ابن کمال پاشا، احمد بن سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين') |
جز (جایگزینی متن - ' فى ' به ' في ') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
«شمس الدين احمد بن سليمان» مشهور به كمال پاشازاده از علماى مشهور عثمانى و از مردم ادرنه است. پدربزرگش عثمانى بود و وى از همان اوان كودكى به كسب علم پرداخت و پس از آن كه | «شمس الدين احمد بن سليمان» مشهور به كمال پاشازاده از علماى مشهور عثمانى و از مردم ادرنه است. پدربزرگش عثمانى بود و وى از همان اوان كودكى به كسب علم پرداخت و پس از آن كه في الجمله در علم كمالى يافت، همراه اردوى سلطان بايزيد ثانى عثمانى به سفر رفت و پس از چندى نزد خطيب‌زاده و معرف‌زاده و مولانا كستللى به تكميل علم پرداخت و آن‌گاه در مدارس ادرنه به تدريس مشغول شد و سپس به منصب قضاى ادرنه و آن‌گاه به سال 922ق به قضاى آناطولى منصوب گرديد و در عصر سلطان سليمان به سال 932ق به رتبه شيخ الاسلامى رسيد و لقب مفتى الثقلين يافت و تا سال 940ق هشت سال در اين مقام بماند. | ||
== تأليفات == | == تأليفات == | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
8. مهمات حاوى فتاوى در مسائل مشكل. | 8. مهمات حاوى فتاوى در مسائل مشكل. | ||
9. رجوع الشيخ الى صباه | 9. رجوع الشيخ الى صباه في قوة الباه. | ||
10. نگارستان كه تقليدى از گلستان سعدى است. | 10. نگارستان كه تقليدى از گلستان سعدى است. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
12. دقايق الحقايق. | 12. دقايق الحقايق. | ||
13. النجوم الظاهره | 13. النجوم الظاهره في احوال المصر و القاهره. | ||
علاوه بر اين او را در زبان‌هاى سه گانه اشعار بسيارى است. | علاوه بر اين او را در زبان‌هاى سه گانه اشعار بسيارى است. | ||
نسخهٔ ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۸:۰۵
| نام | ابن کمال پاشا، احمد بن سلیمان |
|---|---|
| نام های دیگر | ابن کمال پاشا، شمس الدین
پاشا زاده، کمال کمال پاشا زاده |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 940 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE3150AUTHORCODE |
«شمس الدين احمد بن سليمان» مشهور به كمال پاشازاده از علماى مشهور عثمانى و از مردم ادرنه است. پدربزرگش عثمانى بود و وى از همان اوان كودكى به كسب علم پرداخت و پس از آن كه في الجمله در علم كمالى يافت، همراه اردوى سلطان بايزيد ثانى عثمانى به سفر رفت و پس از چندى نزد خطيب‌زاده و معرف‌زاده و مولانا كستللى به تكميل علم پرداخت و آن‌گاه در مدارس ادرنه به تدريس مشغول شد و سپس به منصب قضاى ادرنه و آن‌گاه به سال 922ق به قضاى آناطولى منصوب گرديد و در عصر سلطان سليمان به سال 932ق به رتبه شيخ الاسلامى رسيد و لقب مفتى الثقلين يافت و تا سال 940ق هشت سال در اين مقام بماند.
تأليفات
وى در فقه، تفسير، حديث و ساير علوم دينى و در زبان‌هاى سه گانه اسلامى (فارسى، عربى و تركى) استاد بود و از اين رو به هر سه زبان آثارى از خود به جاى گذاشته است. از جمله تأليفات او مى‌توان به اين آثار اشاره كرد:
1. التغيير و التنقيح در علم اصول.
2. التجويد در كلام.
3. التجريد در شرح التجويد.
4. اصلاح المفتاح در علم معانى.
5. شرح اصلاح المفتاح.
6. شرح بر صحيح بخارى.
7. مشارق انوار.
8. مهمات حاوى فتاوى در مسائل مشكل.
9. رجوع الشيخ الى صباه في قوة الباه.
10. نگارستان كه تقليدى از گلستان سعدى است.
11. محيط اللغة در لغت فارسى.
12. دقايق الحقايق.
13. النجوم الظاهره في احوال المصر و القاهره.
علاوه بر اين او را در زبان‌هاى سه گانه اشعار بسيارى است.
وفات
او سرانجام به سال 940ق درگذشت.