المباحث المشرقية في علم الإلهيات و الطبيعيات: تفاوت میان نسخه‌ها

لینک درون متنی
(لینک درون متنی)
خط ۱: خط ۱:


<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR01794J1.jpg|بندانگشتی|المباحث المشرقية في علم الإلهيات و الطبيعيات]]
[[پرونده:NUR01794J1.jpg|بندانگشتی|المباحث المشرقية في علم الإلهيات و الطبيعيات]]
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
|+ |
|+  
|-
|-
! نام کتاب!! data-type='bookName'|المباحث المشرقية في علم الإلهيات و الطبيعيات
! نام کتاب!! data-type="bookName" |المباحث المشرقية في علم الإلهيات و الطبيعيات
|-
|-
|نام های دیگر کتاب  
|نام های دیگر کتاب  
|data-type='otherBookNames'|
| data-type="otherBookNames" |
|-
|-
|پدیدآورندگان  
|پدیدآورندگان  
|data-type='authors'|
| data-type="authors" |
 
[[فخر رازی، محمد بن عمر]] (نويسنده)
[[فخر رازي، محمد بن عمر]] (نويسنده)
|-
|-
|زبان  
|زبان  
|data-type='language'|عربي   
| data-type="language" |عربي   
|-
|-
|کد کنگره  
|کد کنگره  
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BBR‎‏ ‎‏826‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏2  
| data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |‏BBR‎‏ ‎‏826‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏2  
|-
|-
|موضوع  
|موضوع  
|data-type='subject'|علوم طبيعي - متون قديمي تا قرن 14  
| data-type="subject" |علوم طبيعي - متون قديمي تا قرن 14  


فلسفه اسلامي
فلسفه اسلامي
خط ۲۹: خط ۲۸:
|-
|-
|ناشر  
|ناشر  
|data-type='publisher'|بيدار  
| data-type="publisher" |بيدار  
|-
|-
|مکان نشر  
|مکان نشر  
|data-type='publishPlace'|ايران - قم  
| data-type="publishPlace" |ايران - قم  
|-
|-
|سال نشر  
|سال نشر  
|data-type='publishYear'| 1387 هـ.ش  
| data-type="publishYear" | 1387 هـ.ش  
|-class='articleCode'
|- class="articleCode"
|کد اتوماسیون  
|کد اتوماسیون  
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE1794AUTOMATIONCODE
| data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE1794AUTOMATIONCODE
|}
|}
</div>
</div>


==معرفی اجمالی==
==معرفی اجمالی==
'''المباحث المشرقية في علم الإلهيات و الطبيعيات‏'''، نوشته فخر رازی، کتابی است به زبان عربی و دربردارنده مباحث فلسفه و حکمت اسلامی.
'''المباحث المشرقية في علم الإلهيات و الطبيعيات‏'''، نوشته [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]]، کتابی است به زبان عربی و دربردارنده مباحث فلسفه و حکمت اسلامی.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۵۴: خط ۵۳:
بنا بر قول نویسنده در مقدمه، مباحث این مجموعه در سه کتاب [که ناشر آن را در دو جلد به چاپ رسانده است] بیان شده است، و مباحث کلی در آن گسترش یافته‎اند، سپس فهرستی از ابواب و فصول بیان شده و بعد از آن به غور در مباحث اصلی پرداخته شده است. چون «وجود»، اعم امور است، نویسنده، کتاب اول را به بحث از وجود و خواص و احکام آن اختصاص داده و پس از آن عدم را به‎عنوان مفهوم مقابل وجود بیان کرده و پس از آن ماهیت و وحدت و کثرت را که در شمول و عموم، به وجود نزدیک هستند توضیح داده است. این مسائل، امور عامه نام دارند و پس از آن اولین تقسیم وجود، یعنی تقسیم آن به واجب و ممکن و حقیقت هرکدام و احکام و خواصشان بیان می‎گردد. بعد از آن نویسنده به مباحث متعلق به حدوث و قدم می‎پردازد؛ علت این امر این است که موجود، بنا به برخی اعتبارات، به حادث و قدیم تقسیم می‎شود<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص6</ref>.
بنا بر قول نویسنده در مقدمه، مباحث این مجموعه در سه کتاب [که ناشر آن را در دو جلد به چاپ رسانده است] بیان شده است، و مباحث کلی در آن گسترش یافته‎اند، سپس فهرستی از ابواب و فصول بیان شده و بعد از آن به غور در مباحث اصلی پرداخته شده است. چون «وجود»، اعم امور است، نویسنده، کتاب اول را به بحث از وجود و خواص و احکام آن اختصاص داده و پس از آن عدم را به‎عنوان مفهوم مقابل وجود بیان کرده و پس از آن ماهیت و وحدت و کثرت را که در شمول و عموم، به وجود نزدیک هستند توضیح داده است. این مسائل، امور عامه نام دارند و پس از آن اولین تقسیم وجود، یعنی تقسیم آن به واجب و ممکن و حقیقت هرکدام و احکام و خواصشان بیان می‎گردد. بعد از آن نویسنده به مباحث متعلق به حدوث و قدم می‎پردازد؛ علت این امر این است که موجود، بنا به برخی اعتبارات، به حادث و قدیم تقسیم می‎شود<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص6</ref>.


کتاب دوم که در بیان اقسام ممکنات است، مشتمل بر یک مقدمه و دو بخش است. ممکن در اولین تقسیم به جوهر و عرض تقسیم می‎شود. بیان عرض و جوهر و خواص مشترک و مختصشان در این جلد صورت گرفته است. مقدمه، بیانگر مباحث هرکدام از جوهر و عرض من حیث هو است. نویسنده در مباحث مختص هرکدام، عرض را بر جوهر مقدم کرده و مقولات تسع را هم در آنجا بیان کرده است. مجموعه این امور در پنج فن می‎گنجند؛ فن اول در توضیح «کم» و احکام و اقسام آن است که مباحث متناهی و نامتناهی و احکام خط و سطح و جسم و حقیقت مکان، حقیقت جهت و چگونگی تنظیم آن در مرکز و محیط و... به آن مربوط و در اینجا بیان می‎شوند. فن دوم، مشتمل بر احکام «کیف» است که خودش در یک مقدمه و چهار قسم بیان شده است؛ قسم اول درباره کیفیات محسوسه است که مباحثش با کیفیات ملموس مانند حرارت و برودت و رطوبت و خشکی و... شروع می‎شود و حدود و رسوم و خواص آن بیان می‎گردد و آرای باطل درباره آنها در این بخش بیان و رد می‎شود. سپس کیفیات مبصره مانند رنگ و نور و سپس کیفیات مسموعه و مشمومه و مذوقه و ملموسه بیان می‎شود. در قسم دوم وضعیت کیفیاتی که به قوه و لاقوه نامیده شده‎اند، بررسی می‎شود، در قسم سوم کیفیات نفسانی مانند علم و خلق بیان می‎گردد و به‎مناسبت، اقوال در علم و عالم و معلوم و اصول و فروع مباحث مرتبط به آن به‎صورت مفصل توضیح می‎یابند. مباحث علم در این کتاب به‎گونه‎ای است که مانند آن را در کتاب‎های پیشینیان نمی‎توان یافت. نویسنده در قسم چهارم، کیفیات مختص به کمیات مانند استداره و تثلیث و تربیع و زاویه و شکل و... را بیان می‎کند. در فن سوم، مقولات نسبی (هفت مقوله باقی‎مانده) بیان می‎شود. نویسنده با بیان حقیقت «اضافه» و احکام و خواصش ‎آغاز می‎کند و از این این بحث می‎نماید که آیا این مقوله در اعیان وجود دارد یا نه؟ سپس اقسام آن، از کلی و جزئی و مماس و مشافع و ملتصق و... را بیان می‎کند. این مباحث به‎صورت پراکنده در کتاب‎های حکمای پیشین موجود است که فخر رازی آنها را به‎صورت یکجا در اینجا جمع کرده است. علت این امر این است که وی آنها را از امور اضافی می‎شمارد. این فن با بیان مقولات وضع و این و متی و جده و ان یفعل و ان ینفعل و احکام و خواصشان به پایان می‎رسد. فن چهارم، خودش دارای مقدمه و چهار قسم و یک خاتمه است. در مقدمه حدود و تعاریف علت بیان شده و در چهار قسم، انواع علت‎های صوری، مادی، فاعلی و غایی توضیح داده شده‎اند و در خاتمه امور مشترک بین این علل چهارگانه. فخر رازی در فن پنجم، احکام حرکت و زمان را بیان می‎نماید<ref>ر.ک: همان، ص6-8</ref>.
کتاب دوم که در بیان اقسام ممکنات است، مشتمل بر یک مقدمه و دو بخش است. ممکن در اولین تقسیم به جوهر و عرض تقسیم می‎شود. بیان عرض و جوهر و خواص مشترک و مختصشان در این جلد صورت گرفته است. مقدمه، بیانگر مباحث هرکدام از جوهر و عرض من حیث هو است. نویسنده در مباحث مختص هرکدام، عرض را بر جوهر مقدم کرده و مقولات تسع را هم در آنجا بیان کرده است. مجموعه این امور در پنج فن می‎گنجند؛ فن اول در توضیح «کم» و احکام و اقسام آن است که مباحث متناهی و نامتناهی و احکام خط و سطح و جسم و حقیقت مکان، حقیقت جهت و چگونگی تنظیم آن در مرکز و محیط و... به آن مربوط و در اینجا بیان می‎شوند. فن دوم، مشتمل بر احکام «کیف» است که خودش در یک مقدمه و چهار قسم بیان شده است؛ قسم اول درباره کیفیات محسوسه است که مباحثش با کیفیات ملموس مانند حرارت و برودت و رطوبت و خشکی و... شروع می‎شود و حدود و رسوم و خواص آن بیان می‎گردد و آرای باطل درباره آنها در این بخش بیان و رد می‎شود. سپس کیفیات مبصره مانند رنگ و نور و سپس کیفیات مسموعه و مشمومه و مذوقه و ملموسه بیان می‎شود. در قسم دوم وضعیت کیفیاتی که به قوه و لاقوه نامیده شده‎اند، بررسی می‎شود، در قسم سوم کیفیات نفسانی مانند علم و خلق بیان می‎گردد و به‎مناسبت، اقوال در علم و عالم و معلوم و اصول و فروع مباحث مرتبط به آن به‎صورت مفصل توضیح می‎یابند. مباحث علم در این کتاب به‎گونه‎ای است که مانند آن را در کتاب‎های پیشینیان نمی‎توان یافت. نویسنده در قسم چهارم، کیفیات مختص به کمیات مانند استداره و تثلیث و تربیع و زاویه و شکل و... را بیان می‎کند. در فن سوم، مقولات نسبی (هفت مقوله باقی‎مانده) بیان می‎شود. نویسنده با بیان حقیقت «اضافه» و احکام و خواصش ‎آغاز می‎کند و از این این بحث می‎نماید که آیا این مقوله در اعیان وجود دارد یا نه؟ سپس اقسام آن، از کلی و جزئی و مماس و مشافع و ملتصق و... را بیان می‎کند. این مباحث به‎صورت پراکنده در کتاب‎های حکمای پیشین موجود است که [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] آنها را به‎صورت یکجا در اینجا جمع کرده است. علت این امر این است که وی آنها را از امور اضافی می‎شمارد. این فن با بیان مقولات وضع و این و متی و جده و ان یفعل و ان ینفعل و احکام و خواصشان به پایان می‎رسد. فن چهارم، خودش دارای مقدمه و چهار قسم و یک خاتمه است. در مقدمه حدود و تعاریف علت بیان شده و در چهار قسم، انواع علت‎های صوری، مادی، فاعلی و غایی توضیح داده شده‎اند و در خاتمه امور مشترک بین این علل چهارگانه. [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] در فن پنجم، احکام حرکت و زمان را بیان می‎نماید<ref>ر.ک: همان، ص6-8</ref>.


بخش دوم از کتاب دوم، دربردارنده احکام جواهر است که در سه فن بیان شده است؛ فن اول درباره احوال اجسام بحث می‎کند و دارای چهار باب است که در باب اول احکام جسم من حیث هو جسم بیان شده، در باب دوم احکام جسم بسیط، در باب سوم افعال و انفعالات و در باب چهارم، کائناتی که نفس ندارند. فن دوم درباره علم ‎النفس است که نویسنده به شرح آن در هشت باب می‎پردازد و فن سوم درباره عقل است<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>.
بخش دوم از کتاب دوم، دربردارنده احکام جواهر است که در سه فن بیان شده است؛ فن اول درباره احوال اجسام بحث می‎کند و دارای چهار باب است که در باب اول احکام جسم من حیث هو جسم بیان شده، در باب دوم احکام جسم بسیط، در باب سوم افعال و انفعالات و در باب چهارم، کائناتی که نفس ندارند. فن دوم درباره علم ‎النفس است که نویسنده به شرح آن در هشت باب می‎پردازد و فن سوم درباره عقل است<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>.


محمد بن عمر فخر رازی، در کتاب سوم، به الهیات بالمعنی الاخص (الهیات محض) می‎پردازد و مباحث آن را در چهار باب بیان می‎کند. او در باب اول به اثبات واجب تعالی و وحدت او و تنزهش از جهات کثرت و همسانی با جواهر و اعراض می‎پردازد و در باب دوم به شرح صفات واجب تعالی و علم او به کلیات و جزئیات و شرح اراده و قدرت او و تمامیت و خیر و حق محض بودن او می‎پردازد و همچنین بیان می‎دارد که عقول بشری از احاطه به واجب تعالی و تعداد اقسام اسمای الهی ناتوان است. باب سوم کتاب سوم، درباره افعال الهی است؛ در این باب از کیفیت صدور افعال از خداوند بحث می‎شود و آنچه درباره عقول عشره و کیفیت ترتب آنها و چگونگی بیان اسطقسات از آنها گفته شده، گردآوری شده و بیان می‎گردد که آنچه از ممکنات پا به عرصه وجود می‎نهند به دلیل قضا و قدرشان است. پس از این مباحث، فخر رازی درباره چگونگی دخول شر در قضای الهی توضیح می‎دهد. کتاب سوم، با بیان ضرورت وجود پیامبر و اشاره به ویژگی‎های او پایان می‎پذیرد<ref>ر.ک: همان، ص8-9</ref>.
[[فخر رازی، محمد بن عمر|محمد بن عمر فخر رازی]]، در کتاب سوم، به الهیات بالمعنی الاخص (الهیات محض) می‎پردازد و مباحث آن را در چهار باب بیان می‎کند. او در باب اول به اثبات واجب تعالی و وحدت او و تنزهش از جهات کثرت و همسانی با جواهر و اعراض می‎پردازد و در باب دوم به شرح صفات واجب تعالی و علم او به کلیات و جزئیات و شرح اراده و قدرت او و تمامیت و خیر و حق محض بودن او می‎پردازد و همچنین بیان می‎دارد که عقول بشری از احاطه به واجب تعالی و تعداد اقسام اسمای الهی ناتوان است. باب سوم کتاب سوم، درباره افعال الهی است؛ در این باب از کیفیت صدور افعال از خداوند بحث می‎شود و آنچه درباره عقول عشره و کیفیت ترتب آنها و چگونگی بیان اسطقسات از آنها گفته شده، گردآوری شده و بیان می‎گردد که آنچه از ممکنات پا به عرصه وجود می‎نهند به دلیل قضا و قدرشان است. پس از این مباحث، [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] درباره چگونگی دخول شر در قضای الهی توضیح می‎دهد. کتاب سوم، با بیان ضرورت وجود پیامبر و اشاره به ویژگی‎های او پایان می‎پذیرد<ref>ر.ک: همان، ص8-9</ref>.


فخر رازی در پایان مقدمه‎اش بر کتاب، وعده نوشتن مطالبی درباره علم اخلاق و سیاست (که در قدیم زیرمجموعه فلسفه به حساب می‎آمده) را هم می‎دهد، اما این اتفاق در این کتاب نمی‎افتد<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>.
[[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] در پایان مقدمه‎اش بر کتاب، وعده نوشتن مطالبی درباره علم اخلاق و سیاست (که در قدیم زیرمجموعه فلسفه به حساب می‎آمده) را هم می‎دهد، اما این اتفاق در این کتاب نمی‎افتد<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>.


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش