برزگر خالقی، محمدرضا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{وابسته‌ها}}' به '{{وابسته‌ها}} ') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد رضا' به 'محمدرضا') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR00963.jpg|بندانگشتی|برزگر خالقی، | [[پرونده:NUR00963.jpg|بندانگشتی|برزگر خالقی، محمدرضا]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type='authorName'|برزگر خالقی، | ! نام!! data-type='authorName'|برزگر خالقی، محمدرضا | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
نسخهٔ ۷ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۱۱
| نام | برزگر خالقی، محمدرضا |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1334 هـ.ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 0 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE963AUTHORCODE |
«محمدرضا برزگر خالقى»، در سال 1334ش، متولد شد. تحصيلات ابتدايى و قسمتى از آموزش متوسطه را در دبستان فرهنگ و دبيرستان محمد قزوينى شهر قزوين طى كرد. تحصيلات دبيرستانى‌اش را در آموزشگاه نابينايان و سپس در دبيرستان‌هاى ديگرى سپرى كرد. با پايان يافتن اين مقطع، درسال 1355ش، در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران پذيرفته شد و به آموزش زبان و ادبيات فارسى پرداخت. وى سپس دوره كارشناسى ارشد را طى كرده و درسال 1372، دوره دكترى ادبيات را در دانشگاه تهران به پايان رسانيد.
محمدرضا برزگر خالقى، در پانزده سالگى به دليل وقوع حادثه‌اى، بينايى چشم چپ و قسمت اعظم بينايى چشم راست خود را از دست داد و توانايى خواندن و نوشتن معمولى از او سلب شد.
وى در سال 1355ش، در دبيرستان تهران، به تدريس زبان و ادبيات فارسى و همچنين معارف اسلامى پرداخت و در سال 1366، در مجتمع آموزش عالى دهخدا (دانشگاه بين‌المللى امام خمينى قزوين) به تدريس و پژوهش فرهنگ و ادبيات فارسى مشغول شد.
برزگر خالقى، در همايش‌هاى علمى و آموزشى - پژوهشى متعددى نيز شركت كرده است. وى علاوه بر اينها، مدتى در هندوستان و ارمنستان به تدريس عرفان و ادب ايران پرداخت.
آثار
1. تصحيح ديوان خاقانى؛
2. تصحيح ديوان سنايى؛
3. تصحيح مفاتيح الاعجاز في شرح گلشن راز؛
4. تصويرها و توصيف‌ها در شعر معاصر ايران؛
5. شرح گلشن راز، تأليف الهى اردبيلى؛
6. شرح گلشن راز، تأليف وثوق الحكماى سبزوارى؛
7. قصص العلماء، تأليف محمد بن سليمان تنكابنى؛
8. گلشن عشق، گزيده شرح گلشن راز لاهيجى؛
9. يك فروغ رخ ساقى؛
10. شاخ نبات حافظ.