ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'جمال الدين' به 'جمال‌الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'تقى الدين' به 'تقى‌الدين') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
ابوالمحاسن جمال‌الدين يوسف بن تغري بردي بن عبداللّه ظاهرى حنفي(حدود 812-874 ق) مورخ مسلمان.وى در خانۀ امير منجك، جنب مدرسۀ سلطان حسن در قاهره زاده شد و به گفتۀ خود ابن تغرى بردى در «النجوم» تولدش تخمينا پس از 811ق بوده است.تغرى بردى، پدر ابوالمحاسن، را-كه از غلامان ترك‌نژاد رومى‌بود-ملك ظاهر برقوق، پادشاه مصر، در اوايل سلطنتش خريد و آزاد ساخت و اواز خاصگى و ساقيگرى كار را آغاز كرد تا به اتابكى (فرماندهى)سپاه مصر و نيابت شام رسيد.و سرانجام در 815ق درگذشت.از وى ده فرزند باقى ماند كه يوسف كوچكترين آنها بود.پس از درگذشت‌پدر، تربيت يوسف را ناصر الدين محمد، معروف به [[ابن عدیم، عمر بن احمد |ابن عديم]] يا ابن ابى جراد كه شوهر خواهر او بودبه عهده گرفت.پس از مرگ [[ابن عدیم، عمر بن احمد |ابن عديم]] وى تحت سرپرستى جلال‌الدين عبدالرحمن بلقينى شافعى قرار گرفت.وى حفظ قرآن را به تغرى آموخت.يوسف مختصر قدورى را نيز ازبر كرد.فقه را از شمس‌الدين محمد رومى حنفى‌و بهاء الدين ابوالبقاء حنفى و..، نحو را از | ابوالمحاسن جمال‌الدين يوسف بن تغري بردي بن عبداللّه ظاهرى حنفي(حدود 812-874 ق) مورخ مسلمان.وى در خانۀ امير منجك، جنب مدرسۀ سلطان حسن در قاهره زاده شد و به گفتۀ خود ابن تغرى بردى در «النجوم» تولدش تخمينا پس از 811ق بوده است.تغرى بردى، پدر ابوالمحاسن، را-كه از غلامان ترك‌نژاد رومى‌بود-ملك ظاهر برقوق، پادشاه مصر، در اوايل سلطنتش خريد و آزاد ساخت و اواز خاصگى و ساقيگرى كار را آغاز كرد تا به اتابكى (فرماندهى)سپاه مصر و نيابت شام رسيد.و سرانجام در 815ق درگذشت.از وى ده فرزند باقى ماند كه يوسف كوچكترين آنها بود.پس از درگذشت‌پدر، تربيت يوسف را ناصر الدين محمد، معروف به [[ابن عدیم، عمر بن احمد |ابن عديم]] يا ابن ابى جراد كه شوهر خواهر او بودبه عهده گرفت.پس از مرگ [[ابن عدیم، عمر بن احمد |ابن عديم]] وى تحت سرپرستى جلال‌الدين عبدالرحمن بلقينى شافعى قرار گرفت.وى حفظ قرآن را به تغرى آموخت.يوسف مختصر قدورى را نيز ازبر كرد.فقه را از شمس‌الدين محمد رومى حنفى‌و بهاء الدين ابوالبقاء حنفى و..، نحو را از تقى‌الدين شمنّى، تصريف را از علاء الدين رومى و ديگران، بديع و ادبيات‌را از علامه شهاب الدين احمد بن عربشاه دمشقى حنفى، فرا گرفت و معانى و بيان و شرح عقايد سعد الدين را نزد محيى‌الدين كافيه‌جى خواند.او از محضر بسيارى دانشمندان چون [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]]، عبدالرحمن زركشى بهره برد و از آنان اجازه دريافت كرد. | ||
ابن تغرى به دانش تاريخ دل بست و ملازمت مورخان روزگار خود يعنى محمود بن احمد عينى و [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] را اختيار كرد و در اين راه جهد فراوان نمود.جودت ذهن و فهم صحيح، ابن تغرى را يارى كرد تا در اين علم سرآمد شدو به تأليف و تصنيف پرداخت. | ابن تغرى به دانش تاريخ دل بست و ملازمت مورخان روزگار خود يعنى محمود بن احمد عينى و [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] را اختيار كرد و در اين راه جهد فراوان نمود.جودت ذهن و فهم صحيح، ابن تغرى را يارى كرد تا در اين علم سرآمد شدو به تأليف و تصنيف پرداخت. | ||
نسخهٔ ۲۵ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۲۱:۳۱
| نام | ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن تغری بردی، جمال ال‍دی‍ن یوسف
ابن تغری بردی ال‍ظاه‍ری ال‍ج‍وی‍ن‍ی الات‍اب‍ک‍ی بردی، یوسف بن تغری |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 874 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1088AUTHORCODE |
دربارۀ مؤلف
ابوالمحاسن جمال‌الدين يوسف بن تغري بردي بن عبداللّه ظاهرى حنفي(حدود 812-874 ق) مورخ مسلمان.وى در خانۀ امير منجك، جنب مدرسۀ سلطان حسن در قاهره زاده شد و به گفتۀ خود ابن تغرى بردى در «النجوم» تولدش تخمينا پس از 811ق بوده است.تغرى بردى، پدر ابوالمحاسن، را-كه از غلامان ترك‌نژاد رومى‌بود-ملك ظاهر برقوق، پادشاه مصر، در اوايل سلطنتش خريد و آزاد ساخت و اواز خاصگى و ساقيگرى كار را آغاز كرد تا به اتابكى (فرماندهى)سپاه مصر و نيابت شام رسيد.و سرانجام در 815ق درگذشت.از وى ده فرزند باقى ماند كه يوسف كوچكترين آنها بود.پس از درگذشت‌پدر، تربيت يوسف را ناصر الدين محمد، معروف به ابن عديم يا ابن ابى جراد كه شوهر خواهر او بودبه عهده گرفت.پس از مرگ ابن عديم وى تحت سرپرستى جلال‌الدين عبدالرحمن بلقينى شافعى قرار گرفت.وى حفظ قرآن را به تغرى آموخت.يوسف مختصر قدورى را نيز ازبر كرد.فقه را از شمس‌الدين محمد رومى حنفى‌و بهاء الدين ابوالبقاء حنفى و..، نحو را از تقى‌الدين شمنّى، تصريف را از علاء الدين رومى و ديگران، بديع و ادبيات‌را از علامه شهاب الدين احمد بن عربشاه دمشقى حنفى، فرا گرفت و معانى و بيان و شرح عقايد سعد الدين را نزد محيى‌الدين كافيه‌جى خواند.او از محضر بسيارى دانشمندان چون مقريزى، عبدالرحمن زركشى بهره برد و از آنان اجازه دريافت كرد.
ابن تغرى به دانش تاريخ دل بست و ملازمت مورخان روزگار خود يعنى محمود بن احمد عينى و مقريزى را اختيار كرد و در اين راه جهد فراوان نمود.جودت ذهن و فهم صحيح، ابن تغرى را يارى كرد تا در اين علم سرآمد شدو به تأليف و تصنيف پرداخت.
آثار او
برخى آثار وى عبارتنداز:النجوم الزاهرة، المنهل الصافي، حوادث-الدهور، مورد اللطافة، البشارة، البحر الزاخر و...