پاینده، ابوالقاسم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '')
    جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم' به '')
    خط ۸۹: خط ۸۹:
    == وابسته‌ها ==
    == وابسته‌ها ==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[نهج الفصاحة]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[نهج الفصاحة]]  


    [[تاریخ نوشته‌های جغرافیایی در جهان اسلامی]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[تاریخ نوشته‌های جغرافیایی در جهان اسلامی]]  


    [[تاریخ طبری (ترجمه)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[تاریخ طبری (ترجمه)]]  


    [[پیام رسول ترجمه‌ای دیگر از نهج الفصاحه]]
    [[پیام رسول ترجمه‌ای دیگر از نهج الفصاحه]]


    [[ترجمه التنبیه و الاشراف]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[ترجمه التنبیه و الاشراف]]  


    [[مروج الذهب (ترجمه)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[مروج الذهب (ترجمه)]]  


    [[ترجمه قرآن (ابوالقاسم پاینده)]]
    [[ترجمه قرآن (ابوالقاسم پاینده)]]


    [[تاریخ سیاسی اسلام (ترجمه)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[تاریخ سیاسی اسلام (ترجمه)]]  


    [[تاریخ عرب]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[تاریخ عرب]]  


    [[نهج الفصاحه (مجموعه کلمات قصار حضرت رسول اکرم با ترجمه فارسی بانضمام فهرست موضوعی)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
    [[نهج الفصاحه (مجموعه کلمات قصار حضرت رسول اکرم با ترجمه فارسی بانضمام فهرست موضوعی)]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]

    نسخهٔ ‏۹ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۲۰:۳۴

    پاینده، ابوالقاسم
    نام پاینده، ابوالقاسم
    نام های دیگر
    نام پدر
    متولد 1287 هـ.ش
    محل تولد
    رحلت 1363 هـ.ش یا 1404 هـ.ق
    اساتید
    برخی آثار
    کد مولف AUTHORCODE917AUTHORCODE


    معرفى اجمالى

    ابوالقاسم پاينده مشهور به پاينده، نويسنده، اديب، پژوهشگر و مترجم معاصر در سال 1292ش در نجف آباد اصفهان چشم به جهان گشود.

    تحصيلات مقدماتى را در نجف آباد آغاز كرد، به تشويق حجة الاسلام احمد حججى يكى از روحانيون سرشناس نجف آباد به اصفهان رفت و در مدرسه جده بزرگ اقامت گزيد. صرف و نحو عربى، معانى و بيان، منطق، بلاغت، اصول، فقه اسلامى، حكمت، هيئت و فلسفه را آموخت و اسفار ملاصدرا و اشارات ابن سينا را نزد اساتيد آنزمان فراگرفت.

    به تدريج بر زبان عربى چيرگى يافت و با انگليسى و فرانسه نيز آشنا شد تا بتواند آثار نويسندگان ديگر را به مطالعه گيرد؛ و براى كسب درآمد به كار در چاپخانه روى آورد.

    كار مطبوعاتى را از شانزده سالگى به سال 1308ش در روزنامه عرفان اصفهان آغاز كرد و به سردبيرى آن رسيد. اين روزنامه به مديريت احمد عرفان (مراغى) از بهترين روزنامه‌هاى شهرستانى به شمار مى رفت.

    به سال 1311ش به تهران رفت و به چاپ مقالات سياسى، اجتماعى، ادبى و تاريخى در روزنامه شفق سرخ‌على دشتى و روزنامه ايران زين‌العابدين رهنما پرداخت. در همين زمان در وزارت پست و تلگراف و تلفن استخدام شد و پس از مدتى به وزارت معارف رفت.

    پاينده چندى سردبيرى مجله تعليم و تربيت را بر عهده گرفت. آن‌گاه سردبير هفته‌نامه سياسى و اجتماعى صبا شد تا اين‌كه به سال 1330ش آن را توقيف كردند. پاينده اين مجله را به مقام يكى از موفق‌ترين نشريات تاريخ مطبوعات ايران رساند. صبا ارگان حزب مردم بود، بسيارى از مشاهير با اين نشريه همكارى مى‌كردند و مقاله مى‌فرستادند و در آن زمان تنها نشريه‌اى بود كه به صورت منظم جلسه هيئت تحريريه تشكيل مى‌داد.

    پاينده در دوره دوم مجلس مؤسسان و دوره‌هاى بيست‌ويكم و بيست‌ودوم مجلس شوراى ملى، نماينده مردم نجف آباد اصفهان شد و به سال 1344ش، نماينده ايران در كنفرانس اسلامى مكه بود.

    او ذهنى خلاق و قلمى شيوا و روان داشت. همين باعث شد تا قصه‌هاى او به دل‌ها بنشيند و مخاطبان را به خود بخواند. بسيارى از داستان‌هاى او به زبان‌هاى روسى، عربى، فرانسوى و انگليسى ترجمه شده است. سبك او در داستان‌نويسى، واقع‌گرايى به همراه استفاده از كنايه و طنز بود.

    در داستان‌هاى او، خاطرات دوران كودكى و مكتب‌خانه، انتقاد از فساد دستگاه ادارى با طنز طعنه‌آميز، جنبه‌هاى خنده‌دار و طنز زندگى روستايى، جايگاه ويژه‌اى دارد.

    ترجمه‌هاى او همگى فصيح و جذاب و امروزين و در عين حال، مسجع و آهنگين و يادآور فخامت متون كهن است. نثر او غيرقابل تقليد، رجعت‌طلب و در حوزه كلاسيك به شمار مى‌رود. او در داستان‌هاى خود از مضمونهاى اصيل سود مى‌جست، و تناسب ميان شكل و زبان را به بهترين صورت رعايت مى‌كرد.

    بالاخره اين قلب توفنده در هيجدهم مرداد 1363 در تهران از تپيدن افتاد و ديده از جهان فروبست، مزار پاينده در قبرستان ابن بابويه در شهر رى قرار دارد.

    آثار

    تعدادى از نوشته‌هاى او كه به بيش از 40 اثر مى‌رسد، عبارتند از:

    1. ترجمه قرآن كريم
    2. ترجمه نهج‌الفصاحه
    3. كتاب املاء يا دستور نوشتن
    4. ترجمه زندگانى محمد(ص)
    5. ترجمه تاريخ سياسى اسلام در سه جلد
    6. ترجمه مروج الذهب و معادن الجوهر
    7. ترجمه تاريخ طبرى
    8. ترجمه التنبيه و الاشراف
    9. على(ع) ابرمرد تاريخ
    10. ترجمه اسرار نيكبختى
    11. در گوشه دارالمجانين
    12. عشق و زناشويى
    13. تاريخ تكامل انديشه نو
    14. داستانهاى برگزيده
    15. ظلمات عدالت
    16. ترجمه تاريخ نوشته هاى جغرافيايى

    منابع مقاله

    1. فهرست مستند اسامى مشاهير و مولفان.
    2. چهره مطبوعات معاصر، غلام‌حسين صالح يار
    3. اعلام اصفهان، سيد مصلح الدين مهدوى


    وابسته‌ها