غزالی، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type='authorfatherName'| | |data-type='authorfatherName'|محمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type='authorbirthDate'| | |data-type='authorbirthDate'|450ه، 1058 م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type='authorBirthPlace'| | |data-type='authorBirthPlace'|توس | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type='authorDeathDate'|505 هـ.ق | |data-type='authorDeathDate'|505 هـ.ق- طابران طوس | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type='authorTeachers'| | |data-type='authorTeachers'|احمد رادكانى، ابى‌المعالى جوينى، | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
نسخهٔ ۲۸ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۲۶
| نام | غزالی، محمد بن محمد |
|---|---|
| نام های دیگر | ابوحامد غزالی
امام غزالی حجةالاسلام غزالی غزالی، ابوحامد |
| نام پدر | محمد |
| متولد | 450ه، 1058 م |
| محل تولد | توس |
| رحلت | 505 هـ.ق- طابران طوس |
| اساتید | احمد رادكانى، ابى‌المعالى جوينى، |
| برخی آثار | پندنامه حضرت محمد غزالی به یکی از ملوک |
| کد مولف | AUTHORCODE736AUTHORCODE |
ولادت
محمد بن محمد غزالی نام كاملش حجةالاسلام ابوحامد محمد بن محمد غزّالى طوسى است. وى در سال 450 ق در طوس متولّد شد.
کسب علم و دانش
وی در آغاز زندگى در همان شهر نزد احمد رادكانى به تحصيل علوم دينى پرداخت و بعد به نيشابور رفت. در مجلس امام الحرمين ابى‌المعالى جوينى حاضر گرديد و در مدّت كمى مراتب استعداد خود را در فراگرفتن مسائل علمى ظاهر ساخت. غزالى پس از احاطه به علوم مختلف به خدمت خواجه نظام‌الملك وارد شد و خواجه مقدم وى را گرامى داشت و محض امتحان و اختيار مراتب فضل او مجالس مباحثه‌اى از ائمه فضلا تشكيل داد و آن را به مناظره‌ها واداشت، غزالى در اين مباحثات، مايه‌ى سرشار، و پايه‌ى بلند دانش خود را بنمود تا اينكه وزير مزبور وى را در سال 484 ق به تدريس علوم دينى در مدرسه نظاميه‌ى بغداد بگماشت. غزالى در بغداد مدّت چهار سال با جدّ تمام به كار تدريس مشغول بود و تا سال 488 ق كه شهرت خود را به درجه‌ى اعلى رسانيد؛ به طورى‌كه حدود سيصد نفر از اعيان علماء در مجلس درس وى حضور داشته و استفاده مى‌كردند.
وى پس از رسيدن به اوج شوكت و شهرت دريافت كه از اين راه نمى‌توان به آسايش و آرامش روحى رسيد. پس از ترديد بسيار سرانجام دنباله روى صوفيان وارسته‌ى بى نام و نشان شد و در سال 488 ق از بغداد حركت نمود؛ در حالى كه از جميع علائق دنيوى صرفنظر كرد و از مال دنيا به آن قدر كه معيشت عائله او را كفايت كند، اكتفا نمود و به بهانه‌ى زيارت بيت الله از بغداد بيرون رفت و با گمنامى به جهانگردى پرداخت. اين مسافرت غزالى دو سال؛ يعنى از 488 تا 490 ق به طول انجاميد و پس از مراجعت به طوس مدّت نه سال در انزوا و عزلت بسر برد و در خانه خود كه خانقاهى براى صوفيان و مدرسه‌اى براى طلاب بود، گوشه گرفت و به تأليف قسمت عمده كتب خود پرداخت. غزّالى چو ديد كه مرض جهل عمومى شده و اطباء نيز مريضند، به خود گفت كه خلوت و عزلت به چه كار آيد. هنگام آن است كه داروى هدايت بكار دارى تا اين كه در سال 499 ق آهنگ نيشابور كرد و در آن جا به تدريس و وعظ و ارشاد مردم پرداخت و در سال 503 ق دوباره به طوس بازگشت و اين بار به كلى منزوى بود تا اين كه در سال 505 ق در همان جا رحلت نمود و در طابران طوس مدفون گرديد.
آثار غزّالى
دانشمند مصرى دكتر عبدالرحمن بدوى از مجموع پژوهش‌هاى خاورشناسان يارى مى‌گيرد و به نگارش كتاب نفيس «مولّفات الغزالى» مى‌پردازد. اين كتاب به مناسبت جشنواره‌ى هزارمين سال ميلاد ابوحامد غزّالى در تابستان 1960 م منتشر شده است. در اين كتاب از 457 كتاب اصل و منسوب و مشكوك ياد شده كه مولّف، هفتاد و دو تاى آن‌ها را بى‌ترديد از آن غزالى دانسته و در صحّت بقيّه ترديد نموده است.
تعدادى از اين آثار عبارت است از:
- مقاصد الفلاسفه،
- تهافت الفلاسفه،
- معيارالعقول،
- احياء علومالدين،
- بداية الهداية،
- جواهرالقرآن،
- كتاب الاربعين فى اصولالدين،
- كيمياى سعادت،
- زاد آخرت،
- مشكات الانوار،
- تلبيس ابليس،
- حقيقة القرآن،
- نصيحة الملوك،
- رسالة الاقطاب،
- منهاج العابدين
و سايركتب وى.
وفات
وی در سال 505 ق در طوس رحلت نمود و در طابران طوس مدفون گرديد.
وابسته‌ها
پندنامه حضرت محمد غزالی به یکی از ملوک
المصباح المنیر في غریب الشرح الکبیر للرافعي
الرد الجمیل لإلهیة عیسی بصریح الإنجیل
مکاشفة القلوب المقرِّب إلی عَلّام الغُیوب
إتحاف السّادة المتقین بشرح إحیاء علوم الدین
تهافت الفلاسفه، يا، تناقض گويي فيلسوفان
سرّ العالمین و کشف ما في الدارین
فيصل التفرقة بين الإسلام و الزندقة
الدرة الفاخرة في کشف علوم الآخرة
المقصد الأسني: شرح أسماء الله الحسني
مکاشفة القلوب المقرب إلي حضرة علام الغيوب(في علم التصوف). تلخيص
شفاء الغلیل فی بیان الشبه و المخیل و مسالک التعلیل