مغنیه، محمدجواد: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'كفايه' به 'كفايه ') |
جز (جایگزینی متن - 'كفايه' به 'كفايه ') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
وى در خانوادهاى پايينتر از متوسط مىزيست. در سنين پيش از ده سالگى همراه با پدرش براى نخستين بار، به نجف سفر كرد و در ده سالگى با از دست دادن پدر، به گفته خود وى، دوران فقر و تنگدستى را آغاز كرد. | وى در خانوادهاى پايينتر از متوسط مىزيست. در سنين پيش از ده سالگى همراه با پدرش براى نخستين بار، به نجف سفر كرد و در ده سالگى با از دست دادن پدر، به گفته خود وى، دوران فقر و تنگدستى را آغاز كرد. | ||
مغنيه در سال 1925م. به نجف اشرف رفت و تا 1936م. يعنى به مدت يازده سال در اين شهر به فراگيرى علوم دينى پرداخت. وى «اجروميه» و «قطرالندى» و دروسى همانند آن را از برادر خويش فراگرفت؛ معالم و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را نزد سيّد حمامى گذراند و البته بيشترين بهره را نيز ظاهراً از ايشان برده است و در زندگينامه خود نوشت خويش، بيش از همه از او ياد مىكند. [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نيز در محضر آيةالله خوئى گذراند و از آن پس در درسهاى خارج حضور يافت. او همچنين در ايام تعطيلى درسها در نجف، اوقات خود را در كتابخانهها مىگذراند و به مطالعه مشغول بود. | مغنيه در سال 1925م. به نجف اشرف رفت و تا 1936م. يعنى به مدت يازده سال در اين شهر به فراگيرى علوم دينى پرداخت. وى «اجروميه» و «قطرالندى» و دروسى همانند آن را از برادر خويش فراگرفت؛ معالم و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|[[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] ]] را نزد سيّد حمامى گذراند و البته بيشترين بهره را نيز ظاهراً از ايشان برده است و در زندگينامه خود نوشت خويش، بيش از همه از او ياد مىكند. [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نيز در محضر آيةالله خوئى گذراند و از آن پس در درسهاى خارج حضور يافت. او همچنين در ايام تعطيلى درسها در نجف، اوقات خود را در كتابخانهها مىگذراند و به مطالعه مشغول بود. | ||
پس از بازگشت به لبنان در 1936م. به روستاى خود طيردبا كه در نزديكى مرز فلسطين واقع شده است، رفت و تا سال 1948م. در آن جا به تبليغ مشغول بود و زندگى مىگذراند. از يادداشتهاى مغنيه چنين برمىآيد كه در اين دوره هم از آرامش روستا خرسند است و هم از اينكه مجالى براى خواندن و نوشتن و امكاناتى براى تحقيق و مطالعه ندارد ناخشنود. | پس از بازگشت به لبنان در 1936م. به روستاى خود طيردبا كه در نزديكى مرز فلسطين واقع شده است، رفت و تا سال 1948م. در آن جا به تبليغ مشغول بود و زندگى مىگذراند. از يادداشتهاى مغنيه چنين برمىآيد كه در اين دوره هم از آرامش روستا خرسند است و هم از اينكه مجالى براى خواندن و نوشتن و امكاناتى براى تحقيق و مطالعه ندارد ناخشنود. |
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۹:۱۷
نام | مغنیه، محمدجواد |
---|---|
نام های دیگر | مغنیه عاملی، محمد جواد |
نام پدر | |
متولد | 1904 م |
محل تولد | |
رحلت | 1358 هـ.ش یا 1400 هـ.ق یا 1979 م |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مولف | AUTHORCODE163AUTHORCODE |
معرفى اجمالى
محمد جواد مغنية عاملى در سال (1904م) در طيردبا از توابع شهرستان صور لبنان ديده به جهان گشود.
وى در خانوادهاى پايينتر از متوسط مىزيست. در سنين پيش از ده سالگى همراه با پدرش براى نخستين بار، به نجف سفر كرد و در ده سالگى با از دست دادن پدر، به گفته خود وى، دوران فقر و تنگدستى را آغاز كرد.
مغنيه در سال 1925م. به نجف اشرف رفت و تا 1936م. يعنى به مدت يازده سال در اين شهر به فراگيرى علوم دينى پرداخت. وى «اجروميه» و «قطرالندى» و دروسى همانند آن را از برادر خويش فراگرفت؛ معالم و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه ]] را نزد سيّد حمامى گذراند و البته بيشترين بهره را نيز ظاهراً از ايشان برده است و در زندگينامه خود نوشت خويش، بيش از همه از او ياد مىكند. مكاسب را نيز در محضر آيةالله خوئى گذراند و از آن پس در درسهاى خارج حضور يافت. او همچنين در ايام تعطيلى درسها در نجف، اوقات خود را در كتابخانهها مىگذراند و به مطالعه مشغول بود.
پس از بازگشت به لبنان در 1936م. به روستاى خود طيردبا كه در نزديكى مرز فلسطين واقع شده است، رفت و تا سال 1948م. در آن جا به تبليغ مشغول بود و زندگى مىگذراند. از يادداشتهاى مغنيه چنين برمىآيد كه در اين دوره هم از آرامش روستا خرسند است و هم از اينكه مجالى براى خواندن و نوشتن و امكاناتى براى تحقيق و مطالعه ندارد ناخشنود.
مغنيه در سال 1948م. با عهدهدار شدن سمت قاضى فقه جعفرى روانه بيروت شد و از اين سال تا دوران كنارهگيرى از كارهاى اجرايى در اين شهر ماند. در سال 1949م. مشاور محكمه علياى جعفرى شد و از سال 1951 تا 1956 م. رياست اين محكمه را برعهده داشت و از 1956 تا 1958م. يعنى آغاز دوران بازنشستگى در سِمَت مشاور اين محكمه بود.
مغنيه در يادداشتهاى خود بركنار شدن از رياست محكمه علياى جعفرى را آغاز دورانى شكوفايى خويش مىداند كه در آن كارهاى علمى سترگى را به رشته تحرير درآورد.
دوره ميان سالهاى 1957 تا 1979 م. دوران شكوفايى قلم و پركارترين دوره زندگى فرهنگى مغنيه است. عمده كتابهاى وى در همين دوره تأليف شده و او در همين دوره سفرهايى به قاهره، قم و مشهد داشته و با علماى ايران و مصر ديدارهايى انجام داده است.
مغنيه در سال (1979 م1400/ق) در بيروت درگذشت و پيكر او را در نجف به خاك سپردند.
آثار
مغنيه افزون بر پنجاه اثر تأليف كرده است كه از آن جمله است:
- فقه الامام جعفر الصادق در 6 جلد
- الفقه على المذاهب الخمسه در يك جلد كه به زبان فارسى نيز ترجمه شده است.3-التفسير الكاشف در 7 جلد كه به زبان فارسى نيز ترجمه شده است.
- فى ظلال الصحيفة السجاديه
- فى ظلال نهجالبلاغه
وابستهها
الفقه علی المذاهب الخمسة: الجعفري - الحنفي - المالکي - الشافعي - الحنبلي
الحسین علیهالسلام و بطلة کربلاء
الجوامع و الفوارق بین السنة و الشیعة
قیم أخلاقیة في فقه الإمام جعفر الصادق(ع)
امامت علي(ع) در آينه عقل و قرآن
معالم الفلسفه الاسلاميه نظرات في التصوف و الکرامات
فضائل الامام علی علیهالسلام: علمه، جوده، شجاعته، صلاته، بلاغته، حروبه، و غیر ذلک
الفقه علي المذاهب الخمسة (الجعفري، الحنفي، المالکي، الشافعي، الحنبلي)
الفقه علی المذاهب الخمسه: الجعفری - الحنفی - المالکی - الشافعی- الحنبلی