موسوی همدانی، سید ابوالحسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«آيت‌الله سيد ابوالحسن موسوى همدانى»، در 21 رمضان 1347ق / 1308ش، در همدان به دنيا آمد و پس از گذراندن سطوح علمى مقدماتى، در زمره شاگردان آيت‌الله آخوند ملا على معصومى همدانى درآمد. | «آيت‌الله سيد ابوالحسن موسوى همدانى»، در 21 رمضان 1347ق / 1308ش، در همدان به دنيا آمد و پس از گذراندن سطوح علمى مقدماتى، در زمره شاگردان آيت‌الله آخوند ملا على معصومى همدانى درآمد. | ||
او پس از آن، راهى شهر مقدس قم شد و از محضر حضرات آيات [[بروجردی، حسین|بروجردى]] ، سلطانى، گلپايگانى و... بهره برد و 10 سال نيز در محضر [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) كسب فيض كرد. | او پس از آن، راهى شهر مقدس قم شد و از محضر حضرات آيات [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، سلطانى، گلپايگانى و... بهره برد و 10 سال نيز در محضر [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) كسب فيض كرد. | ||
وى در سال 1339ش، با حكم [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] ، به‌عنوان مبلغ به قروه كردستان مهاجرت كرد و مدتى نيز با پيشنهاد مرحوم آيت‌الله اشراقى، داماد حضرت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، براى فعاليت‌هاى دينى و انقلابى به شهر نراق رفت. | وى در سال 1339ش، با حكم [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]]، به‌عنوان مبلغ به قروه كردستان مهاجرت كرد و مدتى نيز با پيشنهاد مرحوم آيت‌الله اشراقى، داماد حضرت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، براى فعاليت‌هاى دينى و انقلابى به شهر نراق رفت. | ||
ايشان در سال 1353ش، به دعوت مردم، سمت امام جماعت مسجد فرشته تهران را پذيرفت و پس از پيروزى انقلاب اسلامى، مأمور اجراى فرمان 8 ماده‌اى امام، در استان آذربايجان غربى شد. | ايشان در سال 1353ش، به دعوت مردم، سمت امام جماعت مسجد فرشته تهران را پذيرفت و پس از پيروزى انقلاب اسلامى، مأمور اجراى فرمان 8 ماده‌اى امام، در استان آذربايجان غربى شد. | ||
نسخهٔ ۱۷ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۰۹:۵۴
| نام | موسوی همدانی، ابوالحسن |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 0 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE838AUTHORCODE |
«آيت‌الله سيد ابوالحسن موسوى همدانى»، در 21 رمضان 1347ق / 1308ش، در همدان به دنيا آمد و پس از گذراندن سطوح علمى مقدماتى، در زمره شاگردان آيت‌الله آخوند ملا على معصومى همدانى درآمد.
او پس از آن، راهى شهر مقدس قم شد و از محضر حضرات آيات بروجردى، سلطانى، گلپايگانى و... بهره برد و 10 سال نيز در محضر امام خمينى(ره) كسب فيض كرد.
وى در سال 1339ش، با حكم آيت‌الله بروجردى، به‌عنوان مبلغ به قروه كردستان مهاجرت كرد و مدتى نيز با پيشنهاد مرحوم آيت‌الله اشراقى، داماد حضرت امام خمينى(ره)، براى فعاليت‌هاى دينى و انقلابى به شهر نراق رفت.
ايشان در سال 1353ش، به دعوت مردم، سمت امام جماعت مسجد فرشته تهران را پذيرفت و پس از پيروزى انقلاب اسلامى، مأمور اجراى فرمان 8 ماده‌اى امام، در استان آذربايجان غربى شد.
وى در سال 1363ش، با حكم امام خمينى(ره) به‌عنوان نماينده امام و امام جمعه همدان منصوب شد و در دوره‌هاى دوم و سوم مجلس خبرگان رهبرى، به نمايندگى از سوى مردم همدان، به عضويت اين مجلس درآمد.
ايشان در سال‌هاى پايانى عمر خود، بر اثر بيمارى، مدتى بسترى شد و با توجه به طولانى شدن مدت بيمارى و با هدف تقويت جايگاه نمايندگى ولى فقيه در استان، استعفاى خود را به رهبر انقلاب تقديم كرد.
حضرت آيت‌الله خامنه‌اى، در سفر خود به استان همدان در سال 1383ش، در اجتماع روحانيون استان، وى را مورد تفقد قرار داد و از خدمات 18 ساله او در سمت امامت جمعه همدان تجليل كرد.
ايشان پس از سه سال بيمارى، ظهر روز سه شنبه، دهم آبان‌ماه 1386ش، به علت عارضه مغزى، در بيمارستان ولى‌عصر(عج) قم درگذشت.
پيكر ايشان، از مسجد امام حسن عسكرى(ع) قم تا حرم مطهر حضرت معصومه(س) تشييع و سپس به همدان منتقل شد.
از جمله آثار او، ترجمه بخش‌هايى از بحار الانوار است.