عرفانیان یزدی، غلامرضا: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'بالدين' به 'بالدين') |
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
# فهرست مخطوطات كتابخانه آستان قدس رضوى، ج 812؛ | # فهرست مخطوطات كتابخانه آستان قدس رضوى، ج 812؛ | ||
# تحقيق «قصص الانبياء» قطبالدين راوندى؛ | # تحقيق «قصص الانبياء» قطبالدين راوندى؛ | ||
# تحقيق «[[الزهد|كتاب الزهد]] » [[کوفی اهوازی، حسین بن سعید|حسين بن سعيد اهوازى]]؛ | # تحقيق «[[الزهد|كتاب الزهد]]» [[کوفی اهوازی، حسین بن سعید|حسين بن سعيد اهوازى]]؛ | ||
# الثقات فى اسانيد كامل الزيارات؛ | # الثقات فى اسانيد كامل الزيارات؛ | ||
# تقريرات درس فقه آيتاللّه خويى؛ | # تقريرات درس فقه آيتاللّه خويى؛ |
نسخهٔ ۳ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۲۴
نام | عرفانیان یزدی، غلامرضا |
---|---|
نام های دیگر | عرفانیان، غلامرضا
عرفانیان الیزدی، غلامرضا عرفانیان خراسانی، غلامرضا |
نام پدر | |
متولد | 1315 هـ.ش |
محل تولد | |
رحلت | 1424 هـ.ق |
اساتید | |
برخی آثار |
الرای السدید في الاجتهاد و التقلید و الاحتیاط و القضاء تتمیم کتاب أصول الفقه (أصالة البراءة، أصالة الاشتغال، أصالة التخییر) |
کد مولف | AUTHORCODE667AUTHORCODE |
ولادت
شيخ غلامرضا عرفانيان خراسانى، در سال 1349ق، در مشهد مقدس به دنيا آمد.
تحصیلات
ايشان، پس از دوران كودكى و نوجوانى، ادبيات و سطوح را در حوزه مشهد مقدس گذرانيد، سپس در سال 1375ق به نجف اشرف مهاجرت كرد و در درسهاى حضرات آيات عظام: آقاى خويى و آقاى حكيم و شيخ محمدرضا مظفر شركت كرد و مبانى علمىاش را استوار ساخت و تقريرات درس آنان را نگاشت.
او در نجف در تحقيق برخى از مجلدات «بحار الانوار» و كتب اربعه شركت جست و جزو اعضاى گروه تحقيق «معجم رجال الحديث» آيتاللّهالعظمى خويى بود، سپس به قم آمد و يكسره به تحقيق و تأليف و تدريس سطوح پرداخت و همچنان زمانى هم در مشهد مقدس اقامت گزيد.
آثار
- صلاة الليل؛
- تتميم اصول الفقه؛
- مشايخ الثقات؛
- الرأى السديد فى الاجتهاد و التقليد (تقريرات بحث آيتاللّه خويى)؛
- مغانم الحسنى فى شرح الالعروة الوثقی؛
- فلسفه غيبت حضرت ولى عصر(عج)؛
- فهرست مخطوطات كتابخانه آستان قدس رضوى، ج 812؛
- تحقيق «قصص الانبياء» قطبالدين راوندى؛
- تحقيق «كتاب الزهد» حسين بن سعيد اهوازى؛
- الثقات فى اسانيد كامل الزيارات؛
- تقريرات درس فقه آيتاللّه خويى؛
- تقريرات درس اصول آيتاللّه خويى.
وفات
آن عالم بزرگوار پس از عمرى تحقيق و تأليف، در اثر بيمارى در روز جمعه 5 رمضان المبارك 1424ق برابر با 9 آبان 1382ش در سن 75 سالگى درگذشت و پيكر پاكش پس از تشييع و نماز به خاك سپرده شد.