماز مى‌كرد، بيشترين نمازگزار را داشت. تأمين هزينه‌هاى درمانى طلاب در نجف و هم‌چنين شهريه و تأمين نان طلاب حوزه‌هاى علميه نجف و كربلا و سامرا و مشهد مقدس به عهده وى بود.
اولين بار در تاريخ مرجعيت و حوزه، از طرف آیت‌الله شاهرودى، گروهى به‌عنوان بعثه دينيه حج در سال 1387ق، برابر با 1346ش، به امر وى و به سرپرستى آقازاده‌ى بزرگش اعزام شدند كه بسيار مورد استقبال حجاج قرار گرفتند. هم‌چنين وى، نخستين شهرك مسكونى طلاب به نام «حى الامام الشاهرودى» را در نجف اشرف تأسيس نمود.
آیت‌الله شاهرودى، حيات خود را همواره در تربيت فضلا و علما و رسيدگى به امور حوزه و تدريس و تأليف سپرى كرد و سرانجام در 17 شعبان المعظم سال 1394ق، دار فانى را وداع نموده و در صحن مطهر اميرمؤمنان، على(ع) در سمت بالاى سرِ آن حضرت مدفون گرديد.
آثار
- تقريرات اصول فقه آیت‌الله ميرزا حسين نايينى؛
- تقريرات بحث‌هاى آیت‌الله آقا ضياء‌الدين عراقى؛
- حاشيه بر كتاب شريف «وسيلة النجاة»؛
- حاشيه بر كتاب گران‌قدر «الالعروة الوثقی»؛
- ذخيرة المؤمنين؛
- كتاب الاجارة؛
- كتاب الحج؛
- نتائج الافكار فى الاصول.