۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'آیتالله خویی' به 'آیتالله خویی ') |
|||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
نویسنده در مقدمه کتاب موضوع تحریف قرآن کریم را یکی از برجستهترین مسائلی دانسته که با انگیزه سیاسی نه علمی مطرح شده است: «تاریخ فکرى مسلمانان همواره شاهد دو رویکرد متضاد علمى و اعتقادى بر سر مسائل مهم قرآنى و غیر قرآنی بوده است. دراینبین گاهى انگیزههاى اعتقادى، با رنگ سیاسى یا مذهبى چیره شده و توانسته است روح علمى را در این مسائل به رکود بکشاند یا از صفحه تحولات فکرى، پنهان کند یا دستکم آن را به حاشیه براند. کشمکشى که بر سر مخلوق بودن قرآن و حادث یا قدیم بودن آن شدت یافت روشنترین گواه بر قدرت لابىها و محافل سیاسى است و نشان مىدهد تا چه میزان ریشه اختلاف علمى به آنها برمىگردد. این گروهها با اختلافافکنى علمى در پى تثبیت و تحکیم مبانى اعتقادى خود و به دست گرفتن امور اجتماعى و فرهنگى جامعه هستند. اما شبهات تنها به موارد مذکور محدود نیست، بلکه نمونههاى بسیارى ازایندست وجود دارد. شاید مهمترین آنها، موضوع تحریف باشد که از برجستهترین مسائلى است که در طول تاریخ مسلمانان، وارد عرصه کشمکش اعتقادى، از دو جنبه سیاسى و مذهبى شده است. پرداختن به این مسئله بیشتر با انگیزههاى سیاسى و رویارویى مذهبى همراه است تا بررسى منصفانه و پژوهش علمى و منطقى»<ref>ر.ک: همان، ص12-11؛ مقدمه، ص8-7</ref>. | نویسنده در مقدمه کتاب موضوع تحریف قرآن کریم را یکی از برجستهترین مسائلی دانسته که با انگیزه سیاسی نه علمی مطرح شده است: «تاریخ فکرى مسلمانان همواره شاهد دو رویکرد متضاد علمى و اعتقادى بر سر مسائل مهم قرآنى و غیر قرآنی بوده است. دراینبین گاهى انگیزههاى اعتقادى، با رنگ سیاسى یا مذهبى چیره شده و توانسته است روح علمى را در این مسائل به رکود بکشاند یا از صفحه تحولات فکرى، پنهان کند یا دستکم آن را به حاشیه براند. کشمکشى که بر سر مخلوق بودن قرآن و حادث یا قدیم بودن آن شدت یافت روشنترین گواه بر قدرت لابىها و محافل سیاسى است و نشان مىدهد تا چه میزان ریشه اختلاف علمى به آنها برمىگردد. این گروهها با اختلافافکنى علمى در پى تثبیت و تحکیم مبانى اعتقادى خود و به دست گرفتن امور اجتماعى و فرهنگى جامعه هستند. اما شبهات تنها به موارد مذکور محدود نیست، بلکه نمونههاى بسیارى ازایندست وجود دارد. شاید مهمترین آنها، موضوع تحریف باشد که از برجستهترین مسائلى است که در طول تاریخ مسلمانان، وارد عرصه کشمکش اعتقادى، از دو جنبه سیاسى و مذهبى شده است. پرداختن به این مسئله بیشتر با انگیزههاى سیاسى و رویارویى مذهبى همراه است تا بررسى منصفانه و پژوهش علمى و منطقى»<ref>ر.ک: همان، ص12-11؛ مقدمه، ص8-7</ref>. | ||
مباحث مقدماتی کتاب با بررسی مفهوم تحریف آغاز شده است. در مطلع این بحث کلامی از آیتالله خویی ذکر شده است: «وقتى که لفظ تحریف گفته مىشود، بهطور مشترک، معانى متعددى از آن اراده مىگردد. برخى از آنها بهاتفاق مسلمانان در قرآن وارد شده، و برخى نیز بهاتفاق آنان، در قرآن وارد نشده است و درباره برخى دیگر میان مسلمانان اختلاف است»<ref>ر.ک: همان، ص13؛ همان، ص8</ref>. | مباحث مقدماتی کتاب با بررسی مفهوم تحریف آغاز شده است. در مطلع این بحث کلامی از [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خویی]] ذکر شده است: «وقتى که لفظ تحریف گفته مىشود، بهطور مشترک، معانى متعددى از آن اراده مىگردد. برخى از آنها بهاتفاق مسلمانان در قرآن وارد شده، و برخى نیز بهاتفاق آنان، در قرآن وارد نشده است و درباره برخى دیگر میان مسلمانان اختلاف است»<ref>ر.ک: همان، ص13؛ همان، ص8</ref>. | ||
در ادامه این مباحث، معانی مختلف تحریف قرآن کریم ذکر و چنین نتیجهگیری شده است که هرچند در قرآن صدر اسلام تحریف به فزونى و کاهش واقع شد، اما در زمان عثمان از بین رفت و تنها قرآنهایى که تواتر آن از پیامبر(ص) ثابت شده بود، باقى ماند. نویسنده سپس تحریف به فزونى، بدین معنا که بعضى از قرآنى که در دست ماست جزء کلام نازلشده نیست را به اجماع مسلمانان باطل میداند. و در رابطه با تحریف به کاهش، بدین معنا که قرآن موجود در دست ما شامل همه قرآنى که از آسمان نازل شده، نیست، بلکه قسمتى از آن از بین رفته است را اختلافی میداند که گروهى آن را اثبات و گروهى آن را نفى کردهاند<ref>ر.ک: همان، ص16-13؛ همان، ص12-8</ref>. | در ادامه این مباحث، معانی مختلف تحریف قرآن کریم ذکر و چنین نتیجهگیری شده است که هرچند در قرآن صدر اسلام تحریف به فزونى و کاهش واقع شد، اما در زمان عثمان از بین رفت و تنها قرآنهایى که تواتر آن از پیامبر(ص) ثابت شده بود، باقى ماند. نویسنده سپس تحریف به فزونى، بدین معنا که بعضى از قرآنى که در دست ماست جزء کلام نازلشده نیست را به اجماع مسلمانان باطل میداند. و در رابطه با تحریف به کاهش، بدین معنا که قرآن موجود در دست ما شامل همه قرآنى که از آسمان نازل شده، نیست، بلکه قسمتى از آن از بین رفته است را اختلافی میداند که گروهى آن را اثبات و گروهى آن را نفى کردهاند<ref>ر.ک: همان، ص16-13؛ همان، ص12-8</ref>. | ||
ویرایش