الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[ | <div class="boxTitle"><big>'''[[إعجاز القرآن العلمي و البلاغي و الحسابي]]'''</big></div> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR02931J1.jpg|بندانگشتی|إعجاز القرآن العلمي و البلاغي و الحسابي|175px]] | ||
''' | '''اعجاز القرآن العلمى و البلاغى و الحسابى''' تألیف [[قندیل، محمدحسن|محمّد حسن قنديل]] كه به بررسى وجوه اعجاز بلاغى، تشريعى، علمى، رياضى، معانى كلمات، آوا و تعداد آنها در قرآن، شروع و تمام شدن سورهها و آيات با حروف مقطعه و...پرداختهاند. | ||
جزء اوّل به وجوه اعجاز علمى قرآن و عجائب خلقت میپردازد. مساله قدر و اندازهگيرى در مخلوقات جارى كه دال بر آگاهى و قدرت خداوند میباشد. | |||
در اعجاز رياضى، نسبت سطح خشكى و دريا را با توجه به تعداد ذكر شدنشان مطرح میشود و پس از بيان اينكه معانى قرآن و خطاباتش مربوط به همه زمانهاست، اتفاقى بودن خلقت را محال و ضمن ذكر تعدادى از دستوراتى دينى، برخى معجزات پيامبر را كه موجب عبرت و وعده خداوند به ظالمين میباشد، يادآورى میشود. درآخر اين جزء نكاتى يادآورى میشوند، مانند اينكه نبايد با نديدن اشياء غيبى منكر آنها شد، شايد عقل ما آنها را درك نمىكند. شهوتها فتنه ميباشند، در عقيده به خدا نبايد هيچ شكى باشد، ما در قبال خدا، ديگران و خودمان مسئول هستيم و... | |||
جزء دوم تحقيقى در اعجاز بلاغى، رياضى و حسابى میشود، بعد از اشاره به اينكه محال است آيه يا سورهاى بر قرآن اضافه يا كم شود زيرا كه اختلال در تركيب و ترتيب رياضى و هندسى يكى از اسرار الهى است، اين جهت اعجاز در تك تك حروف و كلمات ديده مى شود، پس تناقض در عالم تكوين و تشريع ممكن نيست. | |||
<div class="mw-ui-button">[[إعجاز القرآن العلمي و البلاغي و الحسابي|'''ادامه''']]</div> | |||
<div class="mw-ui-button">[[ |
نسخهٔ ۱۶ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۲۹
اعجاز القرآن العلمى و البلاغى و الحسابى تألیف محمّد حسن قنديل كه به بررسى وجوه اعجاز بلاغى، تشريعى، علمى، رياضى، معانى كلمات، آوا و تعداد آنها در قرآن، شروع و تمام شدن سورهها و آيات با حروف مقطعه و...پرداختهاند.
جزء اوّل به وجوه اعجاز علمى قرآن و عجائب خلقت میپردازد. مساله قدر و اندازهگيرى در مخلوقات جارى كه دال بر آگاهى و قدرت خداوند میباشد.
در اعجاز رياضى، نسبت سطح خشكى و دريا را با توجه به تعداد ذكر شدنشان مطرح میشود و پس از بيان اينكه معانى قرآن و خطاباتش مربوط به همه زمانهاست، اتفاقى بودن خلقت را محال و ضمن ذكر تعدادى از دستوراتى دينى، برخى معجزات پيامبر را كه موجب عبرت و وعده خداوند به ظالمين میباشد، يادآورى میشود. درآخر اين جزء نكاتى يادآورى میشوند، مانند اينكه نبايد با نديدن اشياء غيبى منكر آنها شد، شايد عقل ما آنها را درك نمىكند. شهوتها فتنه ميباشند، در عقيده به خدا نبايد هيچ شكى باشد، ما در قبال خدا، ديگران و خودمان مسئول هستيم و...
جزء دوم تحقيقى در اعجاز بلاغى، رياضى و حسابى میشود، بعد از اشاره به اينكه محال است آيه يا سورهاى بر قرآن اضافه يا كم شود زيرا كه اختلال در تركيب و ترتيب رياضى و هندسى يكى از اسرار الهى است، اين جهت اعجاز در تك تك حروف و كلمات ديده مى شود، پس تناقض در عالم تكوين و تشريع ممكن نيست.