مهدوی، یحیی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'نصرالله پورجوادى' به 'نصرالله پورجوادى ') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
از استادان وى مى‌توان بديع‌الزمان فروزان‌فر، ميرزا عبدالعظيم خان قريب، گل گلاب، مسعود كيهان و ميرزا كاظم خان شيمى را نام برد. پس از اخذ ديپلم دارالفنون، تحصيلات خود را در رشته ادبيات و فلسفه در «دارالمعلمين عالى» ادامه داد و بعد از گرفتن ليسانس در سال 1310 براى ادامه تحصيلات عازم فرانسه شد. وى در فرانسه نيز از استادان بزرگى چون آندره لالاند، بوگل پى فاكونت، آبل رى و هنوى والن بهره‌ها گرفت. مهدوى براى اخذ دكترا، دو رساله تألیف كرد: 1. شناسايى در نزد فلاسفه نخستين اسلام؛ 2. فهرست مصنفات [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]. وى در سال 1320 رسماً به‌عنوان دانشيار فلسفه شروع به كار كرد و تا سال 1352 كه به افتخار بازنشستگى نائل آمد، به‌طور جدى به تدريس و خدمات دانشگاهى كمر همت بست. | از استادان وى مى‌توان بديع‌الزمان فروزان‌فر، ميرزا عبدالعظيم خان قريب، گل گلاب، مسعود كيهان و ميرزا كاظم خان شيمى را نام برد. پس از اخذ ديپلم دارالفنون، تحصيلات خود را در رشته ادبيات و فلسفه در «دارالمعلمين عالى» ادامه داد و بعد از گرفتن ليسانس در سال 1310 براى ادامه تحصيلات عازم فرانسه شد. وى در فرانسه نيز از استادان بزرگى چون آندره لالاند، بوگل پى فاكونت، آبل رى و هنوى والن بهره‌ها گرفت. مهدوى براى اخذ دكترا، دو رساله تألیف كرد: 1. شناسايى در نزد فلاسفه نخستين اسلام؛ 2. فهرست مصنفات [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]. وى در سال 1320 رسماً به‌عنوان دانشيار فلسفه شروع به كار كرد و تا سال 1352 كه به افتخار بازنشستگى نائل آمد، به‌طور جدى به تدريس و خدمات دانشگاهى كمر همت بست. | ||
دكتر مهدوى از بدو تاسيس دوره دكتراى فلسفه كه به همت خود ايشان بنيان نهاده شد، به تدريس در آن رشته پرداخت. از شاگردان دوره دكتراى فلسفه مى‌توان از آقايان دكتر احمد احمدى، دكتر غلامرضا اعوانى، دكتر نصرالله | دكتر مهدوى از بدو تاسيس دوره دكتراى فلسفه كه به همت خود ايشان بنيان نهاده شد، به تدريس در آن رشته پرداخت. از شاگردان دوره دكتراى فلسفه مى‌توان از آقايان دكتر احمد احمدى، دكتر غلامرضا اعوانى، دكتر [[پورجوادی، نصرالله|نصرالله پورجوادى]] ، دكتر محسن جهان‌گيرى، دكتر غلامعلى حداد عادل، دكتر على‌مراد داوودى، دكتر رضا داورى، دكتر جلال‌الدين مجتبوى، دكتر ميرعبدالحسين نقيب‌زاده و خانم‌ها فاطمه مظاهر تهرانى و مهتاب مستعان نام برد. بعد از ابلاغ حكم بازنشستگى به دكتر مهدوى، گروه فلسفه دانشكده ادبيات و علوم انسانى، استاد ممتازى ايشان را از دانشگاه تقاضا كرد كه با تصويب آن سال‌ها به‌عنوان استاد ممتاز به تدريس در دوره دكترا ادامه داد. | ||
دكتر يحيى مهدوى در 24 تيرماه 1379 بدرود حيات گفت. | دكتر يحيى مهدوى در 24 تيرماه 1379 بدرود حيات گفت. | ||
نسخهٔ ۲۷ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۵۸
| نام | مهدوی، یحیی |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | فلسفه عمومی، يا، ما بعدالطبيعه، بخش تمهيدی: مبحث انتقاد شناسائی |
| کد مولف | AUTHORCODE9291AUTHORCODE |
«يحيى مهدوى»، در سال 1287 (1288 نيز ذكر شده است) در خانواده‌اى متدين به دنيا آمد.
تحصيلات مقدماتى را در خانه، با معلم‌هاى متعدد گذراند و از آنان خواندن و نوشتن و قرائت قرآن كريم و بعضى از متون فارسى و ساير درس‌هاى ابتدايى و متوسطه را آموخت. در حقيقت چهار سال را در دو سال گذراند.
از استادان وى مى‌توان بديع‌الزمان فروزان‌فر، ميرزا عبدالعظيم خان قريب، گل گلاب، مسعود كيهان و ميرزا كاظم خان شيمى را نام برد. پس از اخذ ديپلم دارالفنون، تحصيلات خود را در رشته ادبيات و فلسفه در «دارالمعلمين عالى» ادامه داد و بعد از گرفتن ليسانس در سال 1310 براى ادامه تحصيلات عازم فرانسه شد. وى در فرانسه نيز از استادان بزرگى چون آندره لالاند، بوگل پى فاكونت، آبل رى و هنوى والن بهره‌ها گرفت. مهدوى براى اخذ دكترا، دو رساله تألیف كرد: 1. شناسايى در نزد فلاسفه نخستين اسلام؛ 2. فهرست مصنفات ابن سينا. وى در سال 1320 رسماً به‌عنوان دانشيار فلسفه شروع به كار كرد و تا سال 1352 كه به افتخار بازنشستگى نائل آمد، به‌طور جدى به تدريس و خدمات دانشگاهى كمر همت بست.
دكتر مهدوى از بدو تاسيس دوره دكتراى فلسفه كه به همت خود ايشان بنيان نهاده شد، به تدريس در آن رشته پرداخت. از شاگردان دوره دكتراى فلسفه مى‌توان از آقايان دكتر احمد احمدى، دكتر غلامرضا اعوانى، دكتر نصرالله پورجوادى ، دكتر محسن جهان‌گيرى، دكتر غلامعلى حداد عادل، دكتر على‌مراد داوودى، دكتر رضا داورى، دكتر جلال‌الدين مجتبوى، دكتر ميرعبدالحسين نقيب‌زاده و خانم‌ها فاطمه مظاهر تهرانى و مهتاب مستعان نام برد. بعد از ابلاغ حكم بازنشستگى به دكتر مهدوى، گروه فلسفه دانشكده ادبيات و علوم انسانى، استاد ممتازى ايشان را از دانشگاه تقاضا كرد كه با تصويب آن سال‌ها به‌عنوان استاد ممتاز به تدريس در دوره دكترا ادامه داد.
دكتر يحيى مهدوى در 24 تيرماه 1379 بدرود حيات گفت.
آثار
1. جامعه‌شناسى يا علم الاجتماع؛
2. شناخت روش علوم يا فلسفه علمى (ترجمه)؛
3. فهرست نسخه‌هاى مصنفات ابن سينا؛
4. قصص قرآن مجيد (برگرفته از تفسير ابوبكر عتيق نيشابورى، مشهور به سورآبادى)؛
5. فلسفه عمومى يا مابعدالطبيعه؛
6. بحث در مابعدالطبيعه (ترجمه)؛
7. نگاهى به پديدارشناسى و فلسفه‌هاى هست بودن؛
8. منادولوژى، لايب نيتس (ترجمه)؛
9. هستى‌شناسى، پل فولكيه (ترجمه)؛
10. مصنفات افضل‌الدين محمد مرقى كاشانى (تصحيح، با مشاركت مجتبى مينوى)؛
11. شكاكان يونان؛
12. رساله در اصول علم انسانى و سه گفت‌وشنود، جرج باركلى، منوچهر بزرگمهر و يحيى مهدوى (مترجمان)؛
13. تاريخ فلسفه قرون وسطى و دوره تجدد، اميل بريه، يحيى مهدوى (مترجم)؛
...
منابع مقاله
1. كانون ايرانى پژوهشگران فلسفه و حكمت به آدرس http://www. iptra. ir/vdcjvhheuqe.
2. دانشنامه ايرانيكا به آدرس http://www. iranicaonline. org/articles/mahdavi-yahya.
3. باشگاه انديشه به آدرس http://www. bashgah. net/fa/content/show/14194.
وابسته‌ها
مصنفات افضل الدین محمد مرقی كاشانی / نوع اثر: کتاب / نقش: مصحح
فلسفه عمومي، يا، ما بعد الطبيعه، بخش تمهيدي: مبحث انتقاد شناسائي