۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== منابع ==' به '== منابع مقاله ==') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR04969.jpg|بندانگشتی|ابن بشکوال، خلف بن عبدالملک]] | [[پرونده:NUR04969.jpg|بندانگشتی|ابن بشکوال، خلف بن عبدالملک]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ابن بشکوال، خلف بن عبدالملک | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | ابن بشکوال، ابوالقاسم خلف | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |578 هـ.ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE4969AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
اِبْن بَشْكُوال، ابوالقاسم خلف بن عبدالملك بن مسعود بن موسى ابن بشكوال ابن يوسف بن داحة بن داكة بن نصر بن عبدالكريم بن واقد خزرجى انصارى» معروف به «ابن بشكوال» (494- 578ق)، حافظ، محدث و مورخ قرطبى اندلسى بود. بعضى از منابع، نام نياكان دور وى را به اختلاف نوشتهاند، اما خود او در شرح حال پدرش، اسامى نياكان خويش را به صورتى كه ياد شد، به دست داده است. | |||
وى در خاندانى منسوب به سوريون (دهكدهاى ناشناخته در مشرق اندلس از دشت بلنسيه)، در قرطبه زاده شد. نخست در زادگاه خود نزد پدرش و ابومحمد بن عتاب و ابوالوليد بن رشد به كسب دانش و استماع حديث پرداخت و سپس به اشبيليه رفت و در آنجا از ابومحمد بن يربوع، ابوبكر بن عربى و ابوالحسن شريح بن محمد حديث شنيد و دانشمندانى چون ابوعمران بن ابى تليد، ابوجعفر بن بشتغير، ابوالقاسم بن منظور، ابوالقاسم بن ابى ليلى و ابوالحسن بن واجب، ابوعلى بن سكره صدفى و جمعى ديگر به وى براى نقل حديث اجازه دادند. او اجازهنامه ابوعلى صدفى را مهمترين اجازهنامههاى خود دانسته است. از اهل مشرف نيز ابوطاهر سلفى، ابوالمظفر شيبانى و ابوعلى بن العرجاء به وى اجازه دادهاند. همچنين او از عالمان بسيارى حديث شنيده و از آنان روايت كرده است. وى عنايت زيادى به حديث و حفظ آن داشته است و با فراگيرى و مطالعه حدود 400 کتاب، اطلاعات بسيارى كسب كرد و سرآمد محدثان قرطبه شد. او همچنين در تاريخ قديم و جديد اندلس تبحر داشت. | وى در خاندانى منسوب به سوريون (دهكدهاى ناشناخته در مشرق اندلس از دشت بلنسيه)، در قرطبه زاده شد. نخست در زادگاه خود نزد پدرش و ابومحمد بن عتاب و ابوالوليد بن رشد به كسب دانش و استماع حديث پرداخت و سپس به اشبيليه رفت و در آنجا از ابومحمد بن يربوع، ابوبكر بن عربى و ابوالحسن شريح بن محمد حديث شنيد و دانشمندانى چون ابوعمران بن ابى تليد، ابوجعفر بن بشتغير، ابوالقاسم بن منظور، ابوالقاسم بن ابى ليلى و ابوالحسن بن واجب، ابوعلى بن سكره صدفى و جمعى ديگر به وى براى نقل حديث اجازه دادند. او اجازهنامه ابوعلى صدفى را مهمترين اجازهنامههاى خود دانسته است. از اهل مشرف نيز ابوطاهر سلفى، ابوالمظفر شيبانى و ابوعلى بن العرجاء به وى اجازه دادهاند. همچنين او از عالمان بسيارى حديث شنيده و از آنان روايت كرده است. وى عنايت زيادى به حديث و حفظ آن داشته است و با فراگيرى و مطالعه حدود 400 کتاب، اطلاعات بسيارى كسب كرد و سرآمد محدثان قرطبه شد. او همچنين در تاريخ قديم و جديد اندلس تبحر داشت. |
ویرایش