کشفی، سید محمدتقی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'مكاسب' به 'مكاسب ') |
جز (جایگزینی متن - 'كفايه' به 'كفايه ') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==کسب علم و دانش== | ==کسب علم و دانش== | ||
محمدتقى در سال 1320ش به تحصيل علوم دينى روى آورد. مقدمات را در بروجرد نزد مرحوم فيضى و مرحوم مجاهدى فرا گرفت و در سال 1326ش به قم مهاجرت كرد و لمعتين را نزد شيخ صدوق و رسائل را نزد آیت‌الله شيخ [[حائری، مرتضی|مرتضى حائرى يزدى]] و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نزد آیت‌الله سلطانى طباطبايى و كفايه را نزد مرحوم مجاهدى و عبدالجواد اصفهانى آموخت. درس خارج فقه و اصول را نزد آيات عظام [[خ‍م‍ی‍ن‍ی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]](ره)، محقق داماد، حجت كوه كمره‌اى و بروجردى فرا گرفت و به درجه اجتهاد نائل آمد و همزمان فلسفه و كلام و تفسير نيز نزد [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] آموخت. | محمدتقى در سال 1320ش به تحصيل علوم دينى روى آورد. مقدمات را در بروجرد نزد مرحوم فيضى و مرحوم مجاهدى فرا گرفت و در سال 1326ش به قم مهاجرت كرد و لمعتين را نزد شيخ صدوق و رسائل را نزد آیت‌الله شيخ [[حائری، مرتضی|مرتضى حائرى يزدى]] و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نزد آیت‌الله سلطانى طباطبايى و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را نزد مرحوم مجاهدى و عبدالجواد اصفهانى آموخت. درس خارج فقه و اصول را نزد آيات عظام [[خ‍م‍ی‍ن‍ی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]](ره)، محقق داماد، حجت كوه كمره‌اى و بروجردى فرا گرفت و به درجه اجتهاد نائل آمد و همزمان فلسفه و كلام و تفسير نيز نزد [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] آموخت. | ||
وى تا سال 1334ش در قم به تحصيل و تدريس سطوح عاليه اشتغال داشت تا اينكه به دستور [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] و درخواست عده‌اى از مردم تهران، براى اقامه نماز و تصدى امور شرعيه به آن شهر رفت و 45 سال در مسجد سادات، واقع در ميدان زندان قصر به اقامه نماز و تدريس پرداخت. | وى تا سال 1334ش در قم به تحصيل و تدريس سطوح عاليه اشتغال داشت تا اينكه به دستور [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] و درخواست عده‌اى از مردم تهران، براى اقامه نماز و تصدى امور شرعيه به آن شهر رفت و 45 سال در مسجد سادات، واقع در ميدان زندان قصر به اقامه نماز و تدريس پرداخت. | ||
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۹:۰۳
| نام | کشفی، محمدتقی |
|---|---|
| نام های دیگر | سید محمدتقی کشفی
کشفی، سید محمدتقی بن سید جعفر |
| نام پدر | |
| متولد | 1304 هـ.ش |
| محل تولد | بروجرد |
| رحلت | 1379 هـ.ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | مسالک الأفهام إلی آیات الأحکام |
| کد مولف | AUTHORCODE10209AUTHORCODE |
ولادت
آیت‌الله سيد محمد تقى كشفى در سال 1304ش در بروجرد ديده به جهان گشود.
پدر او سيد جعفر كشفى از علماى بزرگ بود.
کسب علم و دانش
محمدتقى در سال 1320ش به تحصيل علوم دينى روى آورد. مقدمات را در بروجرد نزد مرحوم فيضى و مرحوم مجاهدى فرا گرفت و در سال 1326ش به قم مهاجرت كرد و لمعتين را نزد شيخ صدوق و رسائل را نزد آیت‌الله شيخ مرتضى حائرى يزدى و مكاسب را نزد آیت‌الله سلطانى طباطبايى و كفايه را نزد مرحوم مجاهدى و عبدالجواد اصفهانى آموخت. درس خارج فقه و اصول را نزد آيات عظام امام خمينى(ره)، محقق داماد، حجت كوه كمره‌اى و بروجردى فرا گرفت و به درجه اجتهاد نائل آمد و همزمان فلسفه و كلام و تفسير نيز نزد علامه طباطبايى آموخت.
وى تا سال 1334ش در قم به تحصيل و تدريس سطوح عاليه اشتغال داشت تا اينكه به دستور آیت‌الله بروجردى و درخواست عده‌اى از مردم تهران، براى اقامه نماز و تصدى امور شرعيه به آن شهر رفت و 45 سال در مسجد سادات، واقع در ميدان زندان قصر به اقامه نماز و تدريس پرداخت.
وى از بسيارى از بزرگان شيعه اجازات متعدد روايى، اجتهادى، و امور حسبيه دريافت نمود كه از جمله آنها آيات عظام، شيخ آقا بزرگ تهرانى، شيخ عبدالنبى عراقى، امام خمينى(ره)، شريعتمدارى، سيد عبدالهادى شيرازى، شاهرودى، گلپايگانى، حكيم، سيد على يثربى، و آیت‌الله بروجردى بوده‌اند.
آثار
از وى كتاب‌هاى ارزنده‌اى به جاى مانده كه برخى از آنها تصحيح و برخى ديگر تاليف مى‌باشند:
- تصحيح مفاتيح الجنان؛
- تحفه طوسيه؛
- هديه الزائرين؛
- بهج الصباغه فى نهج البلاغه؛
- مسالك الافهام الى آيات الاحكام؛
- مبسوط شيخ طوسى؛
- اجابه المضطرين؛
- تنظيم فهرست تذكره علامه؛
- تصحيح روضات الجنات؛
- بينات الفريد؛
- تفسير سوره حشر؛
- اثبات صانع و مراتب توحيد؛
- تفسير سوره‌هاى اسراء، مؤمنون و ملك؛
- العقد المنير فى مايتعلق بدراهم و الدنانير؛
- شريح ابن ميثم بر نهج‌البلاغه؛
- شرح حال آیت‌الله سيد جعفر كشفى.
وفات
سيد محمدتقى كشفى سرانجام در سن 75 سالگى در روز دوشنبه 26 ارديبهشت 1379 برابر دهم صفر 1421ق دار فانى را وداع گفت. نماز او را آیت‌الله جوادى آملى خواند و در قبرستان باغ بهشت مدفون شد.