گیلانی، محمد بن محمدمؤمن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''رفيع الدين محمد بن مومن گيلانى''' مؤلف [[الذریعة إلی حافظ الشریعة]] از بزرگان قرن 11 و از شاگران [[مجلسی، محمدتقی|علامه مجلسی اول]] مى باشد. | '''رفيع الدين محمد بن مومن گيلانى''' مؤلف [[الذریعة إلی حافظ الشریعة]] از بزرگان قرن 11 و از شاگران [[مجلسی، محمدتقی|علامه مجلسی اول]] مى باشد. | ||
بعضى از فهرست نويسان او را با محمد رفيع بن فرج گيلانى مشهدى كه مشهور به ملا رفيع است اشتباه مى گيرند ولى راه شناخت آنها از همديگر اين است كه محمد بن مومن از شاگردان [[مجلسی، محمدتقی|مجلسى اول]] | بعضى از فهرست نويسان او را با محمد رفيع بن فرج گيلانى مشهدى كه مشهور به ملا رفيع است اشتباه مى گيرند ولى راه شناخت آنها از همديگر اين است كه محمد بن مومن از شاگردان [[مجلسی، محمدتقی|مجلسى اول]] است ولى محمد بن رفيع بن فرج گيلانى از شاگران [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|مجلسى دوم]] بوده و از او نيز اجازه اى دارد كه در [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] نيز ذكر شده است. | ||
او ذوق وافرى در شعر و شاعرى داشت و داراى سروده بسيارى به زبان عربى و فارسى مى باشد كه بعضى از بزرگان همچون [[علامه مجلسى]] در كتاب [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] چهار مرثيه در مصائب حضرت سيد الشهداء كه سروده مؤلف مى باشد ذكر كرده است و سروده‌هاى او در موضوعاتى همچون مرثيه، موعظه و حكمت و عقايد و... مى باشد | او ذوق وافرى در شعر و شاعرى داشت و داراى سروده بسيارى به زبان عربى و فارسى مى باشد كه بعضى از بزرگان همچون [[علامه مجلسى]] در كتاب [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] چهار مرثيه در مصائب حضرت سيد الشهداء كه سروده مؤلف مى باشد ذكر كرده است و سروده‌هاى او در موضوعاتى همچون مرثيه، موعظه و حكمت و عقايد و... مى باشد | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
#[[مجلسی، محمدتقی|محمد تقى مجلسى]] ([[مجلسی، محمدتقی|مجلسى اول]] ) | #[[مجلسی، محمدتقی|محمد تقى مجلسى]] ([[مجلسی، محمدتقی|مجلسى اول]] ) | ||
#شيخ [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|محمد بن حسين بن عبدالصمد حارثى]] | #شيخ [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|محمد بن حسين بن عبدالصمد حارثى]] مشهور به [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] | ||
#محمد باقر بن محمد مومن سبزوارى صاحب كتاب الذخيرة | #محمد باقر بن محمد مومن سبزوارى صاحب كتاب الذخيرة | ||
#محمد محسن مشهور به [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]] صاحب كتاب الوافى | #محمد محسن مشهور به [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]] صاحب كتاب الوافى | ||
نسخهٔ ۱۵ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۰۲:۰۷
| نام | جیلانی، محمد بن محمد مومن |
|---|---|
| نام های دیگر | رفیع‌الدین محمد بن محمد مومن جیلانی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE6804AUTHORCODE |
رفيع الدين محمد بن مومن گيلانى مؤلف الذریعة إلی حافظ الشریعة از بزرگان قرن 11 و از شاگران علامه مجلسی اول مى باشد.
بعضى از فهرست نويسان او را با محمد رفيع بن فرج گيلانى مشهدى كه مشهور به ملا رفيع است اشتباه مى گيرند ولى راه شناخت آنها از همديگر اين است كه محمد بن مومن از شاگردان مجلسى اول است ولى محمد بن رفيع بن فرج گيلانى از شاگران مجلسى دوم بوده و از او نيز اجازه اى دارد كه در بحار الانوار نيز ذكر شده است.
او ذوق وافرى در شعر و شاعرى داشت و داراى سروده بسيارى به زبان عربى و فارسى مى باشد كه بعضى از بزرگان همچون علامه مجلسى در كتاب بحار الانوار چهار مرثيه در مصائب حضرت سيد الشهداء كه سروده مؤلف مى باشد ذكر كرده است و سروده‌هاى او در موضوعاتى همچون مرثيه، موعظه و حكمت و عقايد و... مى باشد
در كتب تراجم از حيات علمى و شخصى او مطالب يافت نشده است و تنها به بعضى از اساتيد و مشايخ او را ذكر كرده است
اساتيد
- محمد تقى مجلسى (مجلسى اول )
- شيخ محمد بن حسين بن عبدالصمد حارثى مشهور به شيخ بهائى
- محمد باقر بن محمد مومن سبزوارى صاحب كتاب الذخيرة
- محمد محسن مشهور به فيض كاشانى صاحب كتاب الوافى
تأليفات شعرى او
- الذريعة الى حافظ الشريعة (مرثيه‌هاى حول مصائف حضرت سيد الشهداء مى باشد)
- شرح الثار فى ذكر احوال المختار
- مثنوى نان و پنير
- مثنوى كه به تبع مثنوى شير و شكر شيخ بهائى سروده است.
- تعداد بسيارى از اشعار و مرثيه ها همچون مرثيه هايى كه در بحار الانوار ذكر شده و در كتب فوق نمى باشد.
تأليفات غير شعرى
- تعليقات على الكافى
- الذريعة الى حافظ الشريعة (فى شرح اصول الكافى)
- رسالة فى ابطال الجبر و التفويض و اثبات الامر بين الامرين
- شواهد الاسلام
و همچنين داراى شرح‌هاى متعددى بر احاديثى كه بعنوان شاهد حقانيت مذهب اسلام مى باشند از قبيل:
- شرح توحيد المفضل
- شرح رسالأ الاهليلجة
- شرح وصية موسى بن جعفر(ع) لهشام بن الحكم
- شرح قنوت امام كاظم و جواد و هادى(ع)
- شرح زيارة الجامعة وحقيقة وجود صاحب الأمر عليه السلام.