استرآبادی، محمدجعفر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'محمد باقر' به 'محمدباقر') |
(لینک درون متنی) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR01716.jpg|بندانگشتی|استرآبادی، محمدجعفر بن سیفالدین]] | [[پرونده:NUR01716.jpg|بندانگشتی|استرآبادی، محمدجعفر بن سیفالدین]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |استرآبادی، محمدجعفر بن سیفالدین | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | ش‍ری‍ع‍ت‍م‍دار استرآبادی، محمدجعفر بن سیفالدین | ||
ش‍ری‍ع‍ت‍م‍دار، محمدجعفر بن سیفالدین | ش‍ری‍ع‍ت‍م‍دار، محمدجعفر بن سیفالدین | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |استرآباد (مازندران) | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1263 هـ.ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[البراهین القاطعة في شرح تجرید العقائد الساطعة]] | ||
[[لب اللباب فی علم الرجال]] | [[لب اللباب فی علم الرجال]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE1716AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[وحید بهبهانی، محمدباقر|آیت‌الله وحيد بهبهانى]] | [[وحید بهبهانی، محمدباقر|آیت‌الله وحيد بهبهانى]] | ||
سيد مهدى بحر العلوم | [[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|سيد مهدى بحر العلوم]] | ||
مقدس كاظمى | مقدس كاظمى | ||
محقق قمى و.... | [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|محقق قمى]] و.... | ||
== آثار == | == آثار == | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
از وى آثار گوناگونى در موضوعات مختلفى چون فقه، اصول، كلام و عقائد، فلسفه، تاريخ، علوم قران و حديث، اخلاق، علم نجوم، رجال و درايه و غيره به يادگار مانده كه در اين جا به عناوين برخى از آنها اشاره مى شود: | از وى آثار گوناگونى در موضوعات مختلفى چون فقه، اصول، كلام و عقائد، فلسفه، تاريخ، علوم قران و حديث، اخلاق، علم نجوم، رجال و درايه و غيره به يادگار مانده كه در اين جا به عناوين برخى از آنها اشاره مى شود: | ||
مصابيح | [[مصابيح الأصول]]؛ | ||
مشارع الأصول؛ | مشارع الأصول؛ | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
أصل الأصول؛به زبان فارسى | أصل الأصول؛به زبان فارسى | ||
البراهين القاطعة في شرح تجريد العقائد | [[البراهين القاطعة في شرح تجريد العقائد الساطعة]]؛ | ||
اصول الدين؛ | اصول الدين؛ | ||
نسخهٔ ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۳۷
| نام | استرآبادی، محمدجعفر بن سیفالدین |
|---|---|
| نام های دیگر | ش‍ری‍ع‍ت‍م‍دار استرآبادی، محمدجعفر بن سیفالدین
ش‍ری‍ع‍ت‍م‍دار، محمدجعفر بن سیفالدین |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | استرآباد (مازندران) |
| رحلت | 1263 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | البراهین القاطعة في شرح تجرید العقائد الساطعة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1716AUTHORCODE |
شيخ مولى محمّد جعفر بن مولى سيف الدين الأسترآبادي، از عالمان قرن دوازدهم هجرى قمرى، در روستاى نوكنده از توابع استرآباد، شهرى ما بين سارى و گرگان در استان مازندران در سال 1198 ه - ق، زاده شد.
وى با تشويق والد خود به تحصيل علوم مقدماتى در زادگاه خويش پرداخت. پس از چندى متوجه كشور عراق شد و در درس سيد على طباطبايى صاحب رياض المسائل حاضر گشت.
در همين زمان وى تقريرات درس استاد خويش را در قالب اثرى به نام ملاذ الأوتاد به نگارش درآورد.همچنين با تألیف کتاب شوارع الأنام في شرح القواعد در سى سالگى به سال 1228 ق، مورد تحسين استاد خويش قرار گرفت.
وى در سال 1231ق، دو سال قبل از مرگ استادش سيد على طباطبايى، در ايام رياست مولى محمد رضا استرآبادى به زادگاه خويش بازگشت اما اقامتش در آنجا به طول نيانجاميد و پس از تألیف کتاب مشكاه الورى در شرح الفيه شهيد اول، در اوائل رياست و زعامت مولى عبدالوهاب قزوينى به قزوين رفت و مورد تكريم و احترام واقع گشت.فتح على شاه قاجار طى سفرى كه به قزوين داشت به فضل و دانش استرآبادى پى برد و از او خواست كه به تهران برود و استرآبادى نيز خواسته او را اجابت نمود.وى در تهران مورد اجلال و بزرگداشت شاه قاجار واقع گشت و با امكاناتى كه به دستور شاه براى وى فراهم شده بود به تدريس و تصنيف و تألیف پرداخت.
استرآبادى در دفاع از دين و جهاد عليه مخالفان پيش قدم بود و در سال 1241 ه-ق با سيد محمد طباطبايى معروف به سيد مجاهد براى جهاد با قواى متجاوز زوس راهى شد.و چون از جنگ با روس ها بازگشت عازم زيارت خانه خدا شد و از طريق نجف بازگشته در كربلا رحل اقامت افكند تا اينكه در سال 1246 ه-ق برخى از خاندان وى به بلاى طاعون از دنيا رفتند و وى پس از دو سال اقامت در كربلا به ايران بازگشت و بعد از اقامت در شهرهاى مختلفى چون کرمانشاه، طهران و استرآباد به زيارت امام رضا عليه‌السلام مشرف شد. پس از بازگشت محمّد شاه قاجاراز نبرد هرات و ديدار وى با استرآبادى از وى براى مراجعت دوباره به تهران دعوت كرد كه مورد قبول استرآبادى قرار گرفت و در تهران مرجعيت دينى را به عهده گرفت.
استرآبادى سرانجام در سال 1263 هق در تهران دار فانى را وداع گفت و پيكرش بنا به گفته صاحب الذريعه به نجف اشرف منتقل گشت و در مكانى كه خود از پيش معين كرده بود به خاك سپرده شد.
اساتيد
آیت‌الله سيد على طباطبايى حائرى، صاحب رياض المسائل
مقدس كاظمى
محقق قمى و....
آثار
از وى آثار گوناگونى در موضوعات مختلفى چون فقه، اصول، كلام و عقائد، فلسفه، تاريخ، علوم قران و حديث، اخلاق، علم نجوم، رجال و درايه و غيره به يادگار مانده كه در اين جا به عناوين برخى از آنها اشاره مى شود:
مشارع الأصول؛
خزائن العلوم؛
الردّ على الصوفية؛
أصل الأصول؛به زبان فارسى
البراهين القاطعة في شرح تجريد العقائد الساطعة؛
اصول الدين؛
وصل الفصول؛
مؤيّد العارفين و مغانم السالكين؛نسبة الکتاب إلى مؤلّفه