نجف‌آبادی اصفهانی، عبدالرحیم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'محمد حسين' به 'محمدحسین'
جز (جایگزینی متن - 'شريف العلماء' به 'شریف‌العلماء')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'محمد حسين' به 'محمدحسین')
خط ۳۹: خط ۳۹:
وی در زادگاهش و اصفهان، تحصيلات حوزوى خود را ادامه داد و براى تكميل دروس به نجف مهاجرت نمود. در زمان حيات و مرجعيت [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]، به درس بزرگانى همچون سيد مجاهد حاضر شد و عمده بهره خود را از محضر شریف‌العلماء مازندرانى برد. وى معاصر [[شيخ انصارى]] بوده است و از شيخ محمد نبى تويسركانى صاحب كتاب «لئالى الاخبار» استفاده كرد و در سال 1279ق از وى اجازه‌اى دريافت نمود. مرحوم آيت‌الله علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در الذّريعه مى‌فرمايد: «حاج مولى عبدالرحيم نجف آبادى، عالم، فاضل، مجتهد، فقيه و اصولى بود».
وی در زادگاهش و اصفهان، تحصيلات حوزوى خود را ادامه داد و براى تكميل دروس به نجف مهاجرت نمود. در زمان حيات و مرجعيت [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]، به درس بزرگانى همچون سيد مجاهد حاضر شد و عمده بهره خود را از محضر شریف‌العلماء مازندرانى برد. وى معاصر [[شيخ انصارى]] بوده است و از شيخ محمد نبى تويسركانى صاحب كتاب «لئالى الاخبار» استفاده كرد و در سال 1279ق از وى اجازه‌اى دريافت نمود. مرحوم آيت‌الله علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در الذّريعه مى‌فرمايد: «حاج مولى عبدالرحيم نجف آبادى، عالم، فاضل، مجتهد، فقيه و اصولى بود».


وى بعد از كسب درجه اجتهاد و رسيدن به درجات و كمالات علمى و عملى در نجف اشرف به اصفهان مراجعت و در آنجا مورد توجه همدرس خود، آيت‌الله سيد اسدالله بيد آبادى كه در نجف با هم بودند قرار گرفت. پس از چندى در نجف آباد ساكن گرديد و به تأليف، تدريس و تبليغ دين پرداخت. صاحب «المآثر و الاثار» از او به عنوان «رئيس و شخصيت بزرگ و مجتهدى فحل (قوى و نيرومند) نام مى‌برد». وى معاصر صاحب فصول (شيخ محمد حسين رازى اصفهانى) بوده است و از آثار ايشان در نجف آباد، مسجدى در محله حكيم كنار خيابان حكيم (قدس) است.
وى بعد از كسب درجه اجتهاد و رسيدن به درجات و كمالات علمى و عملى در نجف اشرف به اصفهان مراجعت و در آنجا مورد توجه همدرس خود، آيت‌الله سيد اسدالله بيد آبادى كه در نجف با هم بودند قرار گرفت. پس از چندى در نجف آباد ساكن گرديد و به تأليف، تدريس و تبليغ دين پرداخت. صاحب «المآثر و الاثار» از او به عنوان «رئيس و شخصيت بزرگ و مجتهدى فحل (قوى و نيرومند) نام مى‌برد». وى معاصر صاحب فصول (شيخ محمدحسین رازى اصفهانى) بوده است و از آثار ايشان در نجف آباد، مسجدى در محله حكيم كنار خيابان حكيم (قدس) است.


تاريخ وفات ايشان معلوم نيست، منتهى بعد از سال 1286ق كه كتاب «حقايق الاصول» خود را چاپ كرده، از دنيا رحلت كرده است. جنازه آن مرحوم را طبق وصيتش به نجف اشرف منتقل كردند و در وادى السلام به خاك سپردند.
تاريخ وفات ايشان معلوم نيست، منتهى بعد از سال 1286ق كه كتاب «حقايق الاصول» خود را چاپ كرده، از دنيا رحلت كرده است. جنازه آن مرحوم را طبق وصيتش به نجف اشرف منتقل كردند و در وادى السلام به خاك سپردند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش