۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' فى ' به ' في '
جز (جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين') |
جز (جایگزینی متن - ' فى ' به ' في ') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«زين الدين عمر بن سهلان ساوى»، قاضى، حكيم و منطقى نامآور قرن 6ق / 12م، است. اطلاعات ما درباره زندگانى او بسيار اندك است. همين اندازه مىدانيم كه مدتها در زادگاه خود، ساوه، عهدهدار منصب قضا بود و سپس به علت نامعلومى از اين كار دست بازداشته و از ساوه به نيشابور رفته و همان جا ماندگار شده است. از اين پس، وى در نيشابور به تحصيل و تحقيق و مكاتبه و مراوده با دانشمندان مشغول بوده و از راه استنساخ كتب، مخصوصاً آثار [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، روزگار مىگذرانيده است. ابن سهلان، چنانكه خود مىنويسد بيشتر عمر را «در پرورش انواع علوم به سر برده است، چه آنچه به علوم شرع تعلق دارد و چه آنچه به علوم حكمت». | «زين الدين عمر بن سهلان ساوى»، قاضى، حكيم و منطقى نامآور قرن 6ق / 12م، است. اطلاعات ما درباره زندگانى او بسيار اندك است. همين اندازه مىدانيم كه مدتها در زادگاه خود، ساوه، عهدهدار منصب قضا بود و سپس به علت نامعلومى از اين كار دست بازداشته و از ساوه به نيشابور رفته و همان جا ماندگار شده است. از اين پس، وى در نيشابور به تحصيل و تحقيق و مكاتبه و مراوده با دانشمندان مشغول بوده و از راه استنساخ كتب، مخصوصاً آثار [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، روزگار مىگذرانيده است. ابن سهلان، چنانكه خود مىنويسد بيشتر عمر را «در پرورش انواع علوم به سر برده است، چه آنچه به علوم شرع تعلق دارد و چه آنچه به علوم حكمت». | ||
سال تولد و وفات او بهدرستى معلوم نيست؛ تنها نكته روشن اين است كه وى معاصر سلطان سنجر سلجوقى (511 - 552ق) بوده و يكى از کتابهاى خود، «الرسالة السنجرية | سال تولد و وفات او بهدرستى معلوم نيست؛ تنها نكته روشن اين است كه وى معاصر سلطان سنجر سلجوقى (511 - 552ق) بوده و يكى از کتابهاى خود، «الرسالة السنجرية في الكائنات العنصرية» را به نام او كرده است. منابع متأخر، بىآنكه به مأخذى استناد كنند، سال وفات او را 540ق / 1145م نوشتهاند، اما بيهقى كه خود با او دوستى و مراوده داشته و در 565ق، وفات يافته است، اشارهاى به تاريخ درگذشت وى نمىكند و فقط مىگويد با او رفت و آمد داشتم و او را درياى مواجى از دانشها يافتم. به نوشته بيهقى - كه قديمترين مأخذ درباره اوست - پس از مرگ ابن سهلان، در مراسم سوگوارى او در ساوه، کتابخانهاش آتش گرفت و در اين آتشسوزى برخى از مصنفات خود وى نيز از ميان رفت. | ||
از استادان و شاگردان ابن سهلان، اطلاع دقيقى در دست نيست. از استادان او فقط شرف الزمان سيد محمد بن يوسف ايلاقى (536ق)، فيلسوف و پزشك معروف را نام بردهاند كه ظاهراً ابن سهلان نزد او طب و فلسفه آموخته است. | از استادان و شاگردان ابن سهلان، اطلاع دقيقى در دست نيست. از استادان او فقط شرف الزمان سيد محمد بن يوسف ايلاقى (536ق)، فيلسوف و پزشك معروف را نام بردهاند كه ظاهراً ابن سهلان نزد او طب و فلسفه آموخته است. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
1. الرسالة السنجرية | 1. الرسالة السنجرية في الكائنات العنصرية؛ | ||
2. البصائر النصيرية؛ | 2. البصائر النصيرية؛ | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
6. تبصره؛ | 6. تبصره؛ | ||
7. رسالة | 7. رسالة في تحقيق نقيض الوجود؛ | ||
8. رسالهاى مختصر در منطق به فارسى كه همراه با رساله «تبصره» به طبع رسيده است؛ | 8. رسالهاى مختصر در منطق به فارسى كه همراه با رساله «تبصره» به طبع رسيده است؛ | ||