ابن حبیب، حسن بن عمر: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'بدر الدین' به 'بدرالدین') |
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
! نام!! data-type='authorName'|ابن حبیب، حسن بن عمر | ! نام!! data-type='authorName'|ابن حبیب، حسن بن عمر | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type='authorOtherNames'| ابن حبیب الحلبی، ابومحمد | |data-type='authorOtherNames'| ابن حبیب الحلبی، ابومحمد | ||
نسخهٔ ۵ اکتبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۵۷
نام | ابن حبیب، حسن بن عمر |
---|---|
نامهای دیگر | ابن حبیب الحلبی، ابومحمد
بدرالدین الحلبی حلبی، ابن حبیب حلبی، بدر الدین حلی، امام حبیب ابن حبیب حلبی، بدر الدین حسن بن عمر بن حسن بن عمر بن حبیب حلبی |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 779 هـ.ق |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE3999AUTHORCODE |
«حسن بن عمر بن حسن بن عمر بن حبيب» در شهر حلب از شهرهاى امروزى سوريه در سال 710ق متولد شد. پدرش عمر بن حسن از مشاهير زمانه خود محسوب مىشد و از شاگردان ذهبى محسوب مىشود. وى در شهر حلب در محضر اساتيدى چون على بن ابراهيم و عبدالرحمن بن صالح عجمى شاگردى كرد و علم حديث را آموخت.
وى در جهت كسب علم به مناطق زيادى سفر كرد. وى چندين مرتبه به حجاز و زيارت خانه خدا و حرم نبوى شرفياب شد. بعدها سفرى به قاهره داشت و از اهل علم و حديث اين مناطق كسب فيض كرد.
در زمان ابنحبيب در مصر شمار زيادى از مورخين طراز اول در اين شهر زندگى مىكردند كه از آن جمله وزير معروف بيبرس دوادار، ابوالفدا، ابنشاكر و ابنكثير را مىتوان نام برد. در اين ميان ابنحبيب از مورخينى همانند ابنفضل الله العمرى، ابنالوردى، ابن ابيك الصفدى، تاج الدين السبكى و علم الدين البرزالى بيشترين استفاده را برد.
وى در شهرهاى مختلف كارهاى ديوانى انجام مىداد و سرانجام در 21 ربيعالاول 779ق در ارغون وفات يافت.
آثار
1 اخبار الدول و تذكار الاول؛
2 ارشاد السامع و القارى المنتقى من صحيح البخارى؛
3 تحية المسلم من شعر ابن المعلم؛
4 التوشيح في شرح الحاوى؛
5 درة الاسلاك في دولة الاتراك؛
6 دليل المجتاز بارض الحجاز؛
7 الشذور؛
8 تشنيف السامع في وصف الجامع؛
9 نسيم الصبا؛
10 كشف المروط عن محاسن الشروط؛
11 الكوكب الوقاد من کتاب الاعتقاد؛
12 المختار؛
13 معانى اهل البيان من وفيات الاعيان؛
14 النجم الثاقب في اشرف المناقب؛
15 نوح الفاقد؛
16 الفوائد المنتقاة من تاريخ صاحب حماة؛
17 نفحات الارج من کتاب تبصرة الفرج لابنالجوزى.