خدیوجم، سید حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: به کوشش' به '') |
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: محقق' به '') |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'|[[مسیر طالبی یا سفرنامه میرزا ابو طالب خان]] | |data-type='authorWritings'|[[مسیر طالبی یا سفرنامه میرزا ابو طالب خان]] | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
[[احياء علوم الدين]] | [[احياء علوم الدين]] | ||
[[مسیر طالبی یا سفرنامه میرزا ابو طالب خان]] | [[مسیر طالبی یا سفرنامه میرزا ابو طالب خان]] | ||
[[تاریخ قاجار: حقایق الاخبار ناصری]] | [[تاریخ قاجار: حقایق الاخبار ناصری]] | ||
نسخهٔ ۳۰ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۵۴
| نام | خدیو جم، حسین |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1306 هـ.ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1365 هـ.ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | مسیر طالبی یا سفرنامه میرزا ابو طالب خان |
| کد مؤلف | AUTHORCODE4772AUTHORCODE |
سيد حسين خديوجم، فرزند سيد على (از مردم اشكذر يزد) يزدى الاصل، در سال 1306ش در مشهد چشم به دنيا گشود. پس از گذراندن دوره‌ى ابتدايى و متوسطه در سال 1330ش موفق به اخذ ديپلم ادبى شد و در سال 1338ش ليسانس خود را در رشته‌ى زبان و ادبيات فارسى از دانشكده ادبيات دانشگاه مشهد گرفت و از دانشگاه سن ژوزف بيروت در رشته‌ى ادبيات عرب به اخذ درجه دكترى نايل گرديد. وى مدت‌ها در دبيرستان‌هاى شهر زادگاهش به تدريس اشتغال داشت. سپس به تهران منتقل گرديد و در پژوهشكده‌ى فرهنگ ايران به تدريس پرداخت. پس از آن به عنوان محقق در كتابخانه‌ى ملى و بنياد فرهنگ مشغول به كار شد. مدتى نيز رايزن فرهنگى ايران در افغانستان بود.
وى سال‌هايى از عمر خود را به تحقيق و مطالعه در كتابخانه‌هاى مختلف دنيا، به ويژه كشورهاى عربى گذراند. از ايشان بيش از سى جلد كتاب در زمينه تحقيق، تصحيح و ترجمه به جا مانده است. وى از محققان آثار غزالى در ايران بود و مهمترين اثرش در اين‌باره تصحيح و ترجمه‌ى احياء علوم الدين غزالى است كه براى آن پانزده سال عمر صرف نمود.
آثار
- تصحيح كيمياى سعادت
- جواهر القرآن و وجد و سماع (از امام محمد غزالى)
- تصحيح حقايق الاخبار ناصرى (تأليف محمد جعفر خورموجى )
- احياء علوم الدين غزالى (ترجمه مؤيدالدين محمد خوارزمى)
- ترجمه احصاء العلوم (ابونصر فارابى)
- ترجمه آن روزها (ترجمه كتاب الايام اثر طه حسين)
- عقايد فلسفى ابوالعلاء فيلسوف معره (از عمر فروخ)
- هم‌آهنگى مردم (از احمد بن ابى يعقوب اسحاق يعقوبى)
- استخراج آب‌هاى پنهانى (از ابوبكر محمد بن الحسن الحاسب الكرجى)
- روز مادر (با همكارى مهستى بحرينى)
- گفت و شنودى فلسفى در زندان ابوالعلاء معرى (از طه حسين)
- كوشش در چاپ كتاب روضه خلد (از مجدالدين خوافى و به تصحيح مهدى فرخ)
- كتاب از نظر شاعران و نويسندگان
- روش تصحيح نسخه‌هاى خطى (از صلاح‌الدين المنجد)
- مفاتيح العلوم (از ابوعبدالله محمد بن يوسف كاتب خوارزمى)
- جبر و مقابله (از محمد بن موسى خوارزمى)
- مسير طالبى يا سفرنامه‌ى ابوطالب خان اصفهانى
- معجم شاهنامه (تأليف محمد بن الرضا بن محمد العلوى الطوسى)
- واژه‌نامه‌ى حافظ
وى همچنين در چاپ كتاب هفتاد سالگى فرخ در سال 1344ش با مجتبى مينوى همكارى داشت.
وى خدمت در مطبوعات را از سال 1340 آغاز كرد و با نشريه‌هاى «سخن»، «نگين» و «راهنماى كتاب» همكارى داشت. به عربى، انگلسى و تا حدودى فرانسوى نيز آشنا بود و به بيشتر كشورهاى اروپايى، عربى و شمال آفريقا سفر كرد. وى در مشهد درگذشت و پيكرش در كنار بقعه‌اى كه مشهور به گور غزالى است به خاك سپرده شد.
منابع
پايگاه اطلاع‌رسانى راسخون