ابن فهد حلی، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين')
    جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به '‌‎ ق')
    خط ۲۲: خط ۲۲:
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|841 هـ.ق-کربلا
    |data-type='authorDeathDate'|841 ‌‎ ق-کربلا
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید

    نسخهٔ ‏۲۴ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۵۷

    ابن فهد حلی، احمد بن محمد
    نام ابن فهد حلی، احمد بن محمد
    نام‌های دیگر اب‍ن‌ ف‍ه‍د ح‍ل‍ی‌، ج‍م‍ال‌ال‍دی‍ن‌ اب‍وال‍ع‍ب‍اس‌ اح‍م‍د ب‍ن‌ ش‍م‍س‌ال‍دی‍ن‌ م‍ح‍م‍د

    ح‍ل‍ی‌، اح‍م‍د ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د

    ح‍ل‍ی‌ اس‍دی‌، اح‍م‍د ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د

    نام پدر محمد
    متولد 757 هجرى
    محل تولد دقیقا مشخص نیست (احتمالا حله)
    رحلت 841 ‌‎ ق-کربلا
    اساتید فاضل مقداد سيورى، شيخ على بن خازن فقيه حائرى، سيد بهاء‌الدين على بن عبدالكريم نيلى، ابن متوج بحرانى
    برخی آثار آداب الداعي، أسرار الصلاة، مصباح المبتدي و هداية المهتدي
    کد مؤلف AUTHORCODE110AUTHORCODE

    جمال‌الدين، ابوالعباس، احمد بن محمد بن فهد اسدى حلى(۷۵۷-۸۴۱ق، یکی از بزرگترین فقیهان و محدثان شیعه می‌باشد، مهمترین کتاب او عدة الداعي و نجاح الساعي است که در موضوع دعا و سیر و سلوک نگاشته شده است. او در ۸۴۱ق در کربلا وفات یافت و در باغ نقیب علویان به خاک سپرده شد.

    مقام علمى

    او از اكابر فقها و علماى اماميه در قرن هشتم و نهم هجرى بوده و جامع كمالات ظاهرى و باطنى و علم و عمل و دربردارندۀ معارف عقلى و نقلى است.

    بهترين معرف مقامات باطنى او، آثار و تأليفات باقى مانده از اوست كه حكايت از مقامات باطنى و معنوى او مى‌نمايد.

    گر چه ابن فهد در علوم مختلف از جمله فقه و تاريخ و كلام و غير اينها تأليفاتى دارد اما نام او تداعى كنندۀ عرفان وسير و سلوك و زهد و تقوا است و بيشتر به‌اين صفات شهرت دارد و در يك نظر سريع به نوشته‌هاى او نيز اين مطلب به خوبى مشاهده مى‌گردد.

    كلام بزرگان

    صاحب روضات الجنات در شرح زندگى او مى‌نويسد:

    «عالم عارف پر از اسرار، كاشف اسرار فضائل، جمال‌الدين ابوالعباس احمد بن شمس‌الدين محمد بن فهد اسدى حلى، در اثر شهرت و اعتبار، بى‌نياز از توصيف و تعريف مى‌باشد.

    وى جامع معقول و منقول، فروع و اصول ظاهرى و باطنى و علم و عمل است. او از شاگردان شهيد اول و فخر المحققين مى‌باشد...»

    مناظره با اهل سنت

    او در مناظره و بحث تبحر و توانايى كامل داشت و با برخى از پيروان فقه اهل سنت به ويژه در مورد مساله امامت و رهبرى گفتگوهايى انجام داد و بر جمع كثيرى از علماى مذاهب اهل سنت غلبه يافت.

    ابن فهد در مناظره‌اى كه با حضور حاكم عراق و دانشمندان هم مذهب او تشكيل شده بود تمامى ادلۀ آنان را رد كرده و حقانيت تشيع را به اثبات رساند.

    حاكم عراق هم كه تحت تأثير براهين محكم ابن فهد قرار گرفته بود مذهب خويش را تغيير داد و به جمع دوستداران اهل بيت پيامبر صلى‌الله‌عليهم اجمعين پيوست و خطبۀ خويش را به نام اميرالمؤمنين‌ عليه‌السلام و اولاد پاك و معصوم او انشاء كرد و در زمرۀ شيعيان مولا اميرالمؤمنين‌ عليه‌السلام درآمد.

    اساتيد

    مشايخ حديث و اساتيد فقهى او عبارتند از:

    1. فاضل مقداد سيورى
    2. شيخ على بن خازن فقيه حائرى
    3. سيد بهاء‌الدين على بن عبدالكريم نيلى
    4. ابن متوج بحرانى

    و...

    شاگردان

    از جمله پرورش يافتگان محضر نورانى ابن فهد هستند:

    1. شيخ على بن هلال جزائرى
    2. فقيه نامى شيعه، ابن العشرة كروانى عاملى
    3. شيخ على بن عبدالعالى كركى
    4. شيخ عبدالسميع حلى، صاحب کتاب تحفة الطالبين في أصول‌الدين
    5. سيد محمد بن فلاّح موسوى
    6. شيخ محمد بن طى عاملى، مؤلف کتاب مسائل ابن طى

    تأليفات

    1. آداب الداعي
    2. استخراج الحوادث و بعض الوقايع المستقبلة من كلام أمير المؤمنين‌ عليه‌السلام فيما أنشأه في صفين بعد شهادة عمار بن ياسر، در اين کتاب برخى از اسرار علوم غريبه مانند خروج چنگيز و پديد آمدن اسماعيل صفوى از كلمات معجزه آميز علی‌ عليه‌السلام استنباط و استخراج شده است.
    3. أسرار الصلاة
    4. تاريخ الأئمة عليهم‌السلام
    5. التحرير، در فقه
    6. التحصين في صفات العارفين من العزلة و الخمول بالأسانيد المتلقاة عن آل الرسول عليهم‌السلام
    7. ترجمة الصلاة، در بيان معانى، اقوال، افعال و فوائد نماز
    8. تعيين ساعات الليل و تشخيصها بمنازل القمر
    9. عدة الداعي و نجاح الساعي
    10. مصباح المبتدي و هداية المهتدي
    11. المقتصر في شرح إرشاد الأذهان
    12. الموجز الهادي
    13. المهذب البارع في شرح المختصر النافع
    14. الموجز الحاوي و كتب و رساله‌هاى ديگر.


    وفات

    ابن فهد حلى - قدس‌سره - پس از يك عمر پر بركت و سرشار از تلاش خستگى ناپذير در راه معشوق و معبود و سير و سياحت روحى، در سال 841 هجرى و در سن 84 سالگى در كربلاى معلى به رحمت ايزدى پيوست. قبر شريفش كنار خيمه‌گاه واقع شده است.


    وابسته‌ها