صفار، حسن‌ موسی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ حسن موسی صفار را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به صفار، حسن‌موسی منتقل کرد)
    جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ صفار، حسن‌موسی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به صفار، حسن‌ موسی منتقل کرد)
    (بدون تفاوت)

    نسخهٔ ‏۲۴ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۴۰

    حسن موسی صفار
    نام حسن موسی صفار
    نام های دیگر ح‍س‍ن‌ ال‍ص‍ف‍ار

    ح‍س‍ن‌ ص‍ف‍ار

    ح‍س‍ن‌ م‍وس‍ي‌ ص‍ف‍ار

    م‍وس‍ي‌ ص‍ف‍ار، ح‍س‍ن‌

    نام پدر
    متولد / 1956م
    محل تولد
    رحلت
    اساتید
    برخی آثار

    ‏السلفيون و الشيعه نحو علاقه افضل

    ‏المراه العظيمه : قراءه في حياه السيده زينب بنت علي عليهم السلام

    ‏کيف نقهر الخوف


    کد مولف AUTHORCODE13909AUTHORCODE

    شیخ حسن موسی صفار از متفکران شیعی معاصر است که توانسته در جامعه وهابیت‌زده و ضد شیعی عربستان سعودی، بسیاری از فعالیت‌های علمی، فرهنگی، اجتماعی را سامان داده و جوانان بسیاری را در این راه تربیت نماید.

    تولد

    وی در سال ۱۳۷۷ق برابر با ۱۹۵۹م در شهر قطیف به دنیا آمد؛ جد پدری و مادری و نیز بعضی از عموها، نزدیکان و حتی پدر وی عالم دینی و خطیب بودند.

    تحصیلات

    او دوران ابتدایی را در مدرسه زین‌العابدین و بخشی از دوران متوسطه را در مدرسه الامین شهر قطیف به پایان رساند. سپس به عراق رفت تا دروس حوزوی را بیاموزد. ایشان در سال ۱۳۹۱ق عازم نجف شد و در آنجا به‌طور مستقیم با شخصیت‌های علمی و ادبی همچون اسد حیدر، شیخ باقر شریف‌القرشی، دکتر شیخ احمد وائلی و نیز رویکردهایی مانند سرمایه‌داری، درگیری با بعثی‌ها و قومیت‌طلبی آشنا شد.

    مهاجرت به شهر قم، کویت و قطیف

    وی پس از نامساعد شدن اوضاع عراق به حوزه علمیه قم رفت و یک‌سال در آنجا ماند و پس‌ازآن در سال ۱۳۹۴ق رهسپار کویت شد و سه سال در آنجا زیست؛ سپس به قطیف بازگشت و به تلاش جدی و تربیتی در میان طبقات جوان و فعالیت فرهنگی در میان طبقات اجتماعی اقدام کرد.

    شیخ صفار تا عاشورای سال ۱۴۰۰ق در قطیف ماند و سپس به دنبال ماجراهایی که در ایام عاشورا در قطیف رخ داد، به ایران آمد وی پس از مدتی به سوریه رفت و مدت شش سال نیز در آنجا زندگی کرد.

    او و یارانش به تربیت کادرهای فکری، سیاسی، مدیریتی، فعالیت اطلاع‌رسانی و فرهنگی با نشر کتاب‌ها، مجله‌ها، بیان احادیث، جلسات و... اقدام نمود.

    آثار

    کتاب‌های وی عبارت‌اند از:

    1. کثرت‌گرایی و آزادی در اسلام؛
    2. فرهنگ تسامح و اختلاف؛
    3. شیخ علی البلادی، مطالعه در شخصیت و تاریخ؛
    4. بزرگ زن، مطالعه در زندگی حضرت زینب؛
    5. تنوع و همزیستی؛
    6. علمای دین وظایف و نقش آنان؛
    7. گفت‌وگوهایی در باب مذهب، فرهنگ و اجتماع؛
    8. شخصیت زن در دیدگاه اسلام و واقعیت مسلمانان؛
    9. گفت‌وگو با روی باز؛
    10. فقه خانواده، پژوهش در فقه تطبیقی و اجتماع؛
    11. گفتمان اسلامی و حقوق بشر؛
    12. شیعیان و سلفی‌ها به‌سوی روابطی بهتر؛
    13. مذهب و وطن،گفت‌وگوهای صریح؛
    14. صلح اجتماعی و حفاظت از اجزای آن؛
    15. سیاست نبوی و دولت بدون خشونت.

    وی همچنین مقاله‌های متعددی در بسیاری از مطبوعات و مجلات منطقه‌ای و جهانی دارد و در ده‌ها اجلاس بین‌المللی در تمامی قاره‌ها شرکت نموده است.

    فعالیت‌ها

    او عضو هیئت‌علمی مجله کلمه و مجله آگاهی معاصر و شورای عمومی مجمع تقریب بین مذاهب اسلامی است و همچنین مسئولیت مؤسسات متعدد فرهنگی و اجتماعی، که به‌وسیله خودش تأسیس شده است، را نیز برعهده دارد[۱].

    پانویس

    1. نشریه زمانه، ص88 و 89

    منابع مقاله

    نشریه زمانه، خرداد و تیر 1389، دوره جدید، شماره 88 و 89 از صفحه 120 تا 121 درج در پایگاه مجلات تخصصی نور (نورمگز) به آدرس: http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/725763