ابن عاصم اندلسی، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص')
    جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به '‌‎ ق')
    خط ۱۸: خط ۱۸:
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|829 هـ.ق
    |data-type='authorDeathDate'|829 ‌‎ ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید

    نسخهٔ ‏۲۴ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۳۶

    ابن عاصم اندلسی، محمد بن محمد
    نام ابن عاصم اندلسی، محمد بن محمد
    نام‌های دیگر غرناطی، ابوبکر محمد
    نام پدر محمد
    متولد 1359 م
    محل تولد غرناطه اندلس
    رحلت 829 ‌‎ ق
    اساتید ابوبكر ابن جزى و ابومحمد ابن جزى؛ ابومحمد ابن جزى؛ ابواسحاق ابراهيم بن الحاج
    برخی آثار ‏حدائق الازاهر: فی مستحسن الاجوبه و المضحکات و الحکم و الامثال و الحکایات و النوادر
    کد مؤلف AUTHORCODE13197AUTHORCODE


    ابن عاصم، ابوبكر محمد بن محمد بن عاصم قيسى اندلسى غرناطى، اديب و فقيه مالكى، در سال 760ق، در غرناطه متولد شد. در همان شهر پرورش يافت و علوم را از دو دايى خود ابوبكر ابن جزى و ابومحمد ابن جزى و نيز از ابواسحاق ابراهيم بن الحاج، ابوسعيد بن لُب، ابوعبدالله قيجاطى، ابوعبدالله ابن علاّق، ابوالحسن على بن منصور اشهب، ابومحمد عبدالله تلمسانى، ابواسحاق شاطبى، ابوعبدالله بلنسى و ديگران فراگرفت. فرزندش قاضى ابويحيى، مطالب مفصلى درباره او نوشته كه بابا تنبكتى آن را نقل كرده است، اما اين مطالب بيشتر در مدح و ستايش اوست و جز نكاتى معدود، اطلاعى از زندگى او به دست نمى‌دهد. گفته‌اند او در آغاز، پيشه صحّافى و کتاب‌فروشى داشته و سرانجام به قاضى‌القضاتى غرناطه رسيده است. مدتى نيز كاتب (وزير) يوسف ثانى، الغنى بالله، صاحب غرناطه بوده است. ابن عاصم علاوه بر پايه رفيعش در فقه، در قرائت و ادب نيز مهارت داشته و بيشتر تأليفات او به‌صورت ارجوزه و قصيده است. در نحو بين قياس و سماع جمع مى‌كرده و گرايش به رأى بصريان داشته است.

    ابن عاصم در سال 829ق، از دنيا رفت.

    آثار

    از ده کتاب او كه در منابع آمده، چهار اثر زير بر جاى مانده است:

    1. تحفة الحكّام في نكت العهود و الأحكام (ارجوزه‌اى در فقه مالكى است در 1698 بيت كه به تحفه ابن عاصم و العاصمية نيز معروف است)؛
    2. حدائق الأزهار (يا حديقة الأزاهر) في مستحسن الأجوبة و المضحكات و الحكم و الأمثال و الحكايات و النوادر؛
    3. مهيع (مرتقى) الوصول إلى معرفة علم الأصول؛
    4. منظومة في مبادئ النّحو.

    منابع مقاله

    برگرفته از دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 4 ص172.


    وابسته‌ها