میرزاده اهری، عباس: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'آيتالله' به 'آيتالله') |
(غنی سازی جدول) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR06593.jpg|بندانگشتی|میرزاده اهری، عباس]] | [[پرونده:NUR06593.jpg|بندانگشتی|میرزاده اهری، عباس]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |میرزاده اهری، عباس | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" |ميرزاده، عباس | ||
سيد عباس ميرزاده اهرى | سيد عباس ميرزاده اهرى | ||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |سيد محمد اهرى | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | 1358ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |«ميركند» اهر | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | 1359ش / 1400ق / 1980م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|- class="articleCode" | |||
|-class= | |||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE06593AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
خط ۴۴: | خط ۴۳: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
ميرزاده در اوايل سال 1359ش (1400ق) در چهارراه | ميرزاده در اوايل سال 1359ش (1400ق) در چهارراه حسنآباد «شهريار» در اثر تصادف از دنیا رفت. پيكرش به قم حمل و در قبرستان بقيع دفن شد.<ref>همان، ص876</ref> | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
===در اهر و تبریز=== | ===در اهر و تبریز=== | ||
سيد عباس، بخشى از مقدمات را نزد شيخ يدالله دهقان در اهر آموخت. سپس در سال 1338 ش به تبريز رفت و در حوزه آن ديار نزد آقايان: سيد حبيب موسوى (ساكن | سيد عباس، بخشى از مقدمات را نزد شيخ يدالله دهقان در اهر آموخت. سپس در سال 1338 ش به تبريز رفت و در حوزه آن ديار نزد آقايان: سيد حبيب موسوى (ساكن بستانآباد)، ميرزا محمد آصفى، ميرزا رسول شاهدى و سيد رضا مرندى به تكميل مقدمات و ادبيات پرداخت.<ref>همان</ref> | ||
===در قم=== | ===در قم=== | ||
او در سال 1342 ش به قم مهاجرت کرد و سطح را نزد حضرات آیات ناصر مكارم | او در سال 1342 ش به قم مهاجرت کرد و سطح را نزد حضرات آیات [[مکارم شیرازی، ناصر|ناصر مكارم شيرازى]]، [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى تبريزى]] و [[دوانی، علی|على دوانى]] به اتمام رساند. سید عباس، دروس خارج را فقط از محضر [[شریعتمداری، کاظم|آيتالله سيد كاظم شريعتمدارى]] فرا گرفت.<ref>همان</ref> | ||
==عضویت در نشریات فرهنگی== | ==عضویت در نشریات فرهنگی== | ||
خط ۵۷: | خط ۵۶: | ||
== آثار == | == آثار == | ||
# نهجالبلاغة چيست؟ (ترجمه كتاب ما هو نهجالبلاغة؟اثر علامه سيد هبةالدين شهرستانى)؛ | # نهجالبلاغة چيست؟ (ترجمه كتاب ما هو نهجالبلاغة؟اثر علامه [[شهرستانی، هبةالدین|سيد هبةالدين شهرستانى]])؛ | ||
# همكارى در تأليف کتاب تجليگاه ولايت.<ref>همان</ref> | # همكارى در تأليف کتاب تجليگاه ولايت.<ref>همان</ref> | ||
نسخهٔ ۸ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۰۵
نام | میرزاده اهری، عباس |
---|---|
نام های دیگر | ميرزاده، عباس
سيد عباس ميرزاده اهرى |
نام پدر | سيد محمد اهرى |
متولد | 1358ق |
محل تولد | «ميركند» اهر |
رحلت | 1359ش / 1400ق / 1980م |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE06593AUTHORCODE |
سيد عباس ميرزاده اهرى، (ح 1358- 1400 ق) از روحانیون و نويسندگان حوزه علميه قم بود.
تولد
سيد عباس ميرزاده فرزند سيد محمد اهرى، اصالتا اهل «ميركند» اهر بود. وی در حدود سال 1358ق در اهر- واقع در استان آذربايجان شرقى- به دنیا آمد.[۱]
فرزندان
او از چند همسرى كه انتخاب كرده بود، دارای سه پسر به نامهای : 1- سيد كاظم 2- سيد رضا 3- سيد مرتضى و پنج دختر بود.
وفات
ميرزاده در اوايل سال 1359ش (1400ق) در چهارراه حسنآباد «شهريار» در اثر تصادف از دنیا رفت. پيكرش به قم حمل و در قبرستان بقيع دفن شد.[۲]
اساتید
در اهر و تبریز
سيد عباس، بخشى از مقدمات را نزد شيخ يدالله دهقان در اهر آموخت. سپس در سال 1338 ش به تبريز رفت و در حوزه آن ديار نزد آقايان: سيد حبيب موسوى (ساكن بستانآباد)، ميرزا محمد آصفى، ميرزا رسول شاهدى و سيد رضا مرندى به تكميل مقدمات و ادبيات پرداخت.[۳]
در قم
او در سال 1342 ش به قم مهاجرت کرد و سطح را نزد حضرات آیات ناصر مكارم شيرازى، جعفر سبحانى تبريزى و على دوانى به اتمام رساند. سید عباس، دروس خارج را فقط از محضر آيتالله سيد كاظم شريعتمدارى فرا گرفت.[۴]
عضویت در نشریات فرهنگی
وى روى به راهنمايى نسل جوان آورد و از راه قلم و زبان به بيان حقايق و آشنايى جوانان با مذهب همت گماشت. از جمله كارهاى فرهنگى ايشان میتوان به: عضويت در هيئت تحريريه مجله «نسل نو»، عضويت در هيئت تحريريه مجله «پيام شادى» و از اعضاى مؤسس مجله «غذاى فكرى براى نسل جوان» بود، اشاره كرد. او مقالات فراوانی در مجلات مذكور نوشت.[۵]
آثار
- نهجالبلاغة چيست؟ (ترجمه كتاب ما هو نهجالبلاغة؟اثر علامه سيد هبةالدين شهرستانى)؛
- همكارى در تأليف کتاب تجليگاه ولايت.[۶]
پانویس
منابع مقاله
جواهر کلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، انصاریان، چاپ اول، قم، 1424 ق.