۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابواسحاق احمد بن محمد ثعلبى' به 'ابواسحاق احمد بن محمد ثعلبى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
مؤلف در نگارش اثر از احاديث و اخبار، نقل قولهايى از علماى اهل سنّت و هم چنين آثارى كه دانشمندان اهل سنّت در رابطه با امام زمان(ع) تألیف نمودهاند، سود جسته است و كاملاً روش او سبقه نقلى دارد. | مؤلف در نگارش اثر از احاديث و اخبار، نقل قولهايى از علماى اهل سنّت و هم چنين آثارى كه دانشمندان اهل سنّت در رابطه با امام زمان(ع) تألیف نمودهاند، سود جسته است و كاملاً روش او سبقه نقلى دارد. | ||
ايشان ابتدا از احاديثى كه در [[صحيح بخارى]] و [[صحيح مسلم]] نقل شده، هر باب را شروع مىكند و در ادامه از مستدرك [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]]، [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]]، [[سنن أبيداود]] ، [[ابن ماجه، محمد بن یزید|ابن ماجه]]، [[المجتبی من السنن (المشهور بسنن النسائی)]] | ايشان ابتدا از احاديثى كه در [[صحيح بخارى]] و [[صحيح مسلم]] نقل شده، هر باب را شروع مىكند و در ادامه از مستدرك [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]]، [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]]، [[سنن أبيداود]]، [[ابن ماجه، محمد بن یزید|ابن ماجه]]، [[المجتبی من السنن (المشهور بسنن النسائی)]] ، [[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|ترمذى]] به ترتيب نقل اخبار مىكند. آنچه در باب نقل احاديث بايد متذكر شد، اكثر نقل مؤلف از احاديث [[صحيح مسلم]] مىباشد و از [[صحيح بخارى]] بطور قليل حديث نقل نموده است. | ||
ايشان همچنين از كتب تفسيرى؛ از جمله تفسير [[طبری، محمد بن جریر|ابن جرير طبرى]]، [[الكشف و البيان المعروف تفسير الثعلبي|ابواسحاق احمد بن محمد ثعلبى]] و كتب الملاحم و الفتن از جمله ابوعبدالله نعيم بن حماد مروزى، ابونعيم عبدالله اصفهانى و ابن منادى و كتب تاريخ انبياء و كتب مسالك و ممالك؛ از جمله خرداذبه و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] دينورى و ابوالعباس احمدبن يحيى در نگارش اثر سود جسته است. روش ايشان در نقل احاديث، حذف سلسله سند روايت مىباشد و از آوردن هر گونه توضيح و تعليل از جانب خود، خوددارى نموده است. | ايشان همچنين از كتب تفسيرى؛ از جمله تفسير [[طبری، محمد بن جریر|ابن جرير طبرى]]، [[الكشف و البيان المعروف تفسير الثعلبي|ابواسحاق احمد بن محمد ثعلبى]] و كتب الملاحم و الفتن از جمله ابوعبدالله نعيم بن حماد مروزى، ابونعيم عبدالله اصفهانى و ابن منادى و كتب تاريخ انبياء و كتب مسالك و ممالك؛ از جمله خرداذبه و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] دينورى و ابوالعباس احمدبن يحيى در نگارش اثر سود جسته است. روش ايشان در نقل احاديث، حذف سلسله سند روايت مىباشد و از آوردن هر گونه توضيح و تعليل از جانب خود، خوددارى نموده است. |
ویرایش